Skip to main content

Βενιζέλος: Κωμική εικόνα της Ελλάδας με Τσίπρα-Καμμένο στο ΝΑΤΟ

«Δεν είναι σοβαρή εικόνα ο πρωθυπουργός να πανηγυρίζει για τη συμφωνία και ο υπουργός Άμυνας να δηλώνει ότι η συμφωνία δεν θα εφαρμοστεί».

Οι αλλαγές στο αυτοδιοικητικό τοπίο αλλά και η συμφωνία των Πρεσπών, ήταν τα σημεία που απασχόλησαν μεταξύ άλλων την ομιλία του Ευάγγελου Βενιζέλου στη Βουλή.

«Τώρα, που μπήκαμε στην εποχή του ευτελισμού των θεσμών, της θεσμικής έντασης, τώρα θα γίνει και το επόμενο βήμα» είπε μεταξύ άλλων ο πρώην υπουργός.

Αναλυτικά, ο Ευάγγελος Βενιζέλος ανέφερε από το βήμα της Βουλής: «Το νομοσχέδιο με την πρόοδο των συζητήσεων εξελίχθηκε δυστυχώς σε μία βιοτεχνία θεσμικών τεχνασμάτων.  

Η χώρα, όπως φαίνεται από τις τελευταίες κινήσεις της κυβέρνησης, εισήλθε οριστικά σε μία περίοδο θεσμικής χειραγώγησης, κορυφώνεται δηλαδή αυτό που γίνεται εδώ και τρία χρόνια.  Συνεπώς, όσο πιο σύντομη είναι αυτή η περίοδος του ευτελισμού των θεσμών, τόσο καλύτερα για τη δημοκρατία, για την κοινωνία, για την οικονομία».

Μιλώντας για τις εκλογές έιπε χαρακτηριστικά ότι «Βλέπουμε τώρα τα φτηνά και εναλλασσόμενα παιχνίδια της κυβερνητικής πλειοψηφίας σε σχέση με την τοπική αυτοδιοίκηση, σε σχέση με το εκλογικό σύστημα, σε σχέση με τον χρόνο διεξαγωγής των εκλογών, που από το ιδανικό σημείο του Οκτωβρίου επανήλθε στον Μάιο.

Βλέπουμε  τα παιχνίδια με τη θητεία των οργάνων της τοπικής αυτοδιοίκησης,  τον ωμό τρόπο με τον οποίο η κυβέρνηση υπονομεύει  το θεσμό της τοπικής αυτοδιοίκησης, καθιστώντας την αδύναμη να ασκήσει τις συνταγματικά προβλεπόμενες αρμοδιότητές της και να υπηρετήσει τις τοπικές κοινωνίες.

Βλέπουμε  ότι αλλοιώνεται ο θεσμός του δημοτικού συμβουλίου, γιατί το δημοτικό συμβούλιο δεν είναι μία μικρή Βουλή, δεν είναι ένα όργανο αντιπροσωπευτικό όπως είναι τα κοινοβούλια, εθνικά ή πολιτειακά.  

Το δημοτικό συμβούλιο είναι ένα ενεργό διοικητικό όργανο, ένα συλλογικό όργανο της διοίκησης που λαμβάνει αποφάσεις, εκδίδοντας διοικητικές πράξεις.  

Άρα, όταν δεν μπορούν να ληφθούν αυτές οι αποφάσεις και να εκδοθούν αυτές οι διοικητικές πράξεις, παραλύει ο θεσμός της τοπικής αυτοδιοίκησης, μετατρέπεται σε έναν θεσμό πολιτικό, πολιτικής πίεσης, πολιτικής συναλλαγής, αλλά όχι σε έναν θεσμό που υπηρετεί την τοπική κοινωνία με πρακτικό και αποτελεσματικό τρόπο.

