Skip to main content

Η σύγχρονη μάχη του ΕΒΕΘ για οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη

Οι θέσεις του ΕΒΕΘ για το λιμάνι, η συνεργασία με το MIT, η συμμετοχή στο Δίκτυο Κοινωνικής Αλληλεγγύης και Αρωγής και η «υιοθεσία» ενός σχολείου.

Τα τελευταία επτά χρόνια η Ελλάδα, η οικονομική ζωή της χώρας, η κοινωνία και φυσικά οι επιχειρήσεις της Θεσσαλονίκης και το Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο ζουν και κινούνται στον αστερισμό των Μνημονίων. Ως γνωστόν το πρώτο Μνημόνιο υπογράφηκε το 2010 και από την αρχή φάνηκε ότι με τις ρυθμίσεις που προβλέπει –και οι οποίες «σκλήρυναν» περισσότερο στα δύο επόμενα Μνημόνια- θα έμπαιναν σε δοκιμασία οι αντοχές του συνόλου των παραγόντων της οικονομίας και ιδιαιτέρως του ιδιωτικού τομέα.

Σε αυτό το κλίμα η διοίκηση του ΕΒΕΘ –η προεδρία Μπακατσέλου επιβεβαιώθηκε και μετά τις εκλογές του 2011- εξακολουθεί να ασχολείται με τα διαρκώς διογκούμενα προβλήματα, αναζητώντας ρεαλιστικές λύσεις, αλλά και με τις αναπτυξιακές προοπτικές της Θεσσαλονίκης. Η «μάχη» συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Κι όπως θα είναι διαρκής κι επίκαιρη.   

Το λιμάνι

Στην κορυφή της λίστας των προϋποθέσεων για την ουσιαστική ανάπτυξη της οικονομίας της Θεσσαλονίκης ακόμη και μέσα στην κρίση ήταν –και εξακολουθεί να είναι- το θέμα του λιμανιού. Η ανάθεση των λιμενικών εργασιών σε ιδιώτες με σχετική τεχνογνωσία, αλλά και δυνατότητα να προσελκύσουν στη Θεσσαλονίκη πολλαπλάσιο όγκο φορτίων από τον σημερινό, εκτιμάται ως απολύτως αναγκαία συνθήκη για να αξιοποιηθεί το λιμάνι ως συγκριτικό αναπτυξιακό πλεονέκτημα για ολόκληρη την Κεντρική Μακεδονία. Δυστυχώς παρά τις πολιτικές αποφάσεις για πώληση της πλειοψηφίας των μετοχών της ΟΛΘ ΑΕ που σήμερα κατέχει το ελληνικό δημόσιο τόσο από την προηγούμενη, όσο και από την σημερινή κυβέρνηση, η ιδιωτικοποίηση του λιμένα της Θεσσαλονίκης καθυστερεί. Με βάση τα σημερινά δεδομένα ως χρόνος οριστικοποίησης των διαδικασιών και αλλαγής σκυτάλης στην ΟΛΘ ΑΕ εκτιμάται το τέλος του 2017, όταν η Cosco θα κλείνει ήδη εννέα χρόνια παρουσία στο λιμάνι του Πειραιά.   

Από το 2010 το ΕΒΕΘ έχει διατυπώσει τις θέσεις του για το λιμάνι της Θεσσαλονίκης, ως ακολούθως:

1.    Το λιμάνι οφείλει να συνδέεται και να παρακολουθεί τις εξελίξεις στην αγορά διακίνησης και διαχείρισης εμπορευματοκιβωτίων.

2.    Το λιμάνι, λόγω των γεωγραφικών χαρακτηριστικών
του, προσιδιάζει περισσότερο σε ένα λιμάνι τελικού προορισμού και όχι σε λιμάνι μεταφόρτωσης (hub).

3.    Μια στρατηγική αναβάθμισης και μετεξέλιξης του λιμένος Θεσσαλονίκης θα πρέπει να περιλαμβάνει την ένταξη αυτού στα ισχυρά δίκτυα που διαμορφώνουν την αγορά και την
ανάπτυξη των μεταφορικών υποδομών στην ενδοχώρα.

4.    Ιδιαίτερη σημασία πρέπει να αποδοθεί στην ανάπτυξη επιβατικής κίνησης, ιδίως κατά την τουριστική περίοδο, προς
τους προορισμούς του Αιγαίου στοχεύοντας και στο δυναμικό των τουριστών από την ΝΑ Ευρώπη.

5.    Κρίνεται αναγκαίο να παρασχεθεί η δυνατότητα μεταφοράς εμπορικών φορτίων από και προς τα τα νησιά του Αιγαίου με πλοία τύπου RoPax ή Roro.
Εκτός από το λιμάνι, το ΕΒΕΘ προώθησε συστηματικά την αύξηση του τουριστικού ρεύματος προς τη Θεσσαλονίκη. Ανάμεσα στις ενέργειες που έγιναν προς αυτή την κατεύθυνση συμπεριλαμβάνονται η στήριξη που παρείχε τόσο για την έναρξη πτήσεων της αεροπορικής εταιρίας χαμηλού κόστους Ryanair στο αεροδρόμιο «Μακεδονία», όσο και για την προσέλκυση επισκεπτών με βάση το εβραϊκό παρελθόν της Θεσσαλονίκης.    


