Σε αναμμένα κάρβουνα κάθονται αυτές τις μέρες λόγω κορωνοϊού οι αιγοπροβατοτρόφοι σε όλη τη χώρα, που ήδη έχουν δεχτεί σημαντικό πλήγμα στην παραγωγή τους και βλέπουν να χάνεται η φετινή πασχαλινή αγορά, που καθορίζει τον ετήσιο βιοπορισμό τους.
Οι εξαγωγές, που αποτελούσαν κύριο έσοδο των εκτροφέων αρνιών και κατσικιών, δηλαδή και των παραγωγών και των παχυντών (εμπόρων), γονατίζουν από την αδυναμία απορρόφησης της παραγωγής από την Ιταλία κυρίως, αλλά και την Ισπανία για το Πάσχα των Καθολικών.
Ανάλογο πρόβλημα είναι εξαιρετικά πιθανό να υπάρξει και με το Πάσχα των Ορθόδοξων, δηλαδή με την εγχώρια κατανάλωση, καθώς είναι άδηλο ακόμη εάν θα ισχύσουν τα περιοριστικά μέτρα. Εφόσον αυτό συμβεί η καταστροφή λένε οι κτηνοτρόφοι και οι έμποροι θα είναι καθολική.
Τα προβλήματα μάλιστα που δημιουργούνται από την κατάσταση που διαμορφώνεται είναι αλυσιδωτά και αφορούν όχι μόνο στο αιγοπρόβειο κρέας, αλλά επεκτείνεται και στο γάλα και σε όλη την αλυσίδα της παραγωγής, μεταποίησης και διακίνησης.
Οι εισαγωγές ζώων στην περίοδο αυτή της πανδημίας του κορωνοϊού δε σταμάτησαν στη χώρα μας και μάλιστα σύμφωνα με τους κτηνοτρόφους παρατηρείται αύξηση στην κατανάλωση του μοσχαρίσιου κρέατος, που κατά βάση είναι εισαγόμενο.
Όπως τόνισε στη Voria.gr ο εκπρόσωπος του Κτηνοτροφικού Συνεταιρισμού Αμυνταίου, Μπάμπης Ματενίδης, «το μείζον θέμα είναι αυτό της ρευστότητας. Πωλήσεις δεν υπάρχουν και η πασχαλινή περίοδος είναι ουσιαστικά χαμένη. Ήδη η φετινή παραγωγή έχει είτε πουληθεί στα παχυντήρια, στους εμπόρους, είτε παραμένει στους στάβλους, στους παραγωγούς. Ερχόμαστε από τρεις πολύ κακές χρονιές για τους κτηνοτρόφους, λόγω της χαμηλής τιμής, κάτω του κόστους παραγωγής, τόσο στο κρέας, όσο και στο γάλα. Φανταστείτε να μείνουν τα αρνιά αδιάθετα».
Όπως εξηγεί ο κ. Ματενίδης, αν όλα αυτά τα αρνιά μείνουν στα χέρια εμπόρων και παραγωγών το πρόβλημα είναι τεράστιο. Διότι αλλάζει η φυσιολογία τους. Σε δυο μήνες παύουν να θεωρούνται αρνιά και γίνονται ζυγούρια και μετά πρόβατα. Η εμπορική τους αξία συνεπώς μειώνεται δραματικά και ουσιαστικά στο μεγαλύτερο ποσοστό τους μένουν στα αζήτητα.
«Ο Έλληνας καταναλωτής παίρνει αρνί σχεδόν αποκλειστικά το Πάσχα. Αν μείνουν τα ζώα πέραν των εξόδων που έχουν γίνει για να φτάσουν σε σημείο πώλησης θα χρειαστούν επιπλέον έξοδα εκτροφής και η ζημιά θα πολλαπλασιαστεί. Δεν είναι λύση να τα αφήσουμε ελεύθερα. Άμεσα δημιουργείται μείζον πρόβλημα ρευστότητας, ενώ καταρρέουν συνολικά τα οικονομικά μας. Μια λύση είναι πιθανώς να σφαχτούν και να καταψυχθούν, πλην όμως η μετέπειτα διάθεσή τους στην αγορά δεν καλύπτει παρά ελάχιστες από τις απώλειες, ενώ μετατίθεται ουσιαστικά το πρόβλημα για το επόμενο διάστημα στους παραγωγούς. Η Πολιτεία οφείλει να παρέμβει», σημειώνει ο κ. Ματενίδης.
Ουσιαστικά οι κτηνοτρόφοι ζητούν κάλυψη τουλάχιστον ενός μέρους της ζημιάς που υφίστανται, ενώ βραχυπρόθεσμα ζητούν και ένταξή τους στους ωφελούμενους από την έκτακτη ενίσχυση των 800 ευρώ.
Επίσης, πρότασή τους είναι η διάθεση των ελληνικών συνεταιριστικών αρνιών μέσω των επισιτιστικών προγραμμάτων (ΤΕΒΑ, δομές μεταναστών κτλ.) και μέσω διαγωνισμών, όπως και συνολικά προϊόντων της ελληνικής πρωτογενούς παραγωγής (γάλα, νωπά τρόφιμα κτλ.).