Βλέποντάς τα λοιπόν όλα αυτά, φαντάζομαι ότι όλες και όλοι σας θα έχετε αντιληφθεί τη μεγάλη, την τεράστια σημασία που είχε η παρέμβαση που έγινε στο Σύνταγμα, με την αναθεώρηση του 2001, όταν θεσπίστηκε η ρήτρα της αυξημένης πλειοψηφίας των 2/3, για την άμεση τροποποίηση του εκλογικού συστήματος στις βουλευτικές εκλογές.  Αν αυτή η εγγυητική ρήτρα υπήρχε και στις τοπικές εκλογές, τώρα η κυβέρνηση δεν θα μπορούσε να κάνει αυτά τα φτηνά παιχνίδια λαϊκισμού και υπονόμευσης της τοπικής αυτοδιοίκησης».

«Αλλά θα έλεγα ότι αναδεικνύεται κάτι ακόμη σοβαρότερο. Αναδεικνύεται η τεράστια, η αναντικατάστατη σημασία του Συντάγματος, του τυπικού και αυστηρού Συντάγματος που αναθεωρείται με μία πολύ συγκεκριμένη διαδικασία, πολύπλοκη διαδικασία, αυτήν του άρθρου 110, η οποία προϋποθέτει δύο Βουλές, παρεμβολή του εκλογικού σώματος και αυξημένη πλειοψηφία 3/5, ως εγγύηση της μακροπρόθεσμης σχέσης της δημοκρατίας με τον εαυτό της, της δημοκρατίας με την ιστορία και τους θεσμούς» πρόσθεσε ο Ευάγγελος Βενιζέλος.

«Και το λέω αυτό γιατί τώρα, που μπήκαμε στην εποχή του ευτελισμού των θεσμών, της θεσμικής έντασης, τώρα θα γίνει και το επόμενο βήμα, το μεγάλο παιχνίδι που αφορά την αναθεώρηση του Συντάγματος, που αφορά την απονεύρωση των εγγυήσεων του Συντάγματος και που, όπως έχω πει εδώ και πάρα πολλούς μήνες, θα πάρει και τη μορφή της ευθείας προσβολής του Συντάγματος, του άρθρου 110, με τη διοργάνωση και προκήρυξη δήθεν συμβουλευτικού δημοψηφίσματος για διάφορα δημοφιλή θέματα, τα οποία συνδέονται με την αναθεώρηση του Συντάγματος.  

Ευτυχώς που και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ως βουλευτής της αντιπολίτευσης και καθηγητής του Δημοσίου Δικαίου, έχει ήδη από το 2011 ταχθεί, ρητά και κατηγορηματικά, κατά της δυνατότητας χρήσης της διαδικασίας του δημοψηφίσματος για θέματα σχετιζόμενα με την αναθεώρηση του Συντάγματος.» πρόσθεσε.

«Δεν έχουμε δει το σκηνικό με το σενάριο των τριπλών εκλογών το Μάιο του 2019.  Δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι μπορεί να φθάσει αυτή η ιστορία μέχρι το Μάιο του 2019. Βλέπουμε τι γίνεται στο ΝΑΤΟ με αυτήν την κωμική εικόνα, όπου ο Πρωθυπουργός πανηγυρίζει για τη συμφωνία με την Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας και για την πρόσκλησή της στο ΝΑΤΟ, υπό τους όρους της συμφωνίας, και ο Υπουργός Άμυνας δηλώνει στους δημοσιογράφους, από την έδρα του ΝΑΤΟ, ότι δεν πρόκειται ποτέ να ενταχθεί η γειτονική χώρα στο ΝΑΤΟ, γιατί δεν πρόκειται ποτέ να ισχύσει αυτή η πανηγυριζόμενη συμφωνία για το όνομα και όλα τα συναφή.  

Είναι αυτό εικόνα εξωτερικής πολιτικής ή πιστεύετε ότι αυτά που συμβαίνουν σε σχέση με το χρονοδιάγραμμα της πιθανής κύρωσης της συμφωνίας από τη Βουλή και άρα της ρήξης της συμμαχίας, αυτής της αιμομικτικής σχέσης  μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ, δεν επηρέασαν την τροπολογία, την δήθεν βουλευτική, των 16 βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ που τροποποίησε και απεδέχθη ο κ. Σκουρλέτης, φέρνοντας ξανά τις εκλογές της τοπικής αυτοδιοίκησης από τον Οκτώβριο στον Μάιο» επεσήμανε μεταξύ άλλων.