Οι προτάσεις του ΜΙΤ

Το Μάιο 2012, η συνεργασία του ΕΒΕΘ με το ΜΙΤ που είχε συμφωνηθεί στον απόηχο του Φεστιβάλ Καινοτομίας το 2010 αρχίζει να παίρνει σάρκα και οστά. Στις 24 Μαίου 2012 σε μια κατάμεστη αίθουσα του Δημαρχιακού Μεγάρου ο Carlo Ratti, καθηγητής του Massachusetts Institute of Technology (MIT), παρουσίασε επτά ιδέες της ομάδας φοιτητών του ΜΙΤ για τη βελτίωση της εικόνας και της λειτουργικότητας της Θεσσαλονίκης.

Οι προτάσεις του ΜΙΤ κινούνται στους εξής άξονες:

Πρώτον, προώθηση συνδυασμένης μετακίνησης με Μέσα Μαζικής Μεταφοράς με ολοκληρωμένο σύστημα υπέργειων βελτιώσεων και χρήση νέων τεχνολογιών.

Δεύτερον, σύστημα γυάλινων δαπέδων κλπ. με δημιουργία μονοπατιών για τη μετατροπή «κοιμισμένων ερειπίων» σε ζωντανό δημόσιο χώρο.

Τρίτον, «αστικό παιχνίδι» ως δράση για καινοτομία και δημιουργικότητα.

Τέταρτον, αναζωογόνηση περιοχών της πόλης μέσω της διάσωσης ξεχασμένων ιστορικών κτιρίων.

Πέμπτον, ανάδειξη του θαλασσίου μετώπου της παλιάς παραλίας της πόλης σε ένα μεγάλο αστικό χώρο.

Έκτον, χρήση της τοπικής κλωστοϋφαντουργίας για παραγωγή ενός ψηφιακού υφάσματος που θα αντικαταστήσει τις υπάρχουσες τέντες στην πόλη (Ψηφιακές τέντες).

Έβδομον, σύστημα αστικού οικολογικού φωτισμού για τη δημιουργία οπτικής αρμονίας στα Λαδάδικα.

Συμμετοχή στο Δίκτυο

Στα 100 χρόνια της ιστορίας του ΕΒΕΘ άμέτρητες είναι οι πράξεις εταιρικής κοινωνικής ευθύνης και οι προσπάθειες του Επιμελητηρίου να στηρίξει την κοινωνία του νομού Θεσσαλονίκης και της Β. Ελλάδος γενικότερα. Έτσι το Επιμελητήριο δεν θα μπορούσε να λείπει από το Δίκτυο Κοινωνικής Αλληλεγγύης και Αρωγής, στο οποίο συμμετέχουν επίσης τα άλλα δύο Επιμελητήρια της Θεσσαλονίκης, οι Σύνδεσμοι Βιομηχανιών και Εξαγωγέων Β. Ελλάδος, καθώς και ο Εμπορικός σύλλογος της πόλης. Με τον τρόπο αυτό έχει δημιουργηθεί –και λειτουργεί αποδοτικά- μια «δεξαμενή» 25.000 επιχειρήσεων, οι οποίες δυνητικά μπορούν να συμβάλλουν στην πρακτική ενίσχυση των δεκάδων ιδρυμάτων με τα οποία συνεργάζεται σήμερα το Δίκτυο.

100ο δημοτικό σχολείο

Τελευταία χρονικά –αλλά όχι έσχατη σε σημασία- είναι η «υιοθεσία» του 100ου δημοτικού σχολείου Θεσσαλονίκης από το ΕΒΕΘ. Πρόκειται για το σχολείο που έκτισε την περίοδο 1924 – 1925 το ίδιο το Επιμελητήριο με δικούς του πόρους –μαζί με οικισμό στην Τούμπα και την εκκλησία της Αγίας Μαρίνας- για να στεγαστούν πρόσφυγες της Μικρασιατικής Καταστροφής. Έτσι, λοιπόν, στις 26 Ιανουαρίου 2017 παραδόθηκε στους εκπαιδευτικούς και τους μαθητές του σχολείου μια πλήρως εξοπλισμένη αίθουσα πληροφορικής, με 13 υπολογιστές κι έναν διαδραστικό πίνακα. Έτσι όσα μαθαίνουν τα παιδιά στο μάθημα της πληροφορικής, αλλά και στα υπόλοιπα γνωστικά αντικείμενα που απαιτείται η χρήση και η αξιοποίηση της νέας τεχνολογίας δεν θα είναι θεωρητικά, αλλά θα μπορούν να τα εφαρμόσουν στην πράξη, στην αίθουσα «Αθανάσιος Μακρής του σχολείου, που πήρε το όνομά της προς τιμήν του προέδρου του ΕΒΕΘ, ο οποίος το 1924 είχε την πρωτοβουλία να συμβάλλει το Επιμελητήριο με δικές του δαπάνες στην ανακούφιση του τότε προσφυγικού προβλήματος.