Μάλιστα έχουν καταθέσει σειρά προτάσεων στην κυβέρνηση και ετοιμάζουν ένα συνολικό πλαίσιο στήριξης της παραγωγής, στο πλαίσιο της διατήρησης και της διατροφικής επάρκειας της χώρας.
Ένα ακόμη πρόβλημα που δημιουργείται είναι ότι μείωση των πωλήσεων και συνεπώς η αύξηση των αποθεμάτων θα μειώσει τη ζήτηση για γάλα και θα οδηγήσει σε νέα μείωση της τιμής αγοράς γάλακτος από τον παραγωγό.
Το πρόβλημα επισήμανε και σε ανάρτησή του ο Δρ. Κτηνίατρος στον ΕΛΓΟ «Δήμητρα», Δημήτρης Γαλαμάτης, ο οποίος σημειώνει ότι η διαχείριση των αιγοπροβατοτροφικών μονάδων στη χώρα μας γίνεται με βάση τις μέρες του Πάσχα.
«Οι γέννες των αμνών και των εριφίων ρυθμίζονται με διάφορες μεθόδους, ώστε να υπάρχει επαρκής αριθμός αρνιών και κατσικιών για το Πάσχα. Η διαχείριση αυτή επηρεάζει και τις περιόδους παραγωγής γάλακτος, καθώς η γέννα συνεπάγεται γάλα. Έτσι ο άλλος κρίκος, η μεταποίηση, προσαρμόζει την παραγωγή, αλλά και τη λειτουργία της, σε αυτή τη συνθήκη, αφού η περίοδος πριν και κυρίως μετά το Πάσχα, μέχρι και το τέλος του καλοκαιριού, είναι περίοδος υψηλής προσφοράς πρώτης ύλης (γάλα) για την παραγωγή τυριών και άλλων γαλακτοκομικών προϊόντων. Η υγειονομική κρίση του κορωνοΐού άλλαξε βίαια το στερεότυπο και φαίνεται πως θα κρατήσει μακριά τον πληθυσμό από τον παραδοσιακό εορτασμό του Πάσχα και τις πατροπαράδοτες διατροφικές επιλογές που το χαρακτηρίζουν. Πιθανότατα λοιπόν θα υπάρξει μεγάλη πτώση της ζήτησης, για ένα προϊόν, που έχει ήδη γεννηθεί και δημιουργεί κόστος (διατροφή, υγεία, κ.ά.) πάχυνσης», περιγράφει ο κ. Γαλαμάτης.
Ο ίδιος επισημαίνει: «Πρέπει άμεσα να συγκροτηθεί ένα σχέδιο για τη στήριξη των αιγοπροβατοτρόφων, οι οποίοι αντιμετωπίζουν τον κίνδυνο να πληρώνουν για να ταΐζουν αρνιά, που όχι μόνο δεν θα πωληθούν, αλλά -παραμένοντας στο κοπάδι- θα διαταράξουν τη διαχειριστική ισορροπία, τόσο στην παραγωγή γάλακτος, όσο και στην οργανική προετοιμασία του κοπαδιού, για τις επόμενες γέννες. Επιπλέον, η απότομη κάμψη της αγοράς, έστω κι αν ακόμη μέχρι σήμερα η εφοδιαστική αλυσίδα φαίνεται να μην επηρεάζεται στη λιανική, πιθανόν να δημιουργήσει αποθέματα τυροκομικών προϊόντων, γεγονός το οποίο στη συνέχεια θα μειώσει τη ζήτηση της βιομηχανίας σε πρώτη ύλη (γάλα), κάτι που είτε θα οδηγήσει σε πτώση τιμών στους παραγωγούς, είτε στη διακοπή αγοράς γάλακτος από τις βιομηχανίες, είτε και στα δύο. Αν συμβεί αυτό, ανεξάρτητα αν είναι πραγματικό γεγονός ή επιχειρηματικό τρικ των βιομηχανιών, για να πετύχουν χαμηλές τιμές γάλακτος (έχει συμβεί στο παρελθόν), θα αποτελέσει ακόμη ένα ισχυρό χτύπημα στον κτηνοτροφικό κόσμο της χώρας. Και στο ζήτημα αυτό απαιτείται σχέδιο υποστήριξης της αιγοπροβατοτροφίας».
Ο κ. Γαλαμάτης μάλιστα τονίζει πως «η πιο μεγάλη ανάγκη, που θα πρέπει να ωθήσει την Πολιτεία στο να στηρίξει αυτόν τον κλάδο -αλλά και το σύνολο του πρωτογενούς τομέα- τώρα, πηγάζει από τον τεράστιο ρόλο που μπορεί να διαδραματίσει η επάρκεια των προϊόντων αγροδιατροφής στην οχύρωση μιας χώρας, σε περιόδους σαν αυτή που διανύουμε. Και κανέναν άλλο λόγο να μην βρίσκει κάποιος, για να προχωρήσει σε αυτή τη μεταρρύθμιση και μόνο το γεγονός, του να βρεθεί κάποια στιγμή η χώρα αποκλεισμένη από τον υπόλοιπο κόσμο και να έχει εξασφαλισμένα τα τρόφιμα για τους πολίτες της, αρκεί!».