Θα μπορούσε να θεωρηθεί και ύβρις. Για αυτό και τιμωρείται «από τους θεούς». Ο λόγος αφορά στην υπεροψία – ως ένα μεγάλο βαθμό – με την οποία η κυβέρνηση αντιμετωπίζει την επόμενη μέρα της: τόσο σε μεταμνημονιακό επίπεδο όσο και σε προεκλογικό ορίζοντα. Τι εννοούμε;
Σχεδόν έχει προεξοφλήσει ότι η χώρα δεν έχει ανάγκη νέου προγράμματος ή έστω έμμεσης στήριξης της χώρας μετά τις 20 Αυγούστου, μέσα στο άγχος και στην αγωνία της να πείσει ότι:
Α) «καθάρισε» με την βασική της αποστολή, που ήταν η έξοδος της Ελλάδας από τα μνημόνια και άρα
Β) η εξασφάλιση της προοπτικής νίκης και στις επόμενες εκλογές, όποτε κι αν αυτές γίνουν, σαν ένα είδος επιβράβευσης.
Ωστόσο, μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα – ούτε 15 μέρες – εξελίχθηκαν δύο απρόβλεπτα γεγονότα που χάλασαν το καλό κλίμα στο Μέγαρο Μαξίμου.
Το πρώτο έχει να κάνει με την μεγάλη αναταραχή στις διεθνείς αγορές που εκτόξευσε και πάλι τα spread των ελληνικών ομολόγων και κόστισε μερικές εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ σε όλους εκείνους που έσπευσαν να αγοράσουν το τελευταίο επταετές ομόλογο που εξέδωσε η Ελληνική Δημοκρατία. Αν στο μέλλον η τελευταία αποφασίσει να ξαναβγει στις αγορές, το μόνο σίγουρο είναι ότι θα δυσκολευθεί να ξαναβρεί εύκολα πελάτες με το «καλημέρα». Για να αντιληφθείτε το μέγεθος της ζημίας, αρκεί να σας γράψουμε ότι ο σχεδιασμός προέβλεπε άλλες δύο εκδόσεις έως τον Ιούλιο...
Το δεύτερο έχει να κάνει με την κρίση στο Αιγαίο. Αρκεί ένα πραγματικό θερμό επεισόδιο σε κάποια βραχονησίδα για να παγώσει κάθε προοπτική επόμενης μέρας για την ελληνική οικονομία. Για ευνόητους όσο και προφανείς λόγους. Κι από εκεί που σήμερα δεν συζητάμε καν για το waiver να παρακαλάμε για μια προληπτική γραμμή στήριξης.
Για όλα τα παραπάνω, αλλά και για πολύ περισσότερα, καλά θα κάνουν στην κυβέρνηση να κατεβάσουν τους τόνους. Και να πολιτεύονται σεμνά και ταπεινά, γιατί ποτέ κανείς δεν ξέρει τι του ξημερώνει στον σύγχρονο κόσμο της παγκοσμιοποίησης...