Το υπουργείο Πολιτισμού και η Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας υπέγραψαν προγραμματική σύμβαση για την εκπόνηση των απαραίτητων μελετών ανάδειξης, ανάπλασης και συντήρησης του αρχαιολογικού χώρου του Ιερού της Αυλιδείας Αρτέμιδος στην Εύβοια.
Η προγραμματική σύμβαση έχει διάρκεια 12 μηνών. Ο συνολικός προϋπολογισμός του έργου -76.840€- καλύπτεται από πιστώσεις της Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας, ενώ τις διαδικασίες εκπόνησης και έγκρισής τους αναλαμβάνουν οι αρμόδιες υπηρεσίες του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού.
«Με την προγραμματική σύμβαση που υπογράψαμε, εξασφαλίζεται η συνέχεια του έργου ανάδειξης, ανάπλασης και συντήρησης του Ιερού της Αυλιδείας Αρτέμιδος, ενός χώρου άμεσα συνδεδεμένου με τα ομηρικά έπη, ο οποίος παρέμεινε τόπος λατρείας σε όλη τη διάρκεια της αρχαιότητας. Οι προσπάθειές μας στοχεύουν στην προστασία και ανάδειξη του πολιτιστικού πλούτου της Εύβοιας, αλλά και στην ενίσχυση και προώθηση του πολιτιστικού τουρισμού της ευρύτερης περιοχής», δήλωσε η υπουργός Πολιτισμού, Λίνα Μενδώνη.
Από την πλευρά του ο περιφερειάρχης, Φάνης Σπανός, αναφέρθηκε στην σημασία του αρχαίου ναού της Αυλιδείας Αρτέμιδος, στην Αυλίδα, στον τόπο όπου συγκεντρώθηκαν τα πλοία των Ελλήνων για την Τρωική Εκστρατεία και τόνισε ότι «είναι ένα τοπόσημο που μπορεί και αξίζει να αποκτήσει παγκόσμια εμβέλεια».
«Το πρώτο μας βήμα είναι η επικείμενη διάνοιξη παρακαμπτήριας οδού με σκοπό την ενοποίηση και προστασία του αρχαιολογικού χώρου. Κοινός τελικός μας στόχος με το υπουργείο είναι να αξιοποιήσουμε κάθε ευκαιρία χρηματοδότησης για την ανάπλαση και ανάδειξη του αρχαιολογικού χώρου του Ιερού της Αυλιδείας Αρτέμιδος», δήλωσε ο κ.Σπανός.
Η Αυλίδα βρίσκεται στη βοιωτική ακτή, στο νότιο Ευβοϊκό κόλπο και είναι γνωστή από τον Τρωικό Πόλεμο και τη θυσία της Ιφιγένειας. Εκεί είχε συγκεντρωθεί ο ελληνικός στόλος πριν αναχωρήσει για την Τροία, αλλά η θεά Άρτεμης θύμωσε και ο στόλος δεν μπορούσε να ξεκινήσει. Η φάση ακμής του ιερού διήρκεσε από την κλασική μέχρι και τη ρωμαϊκή περίοδο, ωστόσο η ευρύτερη περιοχή κατοικείται ήδη από τα μυκηναϊκά χρόνια (16ος - 12ος αι. π.Χ.).
Στα ελληνιστικά χρόνια (330 - 30 π.Χ.) προστίθεται ο πρόναος στο ναό και κτίζεται συγκρότημα εργαστηρίων και ένας ξενώνας νοτιότερα. Στα αυτοκρατορικά χρόνια (30 π.Χ. - 330 μ.Χ.) ο ναός επισκευάζεται, ενώ το πλήθος των αναθημάτων δείχνει την άνθιση της λατρείας. Το ιερό καταστράφηκε κατά τις επιδρομές των Γότθων του Αλάριχου το 396 μ.Χ. Αργότερα, στη θέση του ναού ιδρύθηκαν λουτρικές εγκαταστάσεις (θέρμες).