Skip to main content

1975 – 1997: Από τη Θεσσαλονίκη στα κέντρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Από Voria.gr
Οι ενέργειες του Εμπορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης από τη Μεταπολίτευση και μετά, εξύψωσαν την αγορά της πόλης, που μεγάλωσε αισθητά τα επόμενα χρόνια.

Από τη Μεταπολίτευση μέχρι και τη δεκαετία του 1990, όταν οι διεθνείς πολιτικές αλλαγές διαφοροποίησαν τον ορίζοντα της Θεσσαλονίκης, ο Εμπορικός Σύλλογος βρέθηκε ενώπιον πολλών προκλήσεων, στις οποίες προσπάθησε να ανταποκριθεί. Με μια οικονομία σε διαρκή κίνηση τα περιθώρια για τους μικρότερους του εμπορίου εξ’ ορισμού έγιναν στενότερα, αλλά οι ενέργειες που έγιναν από τον ΕΣΘ συχνά κατέληξαν σε θετικά αποτελέσματα. Το βέβαιον είναι ότι τη συγκεκριμένη 20ετία η αγορά της Θεσσαλονίκης μεγάλωσε αισθητά και εξακολούθησε να αποτελεί το σήμα κατατεθέν του κέντρου της πόλης, ενώ οι εργαζόμενοι στα εμπορικά καταστήματα αυξήθηκαν αισθητά, δίνοντας διέξοδο στα πιεστικά προβλήματα απασχόλησης που δημιουργήθηκαν από την αύξηση του πληθυσμού.

Από το 1975 μέχρι το 1987 πρόεδρος του Συλλόγου διετέλεσε ο Κωνσταντίνος Φωτιάδης, ο οποίος εκτός από μακρόβιος αποδείχθηκε και εξαιρετικά δραστήριος. Επί των ημερών του διοργανώθηκε στη Θεσσαλονίκη το 4ο Πανεμπορικό Συνέδριο, στο οποίο έδωσε το παρών ο τότε πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Καραμανλής και δώδεκα υπουργοί. Επίσης, στις αρχές της δεκαετίας του 1980 σε συνεργασία με τις αρμόδιες υπηρεσίες της τότε ΕΟΚ ο ΕΣΘ διοργάνωσε, επίσης στη Θεσσαλονίκη, συνέδριο για την εφαρμογή του νέου τότε Φόρου Προστιθέμενης Αξίας.

Επί ημερών Φωτιάδη τα γραφεία του ΕΣΘ μεταφέρθηκαν από κτίριο του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου, στον 5ο όροφο του κτιρίου της πλατείας Μοριχόβου 1, όπου βρίσκονται μέχρι σήμερα. Στο ίδιο χρονικό διάστημα, η διοίκηση του Συλλόγου προσπάθησε να δημιουργήσει εμπορικό κέντρο χονδρεμπορίου, στη δυτική πλευρά της Θεσσαλονίκης, χωρίς επιτυχή κατάληξη, καθώς τα προβλήματα της γραφειοκρατίας του ελληνικού κράτους αποδείχθηκαν αξεπέραστα.

Συνεργασία με Αθήνα – Πειραιά

Από το 1987 πρόεδρος ανέλαβε ο Κωνσταντίνος Γραβάνης, ο οποίος παρέμεινε στη θέση αυτή μέχρι το 1993. Την περίοδο αυτή καταγράφονται κυβερνητικά μέτρα και γενικότερες εξελίξεις, που δεν συνέφεραν τον εμπορικό κόσμο. Για την αντιμετώπισή τους ο τότε πρόεδρος Γραβάνης καλλιέργησε τη συνεργασία με τους Εμπορικούς Συλλόγους Αθηνών και Πειραιά, ώστε να δυναμώσει η φωνή του εμπορικού κόσμου, κάτι που είχε θετικό αντίκτυπο στις συζητήσεις με τις κυβερνήσεις της εποχής. Κάπως έτσι υπήρξαν θετικές εξελίξεις στο φορολογικό, στο ασφαλιστικό και το μείζον θέμα της εμπορικής στέγης, οι οποίες μπορεί να μη στάθηκαν ικανές να διασώσουν πλήρως τους μικρούς εμπόρους, αλλά χωρίς αμφιβολία τους επέτρεψαν να εξακολουθήσουν να αναπνέουν τις επόμενες δεκαετίες. Στο ενεργητικό του Κ. Γραβάνη εγγράφεται, επίσης, ο εμπλουτισμός του Συλλόγου με νέα σε ηλικία στελέχη ικανά να διεκδικούν την ρύθμιση των αιτημάτων του εμπορίου. Παράλληλα η εσωτερική διάρθρωση του Συλλόγου άλλαξε - καταργήθηκαν τα εσωτερικά τμήματα- και ιδρύθηκαν οι Ομοσπονδίες Εμπορικών Συλλόγων και η Εθνική Συνομοσπονδία Ελληνικού Εμπορίου.

Τον Κ. Γραβάνη διαδέχθηκε μέχρι το 1997 ο μετέπειτα υπουργός Οικονομικών και Ανάπτυξης Χρήστος Φώλιας, ο οποίος καθιέρωσε τη διαρκή επικοινωνία του ελληνικού εμπορίου με τις αρμόδιες υπηρεσίες και Οργανισμούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Συμμετείχε ως εκπρόσωπος του ελληνικού εμπορίου στην Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ήταν επίσης Α΄ Αντιπρόεδρος της Εθνικής Συνομοσπονδίας Ελληνικού Εμπορίου, αργότερα Πρόεδρος της ΕΣΕΕ και μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Eurocommerce. Εκείνη την περίοδο η διοίκηση του Συλλόγου διατήρησε στενές επαφές με παράγοντες των παρευξεινείων χωρών, της Σερβίας, της Γεωργίας, του Αζερμπαϊτζάν και της Βουλγαρίας και υπήρξε ιδρυτικό μέλος του Ελληνοουκρανικού Επιμελητηρίου.