Skip to main content

Αντί για οριοθέτηση της ΑΟΖ, γυρίζουμε στο 2002 με υφαλοκρηπίδα

Η κυβέρνηση είτε μας παραπλανά σκοπίμως, είτε βρίσκεται σε μεγάλη σύγχυση, και ο κάθε αρμόδιος πράττει κατά το δοκούν...

Παραμένει το ερώτημα περί του πραγματικού σκοπού της επίσκεψης Ερντογάν στην Αθήνα. Αδυνατώ να πιστέψω ότι διακρίνεται από τόσο μεγάλο ερασιτεχνισμό το ελληνικό ΥΠΕΞ.

Αντιληπτή βεβαίως η προσπάθεια του Ν. Κοτζιά να κλείσει σε λίγο διάστημα όλα τα ανοικτά ζητήματα εξωτερικής πολιτικής, πιστεύω όμως πως δεν του χρειάζονται περισσότερα πιστοποιητικά για μια λαμπρή καριέρα σε μεγάλο αμερικανικό Πανεπιστήμιο, από εκείνα που αποφοιτούν οι μελλοντικοί ηγέτες πολλών χωρών. Το απαιτούμενο κύρος το απέκτησε με την ενασχόλησή του στο Κυπριακό. Ένα λάθος, και θα παραμείνει στα ταπεινά ελληνικά Πανεπιστήμια.

Τείνω πάντως να πλησιάσω την άποψη άσπονδων φίλων της κυβέρνησης, οι οποίοι υποστηρίζουν ότι το ταυτόχρονο άνοιγμα όλων των θεμάτων (ελληνοτουρκικά, ελληνοαλβανικά, σκοπιανό) υπαγορεύεται από την προσπάθεια συνταύτισης με τα αμερικανικά συμφέροντα στην περιοχή, έναντι των δεσμεύσεων του Ντ. Τραμπ και της κυβέρνησής του για την αναβάθμιση του ρόλου της Ελλάδας και της στήριξης της κυβέρνησης στο θέμα του χρέους.

Το θέμα είναι να κλείσει κανείς τα θέματα. Το άνοιγμα είναι εύκολο. Και έγινε μεγαλύτερο με την πρόσκληση του Ερντογάν στην Αθήνα, όχι μόνον για όσα κατά της Ελλάδας εκστόμισε, αλλά και επειδή ειπώθηκαν από την πλευρά μας πολλά που εκπλήσσουν. Με πρώτο χρονολογικά την καινοφανή άποψη του Π. Παυλόπουλου, καθηγητή Δικαίου, ότι «οι συνθήκες δεν χρειάζονται αναθεώρηση, οι μέθοδοι ερμηνείας του δικαίου είναι εκείνες που προσαρμόζουν τη Συνθήκη στα εκάστοτε δεδομένα».

Δεν είμαι καθηγητής Δικαίου, αλλά από όσα θυμάμαι από το μάθημα του Διεθνούς Δικαίου, δεν υπάρχει ανάλογο προηγούμενο της διατυπωθείσας θεωρίας του Προέδρου, περί προσαρμογής Συνθήκης. Εκτός και αν εννοούσε πως η μη αντιμετώπιση της παραβατικότητας των Τούρκων, δημιουργεί εθιμικό δίκαιο, που σιωπηρώς και με την ανοχή της Ελλάδας, καταργείται μέρος ή όλη η Συνθήκη.

Εκεί που δημιουργείται μεγάλο πρόβλημα, είναι η διαβεβαίωση του πρωθυπουργού ότι θα «ξανασυζητήσουμε για την υφαλοκρηπίδα», αφιστάμενοι πλήρως της μέχρι τώρα πολιτικής μας, ότι αυτό είναι ζήτημα του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης, όπως έγραψα προχθές. Εξακολουθεί δηλαδή να κυριαρχεί η άποψη του Ροζάκη, ότι δεν μπορούμε να οριοθετήσουμε την ΑΟΖ μας, αν προηγουμένως δεν μας το επιτρέψει η Τουρκία.

Και να εγκαταλείψουμε ουσιαστικά αυτήν την προοπτική, ασχολούμενοι μόνον με την ΑΟΖ. Όπου ο Ροζάκης, με τον περίεργο πάντα ρόλο του ΕΛΙΑΜΕΠ, θέλει να ασχοληθούμε με ένα θέμα, για το οποίο επί 15 χρόνια και μετά από 60 συναντήσεις των τεχνοκρατών μας με τους Τούρκους ομολόγους τους, βρισκόμαστε ακόμη στην αρχή. Και μάλιστα, εγκαταλείποντας την κυρίαρχη θέση μας, ότι η επίλυση της ΑΟΖ αποτελεί αρμοδιότητα του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης. Πλέον του ότι η οριοθέτηση της ΑΟΖ, υπερκαλύπτει την υφαλοκρηπίδα. Περίεργα και ανεξήγητα συμβαίνουν, όπου η κυβέρνηση είτε μας παραπλανά σκοπίμως, είτε βρίσκεται σε μεγάλη σύγχυση, και ο κάθε αρμόδιος πράττει κατά το δοκούν.

Ο Υπουργός Ενέργειας Γιώργος Σταθάκης μας διαβεβαίωσε για την ΑΟΖ, ότι: «Η οριστική και τελική οριοθέτηση των ΑΟΖ είναι επιβεβλημένη και νομίζω θα προχωρήσουμε πολύ σύντομα. Είναι μικρές κατά τη γνώμη μου οι διαφορές και σίγουρα μπορούμε να ολοκληρώσουμε την οριοθέτηση πολύ σύντομα».

Άρα, προς τι οι συζητήσεις για υφαλοκρηπίδα; Σ’ αυτές όμως ρίχνει το βάρος η κυβέρνηση, αδιαφορώντας για όσα λέγει ο Σταθάκης, όπου με non paper και σύμφωνα με όσα είπε ο πρωθυπουργός για επανεκκίνηση των συνομιλιών για την ΑΟΖ, αναφέρεται: Συμφωνήθηκε η -υπό την υψηλή εποπτεία των δύο ηγετών- επανέναρξη των συνομιλιών ΜΟΕΑ (με ενεργή συμμετοχή της στρατιωτικής ηγεσίας και της υπηρεσιακής ηγεσίας του ΥΠΕΞ) και η επανέναρξη των διερευνητικών συνομιλιών για την υφαλοκρηπίδα».

Όποιος έχει καταλάβει τι συμβαίνει, ας ενημερώσει κι εμένα. Αν είχα εμπιστοσύνη στην διαπραγματευτική ικανότητα της κυβέρνησης, δεν θα απέρριπτα το ενδεχόμενο οι συζητήσεις περί ΑΟΖ να είναι προσχηματικές ώστε να καταληφθεί εξ απροόπτου η Τουρκία με την οριοθέτηση της ΑΟΖ. Ναι, αλλά αφού ο Σταθάκης μίλησε για μικρές λεπτομέρειες που μένουν, πώς θα αιφνιδιαστεί η Τουρκία;