«Μα προφανώς αυτό συνδέεται με τα παιχνίδια του δήθεν διαζυγίου, άρα με τα παιχνίδια μίας τεχνητής έντασης που στην ουσία υπονομεύει και την εξωτερική πολιτική και τη δημοκρατική ομαλότητα και το κύρος των θεσμών» δήλωσε χαρακτηριστικά.

«Και βεβαίως, όλα αυτά συνδέονται και με τη δικαιοσύνη, γιατί έχουμε φτάσει σήμερα να είναι 12 Ιουλίου, δεν έχουμε ακόμη, εδώ και 45 ημέρες, επιλογή νέου Προέδρου του Συμβουλίου της Επικρατείας.  

Και θέλω να ξέρει η κυβέρνηση ότι επειδή τα δικαστήρια και ιδίως το Ανώτατο Διοικητικό Δικαστήριο, έχουν μακρά παράδοση, ιδίως το Συμβούλιο Επικρατείας που είναι ένα γέννημα του Ελευθερίου Βενιζέλου το 1929, θα δει εάν οι επιλογές της είναι επιλογές εκβιαστικές, τι σημαίνει αίσθημα αξιοπρέπειας και ανεξαρτησίας του Δικαστικού Σώματος στο ανώτερο επίπεδό του.

Εκτός από όλα αυτά, έχουμε και τη σιωπή, στην πραγματικότητα, της κυβέρνησης για το μείζον ζήτημα της ψήφου των αποδήμων, της ψήφου των εκτός επικρατείας πολιτών.  Όταν λέμε ψήφος εκτός επικρατείας πολιτών, εννοούμε την ψήφο των εκλογέων, των εγγεγραμμένων στα δημοτολόγια της χώρας, άρα των Ελλήνων που έχουν ελληνική ιθαγένεια και εκλογικό δικαίωμα ενεργητικό, όπως προβλέπει το Σύνταγμα στο άρθρο 54.  

Το 2001 τροποποιήσαμε, με την αναθεώρηση, το άρθρο 51 παράγραφος 4, διευκολύνοντας την εφαρμογή του, προβλέψαμε δηλαδή ότι η αρχή της ταυτόχρονης διεξαγωγής των εκλογών σημαίνει, ειδικά για τους εκτός επικρατείας Έλληνες πολίτες, ότι πρέπει να γίνεται ταυτόχρονη καταμέτρηση και ανακοίνωση του αποτελέσματος, ώστε να μπορεί να διευκολυνθεί και η ψήφος σε προξενικά τμήματα όπως γίνεται στις Ευρωεκλογές και η επιστολική ψήφος.  

Εάν δε κάποια στιγμή στη χώρα μας προσχωρήσουμε στην ηλεκτρονική ψήφο, ακόμη ευκολότερα και για τους Έλληνες πολίτες του εξωτερικού.  Βεβαίως θεσπίστηκε η ρήτρα η μεταπλειοψηφική των 2/3, γιατί όταν αλλάζεις την σύνθεση του εκλογικού σώματος στην πραγματικότητα, πρέπει να έχεις ευρύτατη συναίνεση.  Διότι εδώ κρίνονται οι όροι αναπαραγωγής της δημοκρατίας, δεν μπορείς να αποφασίζεις με τη συνήθη πλειοψηφία.  

Όμως το άρθρο 51 παράγραφος 4, συνδυάζεται με τις άλλες διατάξεις που αφορούν τη συγκρότηση του εκλογικού σώματος και την άσκηση του εκλογικού δικαιώματος, δηλαδή με το άρθρο 54.

Η περιφέρεια είναι καθοριστικό κριτήριο για το εκλογικό σύστημα, ο νόμιμος πληθυσμός είναι ούτως ή άλλως το κριτήριο για τη συγκρότηση του εκλογικού σώματος.

