Skip to main content

Μεγάλος κίνδυνος για ανατροπή των ισορροπιών στο Αιγαίο

Η εκλογή Τραμπ και ο κίνδυνος ανάδειξης του της Τουρκίας, ως κυρίαρχου περιφερειακού και όχι μόνο πρωταγωνιστή των γεγονότων.

Τι θα γίνει στην περίπτωση που ο νέος πρόεδρος των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ, αποφασίσει ότι ήρθε η ώρα, η χώρα του, να αποσυρθεί από την ευρύτερη περιοχή της ΝΑ Ευρώπης και της ανατολικής λεκάνης της Μεσογείου; Να υλοποιήσει, δηλαδή, όλα όσα είχε εξαγγείλει προεκλογικά, οδηγώντας την Ουάσιγκτον σε ένα ιδιότυπο είδος απομονωτισμού; Χωρίς να θέλουμε να γίνουμε μάντεις κακών, σε αυτή την περίπτωση οδηγούμαστε σχεδόν νομοτελειακά στην ενίσχυση του ρόλου της Τουρκίας, ως κυρίαρχου περιφερειακού και όχι μόνο πρωταγωνιστή των γεγονότων.

Η Αγκυρα, ήδη, ετοιμάζεται για να αναλάβει το ρόλο που ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν θεωρεί πως η Ιστορία της χρωστά. Δεν είναι λίγοι όσοι πιστεύουν ότι η προκλητικότητα της Τουρκίας, με επιθετικές κινήσεις όπως η χθεσινή δέσμευση της περιοχής του Καστελόριζου για στρατιωτική άσκηση, θα βαίνει μόνο αυξανόμενη από εδώ και πέρα.

Σε αυτή την περίπτωση νεο-οθωμανικές ιδεοληψίες θα «αναστηθούν» και οι επικίνδυνες ιστορικές και πολιτικές ακροβασίες θα επιχειρήσουν να οδηγήσουν σε γεωστρατηγικού περιεχομένου αλλαγές. Κι αν οι τωρινές κορόνες, περί ανατροπής της Συνθήκης της Λωζάνης, ηχούν περίπου ως γραφικές, σε μια τέτοια περίπτωση, θα είναι κάτι παραπάνω από ...χειροπιαστές. Με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τη χώρα μας.

Και για όσους όλα τα παραπάνω θεωρούνται απλώς θεωρίες συνωμοσίας, μια απλή ματιά στη σύνθεση του στενού επιτελείου που θα πλαισιώνει τον κ. Τραμπ στον Λευκό Οίκο, αρκεί για να αποδείξει του λόγου το αληθές. Σύμβουλος Ασφάλειας αναλαμβάνει ένας απόστρατος στρατηγός, ο οποίος φημολογείται ότι είχε ως βασικό χρηματοδότη στην ιδιωτική εταιρεία που «έτρεχε» πριν αναλάβει τα νέα καθήκοντά του ένα τουρκικό fund.

Τι περίεργο είναι πως ενώ η ιστορία έχει «βγει» στη δημοσιότητα, ο ίδιος ποτέ δεν την διέψευσε. Αποτέλεσμα; Σε μια από τις πιο νευραλγικές θέσεις της νέας διακυβέρνησης τοποθετείται ένας άνευ προηγουμένου φιλότουρκος. Και όσο και αν η τοποθέτηση ενός πολιτκού με ελληνική ρίζα (από την πλευρά της μητέρας του) στη θέση του προσωπάρχη του Λευκού Οίκου, ισορροπεί κάπως τα δεδομένα, το πιθανότερο είναι πως η Αγκυρα εξασφαλίζει «ισχύ πυρός» στην DC. Οπως και στον αέρα του Αιγαίου, με τα υπερσύγχρονα F-35 που συμπαράγει με τις ΗΠΑ και ετοιμάζεται να τα «ρίξει» σύντομα στη δράση...