Skip to main content

Το νεοελληνικό κομφούζιο ως αδυναμία αντίληψης της πραγματικότητας

Τι ακριβώς συμβαίνει με εμάς τους Έλληνες; Γιατί επιμένουμε να κάνουμε ότι δεν καταλαβαίνουμε τι ακριβώς συμβαίνει με τους δανειστές μας;

Τι ακριβώς συμβαίνει με εμάς τους Έλληνες; Γιατί επιμένουμε να κάνουμε ότι δεν καταλαβαίνουμε τι ακριβώς συμβαίνει στις σχέσεις μας με τους δανειστές μας; Κι όμως, τα πράγματα είναι πολύ απλά. Προσέξτε:

Πριν καταρρεύσουν οι διαπραγματεύσεις και γίνει το δημοψήφισμα, εμείς είχαμε κάνει μια πρόταση στους δανειστές, την οποία εκείνοι (καλώς ή κακώς) την είχαν απορρίψει μετ' επαίνων.

Λίγο μετά, επανήλθαν με δική τους αντιπρόταση, την οποία εμείς ούτε καν δεχθήκαμε να συζητήσουμε (καλώς ή κακώς και πάλι) και αποχωρήσαμε από την διαπραγμάτευση, που εξελισσόταν ως τότε.

Προχωρώντας ένα βήμα παραπέρα, κάναμε και ένα δημοψήφισμα, με το οποίο, ως λαός, απορρίψαμε την πρόταση τους και μάλιστα με μεγάλη πλειοψηφία.

Ως εδώ, όλα καλά, θα μπορούσε να πει κανείς. Από εδώ και στο εξής, όμως, αρχίζει το παράδοξο.

Εμείς τους "τρίβουμε στα μούτρα" το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος, όπως θεωρούμε ότι πρέπει, αφού τους δίνουμε απάντηση στις απαιτήσεις τους και εκείνοι με τη σειρά τους μας λένε "κανένα πρόβλημα, μπορείτε να συνεχίσετε μόνοι σας". 

Εμείς τους απαντάμε "όχι, δεν καταλάβατε, δεν θέλουμε την πρόταση σας, θέλουμε τη δική μας και θα θέλαμε και τα λεφτά σας".

Εκείνοι μας ανταπαντούν "καλά κάνετε και δεν θέλετε την πρόταση μας και θέλετε τη δική σας, αλλά έτσι λεφτά δεν σας δίνουμε". 

Εμείς λέμε ότι "αυτό αντίκειται στη Δημοκρατία, στις ευρωπαικές αρχές" και δεν ξέρω κι εγώ πού αλλού.

Εκείνοι μας απαντούν ότι "το παιχνίδι έχει όρους" και ότι "από τη στιγμή που δεν τους αποδέχεστε, παύετε να παίζετε". 

Και κάπως έτσι απειλούν να μας αποβάλουν από το ευρώ. 

Κάπου εκεί "ξυπνάμε" από τον λήθαργο και αντιλαμβανόμενοι τι πάει να συμβεί, τρέχουμε άρον - άρον να υποβάλουμε νέο πρόγραμμα, με τη βοήθεια Γάλλων και άλλων. Πιο σκληρό και πιο αυστηρό απ' ό,τι φανταζόμασταν πριν από μόλις μια εβδομάδα και χωρίς να μπορεί σήμερα κανείς να πει με βεβαιότητα ότι μένουμε στο ευρώ..

Κι όλα αυτά, ενώ μόλις την περασμένη Κυριακή, αυτή η ίδια κυβέρνηση "πήρε" από την κοινή γνώμη ένα 62% στήριξη στο "όχι" σε ένα πρόγραμμα (Γιουνκέρ) πολύ πιο χαλαρό. 

Κομφούζιο...