Skip to main content

504 χλμ βόρεια της Ρηγίλλης

Δυστυχώς για τη Θεσσαλονίκη, στελέχη που να ανοίγουν το στόμα τους για να πουν κάτι άλλο από το «Ζήτω ο αρχηγός» δεν υπάρχουν πολλά.Κι όσοι μιλάνε αποδεικνύονται αργά ή γρήγορα …ντεμέκ επαναστάτες ή ν
Πολύ πριν χάσει η ΝΔ, τις τελευταίες εθνικές εκλογές, ο Δημήτρης Τσάμης*, από τη θέση του αναπληρωτή γραμματέα οργανωτικού του κόμματος (με αρμοδιότητα τη Βόρεια Ελλάδα), είχε μιλήσει για «πολυλογάδες… θορυβοποιούς του λούμπεν λαϊκισμού». Μάλιστα είχε κάνει ένα βήμα παρακάτω, λέγοντας στην υπογράφουσα ότι «η παράταξή μας κακώς αποχώρησε από τον ιδεολογικό στίβο και δεν ασχολήθηκε με την ουσία της πολιτικής…».

Τελικά, όταν είδε και απόειδε ότι δεν μπορούσε να αλλάξει και πολλά μόνος του -  μακριά από την Αθήνα και από τις παρέες της Ρηγίλλης - αποφάσισε να… αποχωρήσει και ο ίδιος. Φανερά απογοητευμένος από τον τότε πρόεδρο και πρωθυπουργό της χώρας, άρχισε να κλείνει σιγά σιγά την πόρτα στην ενασχόλησή του με την πολιτική και την ουσία της. Έτσι σήμερα, δεν ετοιμάζεται για το προσυνέδριο της ΝΔ στη Θεσσαλονίκη στις 20 του μηνός, ούτε βρίσκεται ανάμεσα στους ενεργούς υποστηρικτές της νυν ηγεσίας της ΝΔ ή στο παρασκήνιο κάποιας άλλης «τάσης». 

Δυστυχώς για τη Θεσσαλονίκη, στελέχη που να ανοίγουν το στόμα τους για να πουν κάτι άλλο από το «Ζήτω ο αρχηγός» δεν υπάρχουν πολλά. Οι περισσότεροι πέφτουν «στη λούμπα» των επικοινωνιολόγων και της κομματικής γραμμής, έστω κι αν αυτή προδίδει την ιδεολογία τους. Επιλέγουν τη σιωπή, για τα στραβά και τα ανάποδα, για ιδιοτελείς λόγους ή απλά από δειλία.

Κι όσοι μιλάνε αποδεικνύονται αργά ή γρήγορα… ντεμέκ επαναστάτες ή ντεμέκ εκφραστές των απλών πολιτών, αν και αυτοί δεν υπάρχουν πια. Έχουν γίνει πιο σύνθετοι και πιο απαιτητικοί από τους αιρετούς τους και συνεπώς πιο «ευερέθιστοι» στα κούφια λόγια.

Αν όμως, λέμε αν, κομματικοί και πολιτικοί έλεγαν ανοικτά την ειλικρινή άποψη τους για τους αρχηγούς, υπαρχηγούς, πρώην, τέως, βουλευτές, κομματικούς και τα κατορθώματα τους -και δεν αυτοαναιρούνταν για να ισορροπήσουν στο σχοινί των συμμαχιών τους- τότε η ουσία της πολιτικής δεν θα είχε διασωθεί; Ναι και μαζί θα είχαν διασωθεί οι πολιτικοί και κυρίως οι πολίτες.

Έτσι η σημερινή κρίση, -μετά την κρίση θεσμών και αρχών – θα αφορούσε μόνο νούμερα και όχι «νούμερα». Το καλύτερο δε, θα ήταν ότι εμείς θα ορίζαμε τα νούμερα και όχι τα «νούμερα» εμάς…


* Ο κ. Τσάμης είναι μικροβιολόγος και αντιπρόεδρος του Ιατρικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης