Skip to main content

Τι θέλουμε τελικά; Οικονομολόγους της θεωρίας ή της αγοράς;

Αν μπορούσαν να "παντρευτούν" η άριστη θεωρία με την μεγάλη εμπειρία, θα ήταν το άριστο, αλλά δεν κατορθώθηκε να υλοποιηθεί από τη στιγμή της ευχής

Προ πολλού καιρού είχα δημοσιεύσει άρθρο σε ημερήσια εφημερίδα με τίτλο «Διώξτε τους οικονομολόγους, από τα οικονομικά υπουργεία», στενοχωρώντας τους καθηγητές μου που φρόντισαν όσο μπορούσαν να μού διδάξουν βασικές αρχές της οικονομίας στο πανεπιστήμιο.

Εξηγούσα, ότι στην πραγματικότητα ζητούσα να αναλάβουν τα σχετικά με την οικονομία υπουργεία -ιδίως της Ανάπτυξης- οικονομολόγοι της αγοράς, και όχι θεωρητικοί καθηγητές των πανεπιστημίων. Ο σχεδιασμός ενός οικονομικού μοντέλου, με βάση τους αριθμούς των στατιστικών υπηρεσιών, είναι ασφαλώς ένα σπουδαίο έργο, που δεν μπορεί να μη ληφθεί υπόψη.

Όμως, άλλο πράγμα είναι να κάθεται κάποιος στο γραφείο του, με το φραπεδάκι και τον κλιματισμό, και να καταστρώνει οικονομικά μοντέλα, και άλλο να έχει στηθεί στην ουρά μιας τράπεζας επιχειρώντας -με παντοίους τρόπους- δανειοδότηση για τον επιχειρηματία, ή στην ουρά της εφορίας για διακανονισμό. ‘Άλλο πράγμα να γνωρίζει κάποιος από μελέτες, τους λόγους που επικαλείται ο επιχειρηματίας ο οποίος φοροδιαφεύγει, και άλλο πράγμα να έχει συζητήσει μαζί του, ή -ακόμη καλύτερα- να γνωρίσει εκ του σύνεγγυς τον τρόπο λειτουργίας της επιχείρησης.

Αν μπορούσαν να "παντρευτούν" η άριστη θεωρία με την μεγάλη εμπειρία, θα ήταν το άριστο, αλλά δεν κατορθώθηκε να υλοποιηθεί από την στιγμή της ευχής, ουσιαστικά, του Πλάτωνος, ότι οι λαοί θα κυβερνηθούν καλά, όταν οι βασιλείς γίνουν φιλόσοφοι, και οι φιλόσοφοι βασιλείς.

Χάρηκα ιδιαιτέρως, όταν διάβασα στο ίδιο πνεύμα άρθρο του κ. Γιώργου Αναγνωστόπουλου, στο Defence-point, με τίτλο «Οι Ακαδημαϊκοί, το "όχι στο Brexit" και η επιστήμων νοικοκυρά», σημειώνοντας πως οι Οικονομολόγοι Ακαδημαϊκοί έχουν την τάση να βλέπουν την οικονομία ως επιστημονικό ή τεχνοκρατικό πρόβλημα και ξεχνούν ότι η οικονομία μιας χώρας, η ομάδας χωρών είναι πρωτίστως ένα ανθρωποκεντρικό πρόβλημα.

Μάλιστα, προβαίνει και στην διάκριση της οικονομικής διαχείρισης μιας εταιρίας, με την ανάλογη μιας χώρας, γράφοντας: «Η οικονομία μιας χώρας δεν είναι τα οικονομικά μιας εταιρείας, υπάρχουν ομοιότητες αλλά και θεμελιώδεις διαφορές. Να είστε σίγουροι, ότι αν παίρνατε τον καλύτερο Οικονομολόγο Ακαδημαϊκό και τον βάζατε CEO της Apple θα την κατέστρεφε σε 1 έως 2 χρόνια. Δεν είναι τυχαίο ότι οι επικεφαλής και ιδρυτές των πιο πετυχημένων εταιρειών στον κόσμο είναι άνθρωποι της αγοράς κυρίως, που καταλαβαίνουν το άνθρωπο, τις ανάγκες του και την πιάτσα, όχι Ακαδημαϊκοί ή Θεωρητικοί.

» (…) Τα θεμελιώδη οικονομικά τα γνωρίζει καλύτερα από όλους η μέση νοικοκυρά που διαχειρίζεται τα οικονομικά της οικογένειάς της. Όλα τα υπόλοιπα είναι φούμαρα για να βγαίνουν τα κέρδη και οι προμήθειες των κερδοσκόπων, των traders, των Brokers κ.λπ. και έχουν πολύ μικρή σχέση με την πραγματική οικονομία».

Οφείλω να σημειώσω, κλείνοντας, πως ούτε ο θεωρητικός οικονομολόγος, ούτε αυτός της αγοράς μπορεί να φέρει την επιτυχία, αν δεν διαθέτει πολιτική σκέψη. Και ιδιαίτερα, οφείλει να μη είναι δογματικός, ούτε του φιλελευθερισμού, ούτε της κολεκτίβας της Αριστεράς, έχοντας πάντα κατά νου, την σοφή σύσταση του κοινωνιολόγου Γουστάβ Λε Μπον, ότι κάθε θεσμός, επιτυχημένος σε μία χώρα, μεταφερόμενος σε άλλη, πρέπει να προσαρμοστεί προς τις συνθήκες που επικρατούν σ’ εκείνην.

Υ.Γ.: Έρχεται η επιβεβαίωση στο χθεσινό σημείωμα της στήλης για την εγκατάλειψη των Παλαιστινίων από τον Ερντογάν. Το είπε ο ίδιος σε ηγέτες της Χαμάς, οι οποίοι και το αποκάλυψαν. «Αυτό είναι προς το συμφέρον της Τουρκίας», τους είπε. Πρόσθεσε βέβαια, ότι προσπάθησε να πείσει τους Ισραηλινούς για άρση του αποκλεισμού του παλαιστινιακού θύλακα, αλλά αυτοί ήταν ανένδοτοι. (Μού θυμίζει τους υπουργούς της κυβέρνησής μας, που μας λέγουν ότι κλαίνε όταν παίρνουν τα εις βάρος μας αντιλαϊκά μέτρα. Ότι σκοπίμως αρνήθηκαν μια καλύτερη συμφωνία τον Φεβρουάριο του 2015, αυτό θέλουν να το ξεχάσουμε).

Ήδη ο Ερντογάν πήρε μέτρα, προτού καν ανακοινωθεί η -αναμενόμενη για την Κυριακή- τουρκοϊσραηλινή συμφωνία, μειώνοντας τον αριθμό των επισκέψεων ηγετών της Χαμάς στην Τουρκία, ακυρώνοντας και την πρόσκληση του Χαλέντ Μασάαλ να παρευρεθεί στο συνέδριο του κόμματος του Ερντογάν.

Μ.