Skip to main content

Τι θαύμασαν οι Κινέζοι σε πέντε εργοστάσια της Κεντρικής Μακεδονίας

Άρθρο-ύμνος για τη βιομηχανία της Βόρειας Ελλάδας από Κινέζους διπλωμάτες που επσκέφθηκαν πριν λίγους μήνες επιχειρήσεις της περιοχής.

Η Κίνα είναι μια μεγάλη βιομηχανική χώρα. Πολύ μακριά από την Ευρώπη, αλλά πολύ κοντά στην Ελλάδα. Οι Κινέζοι εκτιμούν ότι η χώρα μας έχει πανάρχαιο πολιτισμό, όπως και η δική τους, ενώ με σύγχρονους επιχειρηματικούς όρους η παρουσία της Cosco στο λιμάνι του Πειραιά έχει τοποθετήσει την Ελλάδα στο χάρτη των στρατηγικών τους συμφερόντων στην Νοτιοανατολική και την Κεντρική Ευρώπη.

Πριν από μερικούς μήνες μέλη από το Γραφείο Οικονομικών Υποθέσεων της πρεσβείας της Κίνας στην Αθήνα επισκέφθηκαν τη Θεσσαλονίκη και τη Κεντρική Μακεδονία -η Voria.gr είχε γράψει σχετικά και είχε δημοσιεύσει φωτογραφίες (θυμηθείτε πατώντας εδώ). Μετά από πρόσκληση του προέδρου του Συνδέσμου Βιομηχανιών Βορείου Ελλάδος Θανάση Σαββάκη είχαν την ευκαιρία να ξεναγηθούν σε πέντε βιομηχανίες επεξεργασίας αγροτικών προϊόντων και παραγωγής τροφίμων. Οι εντυπώσεις τους ήταν τόσο έντονες και θετικές που τις μετέφεραν  στη δημοφιλέστερη ιστοσελίδα οικονομικού και επιχειρηματικού περιεχομένου της πατρίδας τους (αν και στα κινεζικά, για του λόγου του αληθές δείτε εδώ). Πρόκειται στην ουσία για έναν ύμνο στη βιομηχανία της Βόρειας Ελλάδας, καθώς –όπως φαίνεται- οι άνθρωποι έφτασαν στην περιοχή με εξαιρετικά περιορισμένες προσδοκίες και αυτό που τελικά είδαν τους εντυπωσίασε θετικά.

Γράφουν συγκεκριμένα τα ακόλουθα:

«Η δραστήρια ανάπτυξη των εταιριών αυτών, καθώς και το τολμηρό πνεύμα των ικανών επιχειρηματιών, άφησαν τις καλύτερες εντυπώσεις. Κατά τη διάρκεια της «γεμάτης» διήμερης επίσκεψης, η ομάδα επιθεώρησης επισκέφτηκε εταιρίες επεξεργασίας ελαιολάδου, παραγωγής και κονσερβοποίησης φρούτων, ένα οινοποιείο, εταιρίες επεξεργασίας γαλακτοκομικών προϊόντων και κρέατος νεροβούβαλων. Ίσως λόγω της απόστασης από την Αθήνα, ίσως λόγω της αποκλειστικής ενασχόλησης  με τα αγροτικά προϊόντα, οι εταιρίες αυτές δεν έχουν επηρεαστεί από την κρίση τόσο πολύ, όσο άλλες στην Ελλάδα. Ωστόσο, κι αυτές αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα, όπως η συρρίκνωση της εγχώριας αγοράς, ο έλεγχος στην κίνηση κεφαλαίων, η πτώση της εμπιστοσύνης των καταναλωτών κ.α. Αντιμέτωπες με αυτές τις δυσκολίες, οι πέντε αυτές επιχειρήσεις δεν διαμαρτύρονται για τις βίαιες αλλαγές των πολιτικοοικονομικών καταστάσεων στη χώρα και τις αρνητικές επιπτώσεις που τους έχουν προκαλέσει, ενώ κάθε άλλο παρά τρομοκρατημένες είναι από αυτές. Δεν κάθονται με σταυρωμένα χέρια να περιμένουν να αλλάξει η κατάσταση προς το καλύτερο, ούτε στηρίζονται ολοκληρωτικά στην κυβέρνηση για την υιοθέτηση ευνοϊκών πολιτικών. Επικεντρώνουν την προσοχή τους στην ανάπτυξη. Έτσι καταφέρνουν να πρωτοπορούν στην αγορά και να βρίσκουν τις ευκαιρίες μέσα στην κρίση.

Η Βόρεια Ελλάδα βρίσκεται στην καρδιά της Βαλκανικής χερσονήσου. Εδώ βρίσκεται η Θεσσαλονίκη, μία πόλη που αποτελεί σημαντικό επιχειρηματικό κέντρο. Μια καλή βάση από όπου αναπτύσσονται ραγδαία οι εγχώριες εξαγωγικές εταιρίες παραγωγής και επεξεργασίας αγροτικών προϊόντων. Η κρίση χρέους της Ελλάδας προκάλεσε πολλές δυσκολίες στις επιχειρήσεις αυτές, αλλά, έως ένα σημαντικό βαθμό, συνετέλεσε στην υποτίμηση του ευρώ, εξέλιξη που τις συμφέρει.  

