Σε μια απέλπιδα προσπάθεια έχει επιδοθεί η κυβέρνηση, ώστε να αποτύχει το συλλαλητήριο και να υλοποιήσει τις απαιτήσεις του επικυρίαρχου.
Στο συλλαλητήριο της Θεσσαλονίκης σιώπησαν τα κινητά μας, κι ακούστηκε μια πρωτοφανής δικαιολογία, ότι αυτό ήταν απαραίτητο, μήπως μέσω κινητών ενεργοποιούσε κάποιος… μια βόμβα! Περίεργη η ευαισθησία, κατά την στιγμή που κανείς δεν γνωρίζει να συνέβη το ίδιο σε παρόμοια περίπτωση συγκέντρωσης πλήθους.
Στη συνέχεια, παρατηρήθηκε τύφλωση στο facebook στη μεταφορά άρθρων κι ειδήσεων από ιστοσελίδες, με περιεχόμενο το συλλαλητήριο. Επέτρεπαν μεν τις αναρτήσεις στις ιστοσελίδες, αλλά όπως μου είπαν οι ειδικοί, με κατάλληλο αλγόριθμο μπλόκαραν τις αναπαραγωγές τους από αναγνώστες που τις εύρισκαν ενδιαφέρουσες. Κανείς δεν μπορούσε να κάνει αναρτήσεις για το συλλαλητήριο γιατί το fb ήλεγχε όλη την ροή.
Ακόμη χειρότερα, επιχειρήθηκε εκφοβισμός των επιθυμούντων να συμμετάσχουν στο συλλαλητήριο, ενδεχομένως και με προβοκατόρικες δήθεν ειδήσεις. Μάλιστα δε, στην περίπτωση των απειλητικών επιστολών που ανακοινώθηκε πως έλαβε ο Ν. Κοτζάς, υπήρξαν αντιδράσεις για τον τρόπο αντιμετώπισης. Στην έγκυρη ιστοσελίδα Defence-point, δημοσιεύθηκε σκληρή ανάρτηση με τίτλο "Βρόμικο σχέδιο ή ακαταλληλότητα Κοτζιά να κατέχει δημόσια αξιώματα»;
Καταδικάζει βεβαίως οιοδήποτε εγχείρημα απειλής, όχι μόνον αξιωματούχων, αλλά αναρωτιέται: «Εξυπηρετεί την κυβέρνηση η δημιουργία "πολεμικού κλίματος"; Θέλουν επεισόδια και θύματα στο συλλαλητήριο; Γιατί αν δεν θέλουν θα έπρεπε να κάνουν ό,τι μπορούν για μειώσουν την ένταση και όχι να την αυξήσουν. Όμως, τίθεται κι ένα άλλο ζήτημα.
» Κάθε άνθρωπος που κατέχει ένα δημόσιο αξίωμα αλλά και ο οποιοσδήποτε που απολαμβάνει δημοσιότητας, είναι σχεδόν αναπόφευκτο να λάβει και απειλητικές επιστολές. Ακόμη και αστέρες του τραγουδιού δέχονται πλήθος (και όχι μόνο μία…) απειλητικές επιστολές από ανθρώπους με ψυχολογικά προβλήματα. Αν λοιπόν ένα κοριτσάκι τραγουδίστρια της ποπ μπορεί να διαχειριστεί παρόμοιες απειλές χωρίς να χάνει την ψυχραιμία της, το ίδιο περιμένει κανείς και από τον υπουργό Εξωτερικών μιας ευρωπαϊκής χώρας.
» Εάν δεν μπορεί να το κάνει ίσως δεν είναι κατάλληλος για αυτό το πόστο. Γιατί, πολύ απλά, επιδεικνύοντας τόσο μεγάλη «ευαισθησία» σε παρόμοιες απειλές χαμηλού επιπέδου, τίθεται εν αμφιβόλω το αν έχει τις ψυχικές αντοχές να διαχειριστεί πιο σοβαρές απειλές, που μπορεί να προέρχονται από ξένες μυστικές υπηρεσίες, για παράδειγμα, ή τρομοκρατικές οργανώσεις. Και αυτό δεν μπορεί να γίνει αποδεκτό.