Νόμιμος πληθυσμός είναι ο πληθυσμός των εγγεγραμμένων στα δημοτολόγια τα οποία πλέον είναι και εκλογικοί κατάλογοι, ο νόμιμος πληθυσμός όπως προκύπτει από την απογραφή, η οποία θεωρείται υποχρεωτικά δημοσιευμένη μέσα σε ένα χρόνο από τη διεξαγωγή της, είναι αυτός που προσδιορίζει τον αριθμό των εδρών σε κάθε περιφέρεια.

Άρα, οι απόδημοι εκλογείς συνυπολογίζονται στο νόμιμο πληθυσμό κάθε περιφέρειας και επηρεάζουν τον αριθμό των βουλευτικών εδρών κάθε περιφέρειας.  

Ενώ, λοιπόν, είναι πάρα πολύ εύκολο, εάν και οι χώρες υποδοχής το επιτρέπουν και σίγουρα αυτό μπορεί να συμβεί στην Ευρώπη με πολύ μεγάλη ευκολία, να οργανωθούν προξενικά τμήματα ή να οργανωθεί η επιστολική ψήφος για αυτούς που είναι πράγματι εκλογείς και όχι εν γένει ομογενείς παλαιότερων γενεών, πρέπει το εκλογικό δικαίωμα να ασκείται με βάση την εκλογική περιφέρεια, δεν μπορεί να ασκείται σε επίπεδο ψηφοδελτίου επικρατείας, γιατί δεν υπάρχει «ψηφοδέλτιο» επικρατείας και γιατί η ψήφος των εκλογέων εξωτερικού επηρεάζει την κατανομή των εδρών στις περιφέρειες του εσωτερικού, ανεξαρτήτως εκλογικού συστήματος.  

Άρα, σε σχέση και με την τροπολογία και την πρόταση νόμου της αξιωματικής αντιπολίτευσης, όλη η δομή είναι απλή και λογική, μόνο που πρέπει να ψηφίζει ο καθένας το ψηφοδέλτιο της περιφέρειάς του, όπως ακριβώς συμβαίνει με τα τμήματα ετεροδημοτών στις βουλευτικές εκλογές και αυτό εφαρμόζεται χρόνια τώρα.

Αυτό πρέπει να το δούμε σε συνδυασμό με τη νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου που στο επίπεδο του μεγάλου τμήματος, της Ολομέλειας, δεν αποδέχθηκε προσφυγή Ελλήνων υπαλλήλων του Συμβουλίου της Ευρώπης να ασκήσουν το δικαίωμά τους, δηλαδή  να καταδικαστεί η χώρα επειδή δεν τους διασφάλισε την άσκηση του δικαιώματός τους, βεβαίως, υπό την υπολανθάνουσα προϋπόθεση ότι θα ενεργοποιηθεί, σε εύλογο πια χρόνο, το άρθρο 51 παράγραφος 4 .

Και σίγουρα για τις χώρες μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα.  Φανταστείτε να διεξαχθούν τριπλές εκλογές, ας πούμε, το Μάιο του 2019 και να μπορεί να ψηφίσει ο Έλληνας πολίτης στις Βρυξέλλες ή στο Λουξεμβούργο για τις Ευρωεκλογές, αλλά όχι για τις εθνικές βουλευτικές εκλογές.  

Άρα, δεν υπάρχει πολύς καιρός για ζυμώσεις και για υπεκφυγές, αλλά δεν μπορούμε να κάνουμε και λάθη σε σχέση με την ερμηνεία του Συντάγματος και τη χρήση θεμελιωδών εννοιών, για τις οποίες έγινε μεγάλη αντιπαράθεση το 2001, όπως είναι η έννοια της περιφέρειας και η έννοια του νόμιμου πληθυσμού.

Άρα, ας ξεφύγουμε από αυτό το κλίμα, το νοσηρό, του εκβιασμού και του ευτελισμού των θεσμών, ας επιταχύνουμε τις εξελίξεις, γιατί αυτό θα είναι λυτρωτικό για τη χώρα, για την οικονομία, για την ανάπτυξη και, κυρίως, για τη δημοκρατία μας».