Μία είναι η ελπίδα του κ. Αλέξη Tσίπρα, για την επόμενη μέρα του ίδιου και της κυβέρνησης του: να κλείσει, με οποιοδήποτε κόστος η δεύτερη αξιολόγηση, ώστε:
α) να πάρει ό,τι του δώσουν για το χρέος και
β) να ελπίζει ότι θα εντάξουν την Ελλάδα στο πρόγραμμα χαλάρωσης της Ευρωπαικής Κεντρικής Τράπεζας.
Στην πρώτη περίπτωση, θα απαιτηθούν πολιτικές αποφάσεις, καθώς οι παραχωρήσεις που οφείλει να κάνει η ελληνική πλευρά θα είναι πολύ σκληρές. Ειδικά στο κομμάτι των εργασιακών. Ωστόσο, θα τις κάνει, γιατί δεν έχει άλλη εναλλακτική.
Αν η αξιολόγηση κλείσει, τότε θα μπορεί να ελπίζει ότι το ΔΝΤ θα επανεξετάσει τη στάση του ως προς τη συμμετοχή του στο ελληνικό πρόγραμμα, ενώ οι Ευρωπαίοι δανειστές ενδεχομένως, μαζί με τα βραχυπρόθεσμα μέτρα για το χρέος, να του υποσχθούν και κάτι αδιόρατο για τα μεσοπρόθεσμα. Ολο αυτό το πακέτο, ο κ. Τσίπρας, που έχει αποδεδειγμένα επικοινωνιακό χάρισμα, θα το αξιοποιήσει δεόντως. Και θα το «πουλήσει» όπως θέλει επί ελληνικού εδάφους, ελπίζοντας ότι θα κερδίσει πολύτιμο χρόνο.
Ο στόχος; Να μπει η Ελλάδα στο πρόγραμμα χαλάρωσης. Το οποίο είναι το πραγματικό «Άγιο Δισκοπότηρο» για την κυβέρνηση σε αυτή τη φάση. Για έναν απλό λόγο: θα έχει απτά αποτελέσματα. Προσέξτε: Μπαίνοντας η χώρα στο QE αμέσως διασφαλίζει υπερπολύτιμη ρευστότητα, «κάτι» αρχίζει να κινείται στην αγορά, ενώ παράλληλα πέφτουν τα spreads και η Ελλάδα αποκτά βάσιμες ελπίδες ότι μπορεί να ξαναγυρίσει στις ελεύθερες αγορές κεφαλαίων.
Υπάρχει κάτι πιο πολύτιμο για τη χώρα σε αυτή τη φάση; Οχι, αλλά για να γίνει αυτό θα πρέπει να κλείσει η αξιολόγηση και να ξεκινήσει η συζήτηση για την διαχειρισιμότητα του χρέους.
Γι΄αυτό και ο κ. Τσίπρας θα κάνει ό,τι μπορεί για να κλείσει η δεύτερη αξιολόγηση. Και γι΄αυτό δεν άλλαξε τη βασική σύνθεση του οικονομικού του επιτελείου, αλλά και διαμήνυσε προς όλα τα μνημονιακά υπουργεία «τελειώνετε».