Πρωινές ώρες στο γραφείο του Γιάννη Τζάκρη στο Βερολίνο. Το πρώτο τηλέφωνο δεν θα αργήσει να χτυπήσει και αυτό αναμένεται να συνεχιστεί για ολόκληρη την ημέρα.
Πρόκειται για ένα τυπικό 24ωρο της ζωής του νεαρού διευθυντή του γραφείου της Black Label Property Management, μιας από τις σοβαρότερες εταιρείες διαχείρισης ακινήτων στο Βερολίνο.
Γιατί μπορεί η πρωτεύουσα της Γερμανίας να μην είναι οικονομικό κέντρο της χώρας, όπως συμβαίνει στην Ελλάδα, ωστόσο η αγορά του Real Estate είναι μια ταχύτατα αναπτυσσόμενη βιομηχανία στην περιοχή του Βερολίνου.
Ο Γιάννης Τζάκρης, που πριν από λίγα χρόνια βρισκόταν στην Ελλάδα και τη Θεσσαλονίκη, είχε περιπλεκεί στη δίνη της αβεβαιότητας και της εφήμερης εργασιακής απασχόλησης, όπως οι περισσότεροι νέοι Έλληνες τα πρώτα χρόνια της κρίσης. Ήταν τα χρόνια πριν καταφέρει με κόπο να χτίσει το δικό του success story.
Ωστόσο η σχέση του Γιάννη Τζάκρη με το Βερολίνο είχε ξεκινήσει πριν ακόμα η οικονομική κρίση αφήσει το αποτύπωμά της στην Ελλάδα. Τα συνεχή ταξίδια από το 2007 έκαναν την πιο ιδιαίτερη ίσως πόλη της Γερμανίας όλο και πιο γνώριμη στον σημερινό διευθυντή της Black Label Property Management.
Και ενώ η αβεβαιότητα στην Ελλάδα συνεχιζόταν και το μέλλον φαινόταν άδηλο, το 2014 ο Γιάννης αποφασίζει να μετακομίσει στο Βερολίνο. Βέβαια δεν επρόκειτο για έναν τυπικό μετανάστη στη Γερμανία, αφού όπως λέει ο ίδιος στην Voria.gr «το Βερολίνο δεν είναι μια περιοχή που θυμίζει τη Γερμανία όπως την γνωρίζουμε. Είναι μια πόλη πιο κοντά στην υπόλοιπη Ευρώπη».
Οι επόμενοι μήνες δεν ήταν βέβαια εύκολοι για τον Γιάννη Τζάκρη. Ο αγώνας επιβίωσης είχε ήδη αρχίσει, αναζητούσε να κάνει οποιαδήποτε δουλειά για να βγάλει τα προς το ζην, ενώ έπρεπε να μάθει καλά και τη γερμανική γλώσσα. «Έκανα σχεδόν τα πάντα, δούλεψα σε εστιατόρια, μπαρ, κάβες, ό,τι μπορεί να φανταστεί κάποιος», λέει χαρακτηριστικά.
Ωστόσο πριν μια πενταετία περίπου ένα αναξιοποίητο όπλο που είχε στην φαρέτρα του, το πτυχίο μηχανικού χωροταξίας και πολεοδομίας και η μικρή εμπειρία σε μεσιτικό γραφείο της Θεσσαλονίκης του Βερολίνου, του άνοιξαν την πόρτα σε μια από τις πιο ανεπτυγμένες αγορές στο Βερολίνο, το Real Estate. Μέσα σε λίγο καιρό ο Γιάννης Τζάκρης εναρμονίστηκε με το νέο εργασιακό περιβάλλον κια πλέον είναι στη θέση του διευθυντή του γραφείου μιας εταιρείας που δραστηριοποιείται εκτός του Βερολίνου στο κρατίδιο του Βραδενμβούργου, τη Λειψία, το Μαγδεμβούργο και τη Σαγκάη στην Κίνα.
Τεράστια ζήτηση, μικρή προσφορά
Από την επανένωση του δυτικού και του ανατολικού τομέα του Βερολίνου στις αρχές της δεκαετίας του 1990, η πόλη άρχισε να παρουσιάζει ραγδαία ανάπτυξη.
Έχοντας αποκτήσει τον ρόλο μιας πόλης που προσελκύει καλλιτέχνες και νέο κόσμο, το Βερολίνο άρχισε να απορροφά νέους από όλη την Ευρώπη, που έφταναν εκεί με την προσδοκία μιας καλύτερης ζωής.
Τα παλιά διαμερίσματα που υπήρχαν στην πόλη άρχιζαν να γεμίζουν, ενώ με τα χρόνια οι ιδιοκτήτες ακινήτων προχωρούσαν στην ανακαίνιση των χώρων που διέθεταν με στόχο να τα παραχωρήσουν σε ενοικιαστές με υψηλότερα μισθώματα.
«Από ένα σημείο και μετά η πορεία των μισθωμάτων πήρε έναν εκρηκτικό ρυθμό ανάπτυξης. Η πόλη είναι διαμορφωμένη έτσι που δεν υπάρχει η δυνατότητα να κατασκευαστούν νέα σπίτια παρά μόνο στα προάστια. Τα διαθέσιμα ακίνητα είναι ελάχιστα αλλά η ζήτηση είναι αυξανόμενη μέρα με τη μέρα», εξηγεί στην Voria.gr ο Γιάννης Τζάκρης.
Ενδεικτικό είναι πως σήμερα η μέση τιμή ενοικίασης ακινήτου στο Βερολίνο αγγίζει τα 22 ευρώ ανά τετραγωνικό, την ώρα που η τιμή ενοικίασης στο κέντρο της Θεσσαλονίκης το γ' τρίμηνο του 2021 έφτασε στα 7,8 ευρώ.
Σύμφωνα με τον Γιάννη Τζάκρη η κατάσταση πριν λίγα χρόνια πήγε να ξεφύγει με τη βραχυχρόνια μίσθωση, ωστόσο αυτή ομαλοποιήθηκε όταν το γερμανικό κράτος έβαλε φορολογικές δικλείδες.
«Το κοινοβούλιο του κρατιδίου του Βερολίνου προσπάθησε να βάλει φρένο στην ανεξέλεγκτη πορεία των τιμών στα ακίνητα. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα τα μισθώματα να μειωθούν στο 60%. Ωστόσο το Συνταγματικό Δικαστήριο της χώρας ανέτρεψε τη συγκεκριμένη απόφαση, γεγονός που επανέφερε σε υψηλό επίπεδο τα μισθώματα κια ειλικρινά δεν ξέρουμε που θα φτάσει όλο αυτό», αναφέρει ο Γιάννης Τζάκρης. Την ίδια ώρα οι νέοι υποψήφιοι κάτοικοι του Βερολίνου συνεχίζουν να καταφθάνουν στην πόλη, αναγκασμένοι να επιδοθούν σε έναν κανονικό αγώνα δρόμου για την εύρεσης στέγης που να μπορεί να καλύψει το διαθέσιμο εισόδημά τους.