Aπό την 1η έκθεση, τα ακροβατικά, οι μάγοι και το λούνα παρκ ήταν ένα από τα κύρια συστατικά της ψυχαγωγικής ΔΕΘ. Ο Νικόλαος Γερμανός είχε φροντίσει από το 1926 να τοποθετήσει εντός του εκθεσιακού χώρου, στο Πεδίον του Άρεως, ψυχαγωγικές περιοχές που ήξερε ότι προσέλκυαν και κρατούσαν τους επισκέπτες στην έκθεση. Πολλοί Έλληνες και ξένοι κασκαντέρ έδωσαν παραστάσεις στην έκθεση που κρατούσαν αμείωτο το ενδιαφέρον του κόσμου.
Έκοβε την ανάσα των επισκεπτών της ΔΕΘ το 1930 ο ακροβάτης που ποδηλατούσε έχοντας μια κοπέλα στην πλάτη του πάνω σε ένα σύρμα μήκους 50 μέτρων, τεντωμένο 20 μέτρα πάνω από το έδαφος. Άλλη ατραξιόν της ΔΕΘ ήταν ένας μηχανικός άνθρωπος που συνομιλούσε με τους επισκέπτες, αλλά και το διάσημο “ΑΓΓΛΟ–ΠΑΡΚ” της Βουδαπέστης με τα ηλεκτρικά αυτοκινητάκια. Τέλος σε κέντρο διασκέδασης εντός της ΔΕΘ, ο διάσημος εξ Αθηνών Μπιάνκο με την ορχήστρα του διασκέδαζε καθημερινά τους επισκέπτες.
Μεγάλη ατραξιόν της 6ης ΔΕΘ το 1931 ήταν το λούνα παρκ όπου παρουσιάστηκε για πρώτη φορά “ο γύρος του θανάτου” από τον Μπίλι Γουόρντ και την σύζυγό του Μαρζερί. Εντυπωσίαζε τους επισκέπτες και το “γραντ–ρου”, ένα είδος προσομοίωσης πτήσης, ο “οίκος του γέλωτος” το γνωστό παιχνίδι με τους παραμορφωτικούς καθρέφτες, αλλά και ο “χορός του τάπητα”, κάτι αντίστοιχο με το σημερινό “ταψί”. Τρία δυστυχήματα έγιναν στο λούνα παρκ κατά την διάρκεια της έκθεσης. Ένας στρατιώτης εκτινάχθηκε από τις κούνιες και καταπλάκωσε τον Σ. Λιαγκούρη, υπάλληλο της Ενώσεως Γεωργικών Συνεταιρισμών. Με τον ίδιο τρόπο ένας ναύτης καταπλάκωσε επισκέπτη από την Βέροια και μια δεκατριάχρονη από την Φλώρινα.
Για την ψυχαγωγία των επισκεπτών το 1935 διοργανώθηκαν θεάματα, ενώ θίασοι έδιναν παραστάσεις κάθε απόγευμα και βράδυ.
Το αποκορύφωμα των θεαμάτων ήταν ο “θίασος των νάνων” από την Βουδαπέστη. Ακροβατική ατραξιόν στην έκθεση ήταν η “μοτοσικλέτα του θανάτου”.
Το 1937 στο λούνα παρκ της έκθεσης λειτουργούσε βιενέζικο πράτερ με ξύλινα αλογάκια, ψεύτικα αυτοκινητάκια, κούνιες κ.λπ., καθώς και περίπτερα που πουλούσαν ζαχαρωτά και διάφορες άλλες λιχουδιές. Σε μια μικροσκοπική πισίνα με σκούρο μπλε νερό από λουλάκι κολυμπούσαν λαστιχένιες πάπιες, στις οποίες θα έπρεπε οι πελάτες να περάσουν ένα στεφάνι στο λαιμό τους. Tα τρία στεφάνια κόστιζαν πέντε δραχμές και το βραβείο ήταν γλυκά και σοκολάτες. Μεγάλη ατραξιόν της ΔΕΘ ήταν ο ιπτάμενος ίππος με την όμορφη αμαζόνα, καθώς και η περιστρεφόμενη μοτοσικλέτα “λούπινγκ δε λουπ” με οδηγό τον περίφημο Σερ Ρίγκιγκ από την Νέα Υόρκη. Το 1938 μεγάλο θέαμα της 13ης ΔΕΘ ήταν ο “άνθρωπος κανόνι”.
Η ψυχαγωγία συνέχισε να είναι βασικό συστατικό της λειτουργίας της ΔΕΘ και μεταπολεμικά. Το 1951 στο λούνα παρκ υπήρχαν μύλοι με περιστρεφόμενα καλάθια για παιδιά, ενώ από πάνω υπήρχε ένας αγριεμένος χάρτινος ταύρος κρεμασμένος από μια κλωστή.
Σε ύψος τριάντα μέτρων με τα επικίνδυνα ακροβατικά του ο “Ιπτάμενος Ολλανδός” έκοβε την ανάσα των επισκεπτών το 1954.
Η μεγάλη ατραξιόν της ΔΕΘ το 1957 ήταν ο “φλεγόμενος πυρσός” από τριμελή ακροβατική ομάδα, όπου ένα μέλος αυτής εκτοξευόταν φλεγόμενο από ύψος 30 μέτρων εντός φλεγόμενης δεξαμενής εμβαδού 3x3 μέτρων. Στις 8 Σεπτεμβρίου 1957 παρουσιάστηκε και το παγκοσμίου φήμης καταδυτικό ακροβατικό “Τρίο Ρόι Φράνσεν”.