* Η Κωνσταντόπουλος A.E. είναι μία επιχείρηση στην Πιερία, που παράγει ελαιόλαδο και άλλα προϊόντα από την επεξεργασία τη ελιάς, που πωλούνται σε όλες τις χώρες της Ευρώπης και στην Αμερική, καθώς το 90% της παραγωγής της εξάγεται.  

* Η εταιρία Venus Growers στην Ημαθία παράγει κονσερβοποιημένα φρούτα, κυρίως ροδάκινα. Ξεκινώντας ως κοινοπραξία φρουτοπαραγωγών, κατάφεραν να αναπτύξουν την παραγωγή τους σε μεγάλη κλίμακα, ενώ παράλληλα βελτίωσαν την ανταγωνιστικότητα των τελικών προϊόντων τους.

* Η οινοποιία Μπουτάρη από τη Νάουσα ξεκίνησε από νωρίς τη συνεργασία της με την κινέζικη COFCO Group και άλλες εταιρίες, ενώ διατηρεί κατάστημα στη Σαγκάη, όπου πουλάει κρασιά σε όλες τις τιμές. Από φτηνά έως πολύ ακριβά, που έχουν «κερδίσει» πολλούς καταναλωτές στην Κίνα.

Φάρμα Κουκάκη στο Κιλκίς επιμένει στην παραγωγή γαλακτοκομικών χωρίς πρόσθετες ουσίες. Ενώ η παραγωγή της είναι περιορισμένη, εξασφαλίζει την  αναγνωρισιμότητά της, χάρη στην υψηλή ποιότητα των προϊόντων της.

* Η εταιρία Μπόρας στην Κερκίνη και τα μοναδικά προϊόντα της από κρέας νεροβούβαλου προσελκύει πολλούς τουρίστες που καταφτάνουν για να τα δοκιμάσουν.

Αυτές οι πέντε επιχειρήσεις είναι ιδιωτικές και οι ιδιοκτήτες τους τολμηροί και αποτελεσματικοί. Στη αντιμετώπιση της κρίσης αντιδρούν με ένα άκρως επιχειρηματικό πνεύμα. Ενεργούν στοχευμένα και αξιοποιούν τις ευκαιρίες που παρουσιάζονται, επιτυγχάνοντας καλά αποτελέσματα, σε τέτοιο βαθμό που το ποσοστό ανάπτυξής τους να είναι ετησίως διψήφιο.  
Η επιθεώρηση αυτή μας έδωσε μια νέα αντίληψη σχετικά με τις ελληνικές επιχειρήσεις. Από αυτές τις πέντε εταιρείες διαπιστώσαμε ότι σε καιρό κρίσης ωριμάζει μία νέα δυναμική, που θα βγάλει την οικονομία της Ελλάδας σύντομα από την ομίχλη και θα την οδηγήσει στην ανάπτυξη και στο σωστό δρόμο».

Επίσης, οι Κινέζοι διπλωμάτες αναφέρουν την πολύ καλή εντύπωση που τους προκάλεσε ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης Γιάννης Μπουτάρης, τον οποίο συνάντησαν και άκουσαν να τους μιλάει για το όραμά του για την πόλη.

Το συγκεκριμένο άρθρο έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον –και πρέπει να το προσέξουν πολλοί- για αρκετούς λόγους, οι κυριότεροι εκ των οποίων είναι οι ακόλουθοι:

Πρώτον, διότι το υπογράφουν διπλωμάτες που προέρχονται από μια παραγωγική χώρα κι επομένως ξέρουν να κρίνουν εργοστάσια και διαδικασίες.

Δεύτερον, διότι αποδεικνύει τη σημασία που δίνουν στην ιδιωτική πρωτοβουλία δημόσιοι λειτουργοί μιας κομμουνιστικής χώρας, που άρχισε να αναπτύσσεται δυναμικά μόλις ξέφυγε –τουλάχιστον σε επίπεδο οικονομίας- από ιδεολογικές αγκυλώσεις και ιδεοληψίες.

Τρίτον, διότι υποδεικνύει τρόπους και μεθόδους που οφείλουν να ακολουθήσουν οι φορείς της Β. Ελλάδος για να προβάλουν την οικονομία της περιοχής, που συχνά «εισπράττει» αρνητική φήμη εξαιτίας της κακής εικόνας του δημόσιου τομέα και των δημοσιονομικών αδιεξόδων της χώρας μας.

Τέταρτον -και κυριότερο, διότι καταγράφει τις δυνατότητες των επιχειρήσεων, όταν οι επιχειρηματίες που τις διευθύνουν αποφασίζουν να δουλέψουν πέρα από τη γραφειοκρατία του ελληνικού κράτους –όσο γίνεται κάτι τέτοιο- και να απευθυνθούν με ανταγωνιστικούς όρους στις διεθνείς αγορές.