Skip to main content

Αχτσιόγλου: H κοινωνία σαρώνεται από την ακρίβεια, την πανδημία, την ανασφάλεια

«Το προσχέδιο του προϋπολογισμού επιβεβαιώνει τη στρατηγική κατεύθυνση της κυβέρνησης για ενίσχυση των ισχυρών», τονίζει η Έφη Αχτσιόγλου.

«Το Προσχέδιο του Κρατικού Προϋπολογισμού του 2022 δεν επιφυλάσσει τίποτα θετικό για τη μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία και επιβεβαιώνει τη στρατηγική κατεύθυνση της κυβέρνησης για ενίσχυση των ελαχίστων και ισχυρών», υπογραμμίζει σε δήλωσή της, η τομεάρχης Οικονομικών του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, Έφη Αχτσιόγλου.

Αναλυτικά, η Ε. Αχτσιόγλου κατηγορεί την κυβέρνηση ότι «την ώρα που η κοινωνία σαρώνεται από την ακρίβεια, την πανδημία, τη γενικευμένη ανασφάλεια», στον προϋπολογισμό για το 2022, «αφαιρεί 12,5 δισ. από την πραγματική οικονομία» και «προβλέπει δημοσιονομική προσαρμογή ύψους 6,3% του ΑΕΠ». Συγχρόνως, ασκεί κριτική για τη μη λήψη «ουσιαστικού μέτρου για την αναχαίτιση του κύματος της ακρίβειας», για την «ουσιαστική καθήλωση του κατώτατου μισθού», για την «πενιχρή αύξηση του ονομαστικού μέσου μισθού, η οποία εξανεμίζεται από τις μεγάλες ανατιμήσεις των βασικών ειδών διαβίωσης» και την πρόβλεψη «επιπλέον εσόδων από φόρους, ύψους 4,1 δισ.». Επιπλέον, αναφέρει πως η κυβέρνηση «κόβει 907 εκατ. υγειονομικών και έκτακτων δαπανών καταπολέμησης της πανδημίας, αδιαφορώντας για την καλπάζουσα πορεία της», «εμφανίζει την κοροϊδία του "πρώτου ενσήμου" (100 ευρώ επιδότηση για 6 μήνες) ως το ύψιστο μέτρο στήριξης των νέων» και «ευνοεί τις μεγάλες επιχειρήσεις και όσους έχουν πολύ μεγάλα εισοδήματα και περιουσίες με τη μείωση της φορολογίας των κερδών, τη μείωση του φόρου συγκέντρωσης κεφαλαίου και την αύξηση του αφορολόγητου των γονικών παροχών στις 800.000 ή 1,6 εκατ. για δύο γονείς».

Όπως σχολιάζει, «το Προσχέδιο του Προϋπολογισμού αναθεωρεί, για πολλοστή φορά τον τελευταίο χρόνο, την κυβερνητική πρόβλεψη για τον ρυθμό ανάπτυξης του 2021, μετά τη βαθιά ύφεση του 2020», ωστόσο, τονίζει πως «παρά τους πανηγυρισμούς της, ουσιαστικά η κυβέρνηση αφιερώνει»:

-«στους εργαζόμενους την κατάργηση του 8ώρου, τις απλήρωτες υπερωρίες και τη μείωση του πραγματικού τους εισοδήματος

-στους νέους, data, προσβολές και αυταρχισμό

-στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις τα τεράστια χρέη της πανδημίας, την έλλειψη ρευστότητας και τον αποκλεισμό από τη χρηματοδότηση του Ταμείου Ανάκαμψης και

-στη μεσαία τάξη εξαπάτηση».