Skip to main content

Ένα εξαγωγικό success story: Το ελληνικό ούζο που κέρδισε το Ιράκ

Η «Ποτοποιία - Οινοποιία Θράκης» αποτελεί ένα ελληνικό success story καθώς βασιζόμενη στις εξαγωγές της κατάφερε να μην επηρεαστεί από την κρίση.

Όταν το 1983 οι εργαζόμενοι της «Ποτοποιίας - Οινοποιίας Θράκης» έστελναν την πρώτη τους παλέτα στη Γερμανία και το γιόρταζαν, δεν φαντάζονταν ότι εν έτει 2016 όχι μόνο θα εξάγουν τα προϊόντα τους σε περισσότερες από 25 χώρες αλλά και θα κατέχουν το 85% της αγοράς ούζου στο Ιράκ.

Η εταιρεία με έδρα την Κομοτηνή αποτελεί ένα ελληνικό success story καθώς βασιζόμενη στις εξαγωγές της κατάφερε να μην επηρεαστεί από την κρίση και να συμπληρώσει 35 έτη συνεχούς κερδοφορίας.

Βασικά της προϊόντα αποτελούν το ούζο, το τσίπουρο, η βότκα, το μπράντι και το τζιν.

Η επιτυχία στο Ιράκ

Αναφορικά με τη μεγάλη επιτυχία στο Ιράκ, ο διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας Βάιος Κουδουμάκης υποστηρίζει πως μεταξύ άλλων ήταν και θέμα timing αφού η επιχείρηση έκανε το άνοιγμα στη χώρα τη στιγμή που εξαιτίας του πολέμου είχε καταστραφεί η πλειοψηφία των εργοστασίων που παρήγαγαν το αράκ, το αντίστοιχο ούζο που συνηθίζεται να πίνουν στο Ιράκ. Εφόσον το προϊόν άρεσε, τα ράφια του Ιράκ κοσμούν πλέον συσκευασίες του «Ούζου 7» και 8.

Πέραν του ούζου που είναι το βασικό της εξαγώγιμο προϊόν, η επιχείρηση έχει εισχωρήσει και σε άλλες αγορές καθώς εξάγει μπράντι στη Γερμανία, βότκα στη Ρωσία αλλά και άλλα προϊόντα της σε Ισραήλ, Αμερική και Βαλκανικά κράτη.

Μονόδρομος οι εξαγωγές - Τα προβλήματα της εγχώριας αγοράς

Σύμφωνα με τον κ. Κουδουμάκη, οι εξαγωγές ήταν σχεδόν μονόδρομος για την επιβίωση της επιχείρησης στην Ελλάδα, καθώς η εγχώρια αγορά αντιμετωπίζει τεράστια προβλήματα.

«Πέρα από την κρίση, υπάρχει τεράστιο πρόβλημα με το παραγόμενο χύμα τσίπουρο που διατίθεται εντελώς ανεξέλεγκτα στην αγορά και έχει κάνει μεγάλη ζημιά όχι μόνο σε αυτό καθ’ αυτό το τσίπουρο αλλά επειδή πωλείται πολύ φθηνά έκανε ζημιά και στο ούζο» δηλώνει χαρακτηριστικά ο ίδιος.

«Δεν γίναμε ξαφνικά όλοι τσιπουράδες. Η Βόρεια Ελλάδα έπινε πάντα ούζο, αλλά από τη στιγμή που βγήκε το τσίπουρο σε τόσο χαμηλή τιμή και λόγω της κρίσης, ο κόσμος στράφηκε προς τα εκεί» συμπλήρωσε τονίζοντας μάλιστα ότι η φοροδιαφυγή στο τσίπουρο υπολογίζεται ότι ξεπερνάει τα 360 εκατομμύρια ευρώ.

Σύμφωνα με τον κ. Κουδουμάκη, παρόλο που έχουν γίνει προτάσεις από τους ποτοποιούς για τον έλεγχο του χύμα τσίπουρου, δεν έχουν αξιοποιηθεί ακόμα από κανέναν.

Πρώτες ύλες και τοπική παραγωγή

Σύμφωνα με του κκ. Κασάπη και Κερτένη, υπεύθυνοι για το ούζο και το τσίπουρο αντίστοιχα, μέρος της επιτυχίας της επιχείρησης είναι ότι δίνει μεγάλη βαρύτητα στους συνεχείς ποιοτικούς ελέγχους, στην ευλαβική τήρηση όλων των απαραίτητων διαδικασιών παραγωγής αλλά και στις εξαιρετικές πρώτες ύλες.

Σε όσες περιπτώσεις είναι δυνατόν, η επιχείρηση προμηθεύεται πρώτες ύλες από την τοπική αγορά, όπως για παράδειγμα τα σταφύλια της Μαρώνειας, στηρίζοντας τους παραγωγούς της.

Σε αυτό το σημείο ο κ. Κουδουμάκης σημείωσε πως υπάρχει ένα κενό στην ελληνική αγορά καθώς δεν υπάρχουν ελληνικές οινοπνευματοποιίες.

Η πρώτη ύλη για το ούζο είναι η αιθυλική αλκοόλη αλλά δεν υπάρχει καμία ελληνική οινοπνευματοποία αυτή τη στιγμή από την οποία να μπορούμε να την προμηθευτούμε και έτσι αναγκαζόμαστε να απευθυνόμαστε στη Γαλλία, το Πακιστάν αλλά και τη Βουλγαρία, σχολίασε ο ίδιος.

Η «Ποτοποιία - Οινοποιία Θράκης» ιδρύθηκε το 1977 στην Κομοτηνή από την συγχώνευση 14 μικρότερων ποτοποιιών.

Η επιχείρηση απασχολεί 75 άτομα και παρά την κρίση δεν έχει προβεί σε μειώσεις μισθών ή απολύσεις.