Skip to main content

Με την ανακύκλωση των κομμάτων δεν υπάρχει πλέον λύση

Η κυβέρνηση καθιέρωσε την απλή αναλογική, η οποία έστω και για μία φορά θα συντελέσει σε δημιουργία συμμαχιών παρά φύσει.

Η μόδα της ανακύκλωσης φαίνεται πως έχει εδραιωθεί στην πολιτική σκηνή της χώρας μας. Για να αντιμετωπιστεί η άρνηση της κοινής γνώμης να πιστέψει ότι η επίλυση των σοβαρών προβλημάτων της χώρας -σε όλους τους τομείς- μπορεί να συμβεί από αυτούς που τα δημιούργησαν, αλλάζουν εδώ και χρόνια οι συμμαχίες κομμάτων.

Η κυβέρνηση καθιέρωσε την απλή αναλογική, η οποία έστω και για μία φορά -με την ελπίδα, ότι θα καταργηθεί από κυβέρνηση που σέβεται τον λαό- θα συντελέσει σε δημιουργία συμμαχιών παρά φύσει. Ακόμη και στην περίπτωση που αποκτήσει αυτοδυναμία η Ν.Δ. θα έχει απέναντι την λαϊκίστικη πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ, που θα είναι προφανώς υπερενισχυμένη από την εποχή του 3%.

Η σημερινή δυσαρέσκεια των πολιτών, δεν σημαίνει απαραιτήτως ότι θα μετουσιωθεί και σε αρνητικές ψήφους κατά την ώρα των εκλογών. Πάντα έχω κατά νου τη ρήση του Κωνσταντίνου Καραμανλή: «Το Σάββατο με βρίζουν, την Κυριακή με ψηφίζουν και την Δευτέρα μετανιώνουν». Η αλήθεια είναι, ότι το εκλογικό σώμα μάλλον διακατέχεται από το Σύνδρομο της Σουηδίας, όπου το αιχμάλωτο θύμα του βιασμού συμπαθεί τον βιαστή.

Ίσως, θα πρέπει πλέον να αντιμετωπίζεται ως πιθανή η προοπτική της απουσίας μονοκομματικής κυβέρνησης. Όχι μόνον διότι δύσκολα θα την επιτύχουν (η πολυτέλεια επαναλαμβανόμενων εκλογών, κατά μίμηση του 1989-90, δεν υπάρχει σήμερα), αλλά και διότι είναι τόσο πολλά και δυσεπίλυτα τα προβλήματα, ώστε η κυβέρνηση ενός κόμματος θα έχει όλα τα άλλα εναντίον της, συν τους συνδικαλιστικούς φορείς και τις πληττόμενες κοινωνικές ομάδες.

Τη φθορά των κομμάτων εξουσίας πρώτοι απ’ όλους την διαπίστωσαν φυσικά οι "εθνικοί προμηθευτές" μας -εγχώριοι και αλλοδαποί-, οι οποίοι μας παρουσίασαν τον ΣΥΡΙΖΑ ως κάτι καινούργιο, εμφανιζόμενον ως άφθαρτο, τον οποίον δέχτηκε το εκλογικό σώμα με τη μικρότερη δυνατή απαρέσκεια. Ίσως και με ανοχή, μπορεί και με ελπίδα. Φαίνεται, πως αυτά που συμβαίνουν στο παρασκήνιο -εκεί δηλαδή που ασκείται η πραγματική πολιτική στη χώρα μας, και όχι μόνο σ’ αυτήν- είναι η απόπειρα "ανακύκλωσης" των πολιτικών δυνάμεων.

Στον χώρο της κεντροαριστεράς, τα μηνύματα είναι σαφή, ως προς την προθυμία των υπαρχόντων κεντροαριστερών κομμάτων να συμπτύξουν μέτωπο, όμως η ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία μάλλον έχει αποφασίσει να παίξει το παιχνίδι της με τον ΣΥΡΙΖΑ. Αλλιώς, θα φρόντιζε να βρει λύση συνένωσης των κεντροαριστερών δυνάμεων της Ελλάδας. Για να μη το πράττει εδώ και χρόνια, έχει βρει την λύση στους κρατικοδίαιτους ανίδρωτους καταληψίες της Αριστεράς.

Μη περιμένει κάποιος να υπάρξει αντίρρηση από τους ΣΥΡΙΖΑίους στην εγκατάλειψη της σοβιετικής πολιτικής, αφού όπως απέδειξαν προκειμένου να βρεθούν στην κυβέρνηση, όχι μόνον συγκυβερνούν με τον Π. Καμμένο, τον οποίο κατηγορούσαν ως ακροδεξιό, αλλά δεν τους ενοχλεί ούτε ο φιλοαμερικανικός προσανατολισμός του κόμματός τους. Γλυκιά και προσοδοφόρα η εξουσία.

Αυτά σχεδιάζουν. Δεν σημαίνει όμως ότι έτσι θα γίνουν. Οι δυο-τρεις επόμενοι μήνες θα είναι καθοριστικοί για την πορεία του τόπου. Την οποία μπορεί να καθορίσουν όχι τα σχέδια των ημετέρων εξωθεσμικών κέντρων, αλλά οι εξωγενείς εξελίξεις, με ανοικτά μέτωπα, όχι μόνον με την Τουρκία, αλλά και Αλβανία με Σκόπια. Κοντά σ’ αυτά, αποδείχθηκαν σαπουνόφουσκες οι τριμερείς και τετραμερείς στρατηγικές -υποτίθεται- συμμαχίες με τις οποίες μας τροφοδοτούσαν Κοτζιάς και Καμμένος.

Καμιά βεβαιότητα για τον EastMed, απεναντίας πλήθος των αρνητικών μηνυμάτων, αφού και η Κύπρος συμφώνησε με την Αίγυπτο να στέλνει εκεί για υγροποίηση το φυσικό αέριο, οψέποτε το αντλήσει. Ο πρωθυπουργός υποστήριζε μετά βεβαιότητας ότι θα καταστεί η Ελλάδα ενεργειακός κόμβος, μία ακόμη αποτυχία, από την στιγμή που η Βουλγαρία, ασκούσα σοβαρή και υπεύθυνη πολιτική, ήδη πήρε τα πρωτεία από Ε.Ε., Ρωσία, αλλά και Τουρκία.

Για να γίνει αντιληπτό ότι η πολιτική της κυβέρνησης στηρίζεται σε ξύλινα πόδια, αρκεί να υπενθυμιστεί ότι τα έσοδά μας κυρίως προέρχονται από τον τουρισμό. Αν ο Ερντογάν μας δημιουργήσει ένα επεισόδιο στο Αιγαίο εν μέσω θέρους, όλοι οι σχεδιασμοί των ερασιτεχνών της πολιτικής, αλλά με πομπώδες ύφος, ανατρέπονται, πάλι εις βάρος του λαού.