Του Χριστόδουλου Αντωνιάδη*
Ήταν ένας ευπατρίδης του επιχειρείν στον ελληνικό Βορρά. Μια έννοια με ξεχωριστή σημασία σε μια εποχή που όλα τείνουν να ισοπεδωθούν προς τα κάτω. Ο Δημήτρης Αναστασιάδης διέθετε επιχειρηματική δεινότητα, παραγωγική αποτελεσματικότητα, ηθική ακεραιότητα και κοινωνική ευαισθησία, πολύ πριν η έννοια της Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης ενταχθεί στο θεσμικό πλαίσιο της χώρας.
Τον γνώρισα δεκαετίες πριν. Συνεργαστήκαμε στενά και δημιουργικά για να υλοποιήσει τα σχέδια του για τη Fibran. Είχε καθαρό βλέμμα, ξεκάθαρα σχέδια και συγκεκριμένα οράματα για τη δουλειά του. Είχε, επίσης, μεγάλη αγάπη για τον τόπο του, την οποία απέδειξε έμπρακτα επενδύοντας στην περιοχή και δίνοντας ευκαιρίες και δυνατότητες στους ανθρώπους της.
Γνωρίζω καλά ότι σε όλη του την πορεία τον καθοδηγούσε η βαθειά θρησκευτική του πίστη, την οποία μετουσίωσε σε πράξη μέσα από το κοινωνικό και φιλανθρωπικό του έργο. Είχε προσφέρει δωρεές σε σχολεία, χρηματοδότησε έργα της ορθόδοξης εκκλησίας στην Ελλάδα και το εξωτερικό, ενώ δημιούργησε το κέντρο φροντίδας ηλικιωμένων «Αλκμήνη».
Ήταν ένας περήφανος άνθρωπος με χαμηλό προφίλ και σταθερές αξίες μέχρι το τέλος. Αγαπούσε την οικογένεια του και ήταν αφοσιωμένος στη δουλειά του.
Έτσι τον γνώρισα. Έτσι τον αποχαιρετώ. Έτσι θα τον θυμάμαι.
*Ο κ. Χριστόδουλος Αντωνιάδης είναι σύμβουλος διοίκησης της Τράπεζας Πειραιώς και πρόεδρος της ΜΕΒΓΑΛ ΑΕ