Πριν από την τελετή των εγκαινίων το 1958 το γνωστό “καρέ των άσων-ακροτίμ” πραγματοποίησε θεαματικές επιδείξεις πάνω από την έκθεση, ενώ η ακροβατική ατραξιόν της 24ης ΔΕΘ το 1959 ήταν το βέλγικο σχήμα “Διάβολοι”.
Ατραξιόν της 25ης ΔΕΘ το 1960 ήταν οι “Λευκοί Δαίμονες” που επιχειρούσαν ακροβατικές επιδείξεις με αιωρούμενα ποδήλατα.
Το 1961 εντύπωση προκαλούσε το γερμανικό ακροβατικό συγκρότημα “Τσούγκσπιτς”, με ιδιαίτερα δημοφιλή νούμερα όπως αυτά του “διπλού βηματισμού” επί σύρματος, η οδήγηση μοτοσικλέτας σε σχοινί, το βάδισμα σε σχοινί με κλειστά μάτια, η κωμική ακροβατική επίδειξη “Μπράγκα και Μίλερ” και το χορευτικό ακροβατικό. Κάθε απόγευμα τους επισκέπτες διασκέδαζε η μουσική του ιδρύματος “Αριστοτέλης”. Την επόμενη χρονιά η μεγάλη ατραξιόν της ΔΕΘ το 1962.ήταν οι ακροβάτες “Οι Δαίμονες του Ουρανού”.
Το 1964 το νούμερο που έσπαγε καρδιές ήταν από το ακροβατικό σχήμα “Ιπτάμενοι Λεόταρις”, ενώ τους μικρούς επισκέπτες διασκέδαζε ο θίασος “Ελληνικές Μαριονέτες”. Το 1965 ατραξιόν της ΔΕΘ ήταν τα ακροβατικά του συγκροτήματος “Τράουμπερ Τρούμπε”.
Από τα επικίνδυνα ακροβατικά δεν έλειπαν και τα ατυχήματα. Το 1966 μαθητευόμενη ακροβάτισσα κατά την διάρκεια πρόβας εκτινάχθηκε, ευτυχώς χωρίς την μοτοσικλέτα, από το “βαρέλι του θανάτου” στο λούνα παρκ και προσγειώθηκε στα σκαλιά του απέναντι κτιρίου. Την γλίτωσε με ελαφρά διάσειση.
Το 1967 στην κεντρική λεωφόρο της ΔΕΘ καθημερινά έδινε παραστάσεις το ακροβατικό συγκρότημα “Μπουλγκέρ”, ενώ ένα υπερθέαμα παρουσιάστηκε στο λούνα παρκ το 1968, ο καταπληκτικός “ΓΟΛΙΑΘ”. Ο Γολιάθ είχε έρθει από το Παρίσι και ήταν μια φάλαινα μήκους 22 μέτρων και βάρους 69 τόνων που αλιεύθηκε το 1954. Ατραξιόν διεθνούς φήμης ήταν και το ακροβατικό σχήμα “Λος Χερμάνος Σόου” που έδινε καθημερινές παραστάσεις. Μια από τις ατραξιόν της ΔΕΘ το 1969 ήταν το διεθνούς φήμης ακροβατικό σχήμα “Αλβίνο Στέι”.
Την δεκαετία του ’70 κυριάρχησαν τα μουσικά γεγονότα, ενώ την δεκαετία του ’80 απομακρύνθηκε σταδιακά και το λούνα παρκ. Προσπάθεια επαναφοράς των επικίνδυνων ακροβατικών στη ΔΕΘ έγινε το 2005 όταν στο παράλληλο πρόγραμμα της έκθεσης εντάχθηκε το σόου του Γάλλου κασκαντέρ Πατρίκ Μπουρνιέ και των συνεργατών του. Στην οδό της 3ης Σεπτεμβρίου οι Γάλλοι κασκαντέρ πραγματοποιούσαν νούμερα με φορτηγά και φλεγόμενα αυτοκίνητα και μοτοσικλέτες. Στο διάλειμμα των παραστάσεων των κασκαντέρ υπήρχε εντυπωσιακό σόου από μαζορέτες, τις γνωστές τσιρλίντερ, που με το χορό και τα πομ πομ τους διασκέδαζαν τους θεατές.
Τα ακροβατικά και το λούνα παρκ σίγησαν για μερικά χρόνια όμως παρέμειναν ζωντανά στις καρδιές των Θεσσαλονικέων. Γι’ αυτό και οι επισκέπτες ανταποκρίθηκαν θετικά όταν στην 78η ΔΕΘ είδαν σε ένα τεντωμένο σύρμα δεμένο μεταξύ του περιπτέρου 7 και του πύργου του ΟΤΕ μια μηχανή και τρεις ακροβάτες να κάνουν ριψοκίνδυνα νούμερα χωρίς δίχτυ προστασίας προκαλώντας τον θαυμασμό. Ένα άλλο φαντασμαγορικό θέαμα ήταν το ντουέτο με ακροβατικό χορό σε τοίχο, μια εκπληκτική παράσταση σε σχοινιά υπό τους ήχους μουσικής.
H ΔΕΘ έχει εμπορική καρδιά, όμως το θέαμα και η αδρεναλίνη αποτελούσαν πάντα το περίβλημα επιτυχίας του θεσμού.