» Αν κάποιος θέλει την ηρεμία του, ολοκληρωτικά και απόλυτα, δεν μπορεί να είναι υπουργός Εξωτερικών, δεν μπορεί να είναι υπουργός γενικώς, δεν μπορεί να κατέχει κάποιο δημόσιο αξίωμα. Γιατί όλες αυτές οι θέσεις απαιτούν μια κάποια αποδοχή του ρίσκου για την ασφάλειά του και αν η ικανότητα αυτή είναι κοντά στο μηδέν τότε υπάρχει πρόβλημα».
Σκληρή ανάρτηση, αλλά θυμίζω πως προηγήθηκε από το ΥΠΕΞ απάντηση "πολεμικού κλίματος" προς την Ιεραρχία, επειδή τόλμησε να αρθρώσει κάποια αντίθεση στις απόψεις του υπουργού. Δεν έχει το αλάθητο κανείς υπουργός και κανείς αξιωματούχος. Όταν συνεχώς αναφέρεται στην ανάγκη ύπαρξης διαλόγου με εχθρικές προσωπικότητες, είναι απορίας άξιον πώς περιφρονεί τον διάλογο με τον ελληνικό λαό. Ας μας με πείσει με επιχειρήματα, τα οποία δεν ακούσαμε.
Ο διεθνισμός μειώνει ή εξαλείφει το εθνικό συναίσθημα, γι’ αυτό ίσως πρωθυπουργός και ΥΠΕΞ εκνευρίστηκαν με την επιτυχία του συλλαλητηρίου Θεσσαλονίκης και δεν ήταν σε θέση να αντιληφθούν τι σημαίνει ελληνική ψυχή. Άλλο πράγμα ένας λαός, που μπορεί να αποτελεί συλλογή πολλών εθνοτήτων, συγκεντρωμένων σ’ έναν τόπο χάριν κοινού συμφέροντος, άλλο πράγμα ένα έθνος που κουβαλά μαζί του το παρελθόν και ετοιμάζει το μέλλον του.
Γι’ αυτόν τον λόγο ίσως, ακούμπησαν την "τρίτη γραμμή". Τι είναι αυτή η γραμμή. Στα καθ’ ημάς, έχει σχέση με την ελληνική ψυχή, και το ανερμήνευτο φιλότιμο. Ο Παπαχελάς, μας εξήγησε το όρο, που χρησιμοποιείται στην αμερικανική πολιτική σκηνή. Εκεί, χρησιμοποιούν μια έκφραση, σύμφωνα με την οποία κανένας πολιτικός δεν επιβιώνει αν ακουμπήσει την "τρίτη γραμμή". Πρόκειται για την ηλεκτροφόρο γραμμή στο μετρό, ανάμεσα στις ράγες, η οποία προκαλεί ακαριαία ηλεκτροπληξία. "Τρίτη γραμμή" στην αμερικανική σκηνή είναι θέματα όπως οι αμβλώσεις, που δεν έχουν να κάνουν τόσο με τη λογική όσο με το θυμικό.
Αυτήν την δύναμη του θυμικού αγνοούν τόσο οι μαρξιστές όσο και οι καπιταλιστές, επειδή μετρούν τα πάντα με χρήμα. Υπάρχουν μαρξιστικές "μελέτες" στις οποίες υποστηρίζεται ότι το συναίσθημα είναι απλώς αποτέλεσμα μιας μηχανικής διεργασίας του σώματος. Μήπως είναι κάτι πάρα πολύ σύνθετο; Ή μήπως συμβαίνει το αντίστροφο, ότι η "ψυχή" είναι εκείνη που οδηγεί στις σωματικές διεργασίες; Το άγχος -συναίσθημα- είναι που δημιουργεί το έλκος. Δεν άκουσα ποτέ ότι το άγχος δημιουργείται από το έλκος.
Δεν θα λύσουμε εδώ το πρόβλημα, όμως η περιφρόνηση της δύναμης του θυμικού, του συναισθήματος, και η θεοποίηση της ύλης, οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια σε λανθασμένες πορείες τους υλιστές, μαρξιστές ή καπιταλιστές.
Γι’ αυτό θεωρώ, πως η αναμενόμενη επιτυχία του σημερινού συλλαλητηρίου, θα υποχρεώσει την κυβέρνηση να αλλάξει γραμμή και να παρακούσει τις "συστάσεις" των ισχυρών. Οι υποσχέσεις για μετριασμό του χρέους, μπορεί να υλοποιηθούν και με άλλα ανταλλάγματα.