Τα πήραν όλα και με το παραπάνω από τον κ. Ν. Κοτζιά. Όλα όσα σχεδίαζαν από το 2008, συμφώνως προς το αποκαλυπτικό εμπιστευτικό έγγραφο της αμερικάνικης πρεσβείας στα Σκόπια το 2008, το οποίο παρουσίασε προ ημερών ο Μάκης Πολλάτος, στο "Πρώτο Θέμα".
Κάποια σημεία είχαν διαρρεύσει, κάποια άλλα ήσαν αυτονόητα, όμως όλο το έγγραφο δείχνει την μεθοδικότητα με την οποία εργάστηκαν, αναμένοντας τις κατάλληλες συνθήκες και τους περισσότερο πρόθυμους πολιτικούς της Ελλάδας, που συνέπεσαν στην προκειμένη περίπτωση, σε αντίθεση με την απογοήτευσή τους το 2008, όταν η σθεναρή αντίσταση της τότε κυβέρνησης, δεν αποδέχθηκε μια επαίσχυντη συμφωνία τύπου Πρεσπών.
Ο Μάκης Πολλάτος παρατηρεί ορθώς, όπως άλλωστε έχει σημειωθεί κι εδώ πολλές φορές, ότι η Συμφωνία των Πρεσπών, όπως πλέον καθίσταται σαφές, όχι μόνο «δεν ταπεινώνει τους γείτονες», σύμφωνα με τη φρασεολογία του Αλέξη Τσίπρα, αλλά απογυμνώνει τους χειρισμούς και την επιχειρηματολογία της ελληνικής κυβέρνησης ότι πρόκειται για μια ισομερή συμφωνία που διασφαλίζει τα εθνικά μας συμφέροντα.
Η πίεση των Δυτικών έφερε αποτελέσματα και η ελληνική κυβέρνηση σύρθηκε σε μια συμφωνία η οποία ικανοποιεί όλες τις απαιτήσεις των Σκοπιανών. Στο αναφερόμενο ανωτέρω τηλεγράφημα με τίτλο "Τι θέλουν οι Μακεδόνες για να λύσουν τη διαφορά της ονομασίας" και ημερομηνία 29 Ιουλίου 2008, η τότε πρέσβειρα των ΗΠΑ στα Σκόπια, Τζίλιαν Μιλοβάνοβιτς περιγράφει κωδικοποιημένες τις επιδιώξεις των Σκοπιανών.
Αποδεικνύεται περιτράνως, ότι δεν υπήρξε καμιά υποχώρηση εκ μέρους τους, και είναι εντελώς αβάσιμος ο ισχυρισμός του κ. Ν. Κοτζιά ότι σε μια διαπραγμάτευση γίνονται συμβιβασμοί και υποχωρήσεις και από τις δύο πλευρές. Καμιά υποχώρηση από τους Σκοπιανούς, όλες οι υποχωρήσεις προς βλάβη του ελληνισμού, από τους κ.κ. Τσίπρα - Κοτζιά.
Η Τζίλιαν Μιλομάνοβιτς, λοιπόν, μεταφέρει στους συναδέλφους της στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ το περιεχόμενο των συζητήσεων που είχε με τους Νίκολα Γκρουέφσκι και Μπράνκο Τσερβενκόφσκι, τότε πρωθυπουργό και πρόεδρο της FYROM. «Η πρεσβεία στα Σκόπια εκτιμά ότι σχετικά με το περιεχόμενο μιας συμφωνίας που ανοίγει τον δρόμο για ένταξη στο ΝΑΤΟ και έναρξη ενταξιακών διαπραγματεύσεων με την Ε.Ε. η "μακεδονική" κυβέρνηση θα δεχόταν τελικά τους ακόλουθους όρους:
Ονομα: Δημοκρατία της Βόρειας "Μακεδονίας" (σ.σ.: το αγγλικό κείμενο αναφέρει τη γειτονική χώρα ως "Northern" ή εναλλακτικά "North Macedonia"). Ταυτότητα: Η γλώσσα και η εθνικότητα θα μπορούσαν να ονομάζονται "μακεδονική", κάτι που θα έπρεπε να γίνει με σιωπηρούς χειρισμούς, ίσως ως ένα συμπληρωματικό παράρτημα στο UNSCR, ή σε κάποιο εσωτερικό έγγραφο των Ηνωμένων Εθνών που δεν θα χρειάζεται ελληνική έγκριση. Εδώ πέτυχαν κάτι παραπάνω… Η κυβέρνηση έδωσε τις ονομασίες όχι σιωπηρώς, αλλά ηχηρώς, και μας είπε ότι έβαλε αστερίσκους, που είναι φυσικά φούμαρα.
Εν κατακλείδι, αναφέρεται στο έγγραφο, ότι η "Μακεδονία" χρειάζεται διαβεβαίωση ότι η γλώσσα και η εθνικότητά τους θα συνέχιζαν να ονομάζονται "μακεδονική" και όχι "βορειομακεδονική". Αυτά ανέφερε πριν από δέκα χρόνια η τότε πρέσβειρα των ΗΠΑ στα Σκόπια μεταφέροντας τις κόκκινες γραμμές της πολιτικής ηγεσίας τους προκειμένου να συναινέσουν στη διευθέτηση του ζητήματος της ονομασίας…
Τότε, το 2008, όπως έγραψα ανωτέρω, δεν υπήρξαν πρόθυμοι, παρά τις πιέσεις του τότε πρεσβευτή των ΗΠΑ στην Αθήνα, Ντάνιελ Σπέκχαρντ, που πραγματοποιούσε συνεχείς συναντήσεις και άτυπες επαφές με τις πολιτικές ηγεσίες των δύο χωρών.
Ο Μάκης Πολλάτος, παρατηρεί επ’ αυτού ότι «Δέκα χρόνια μετά τη Σύνοδο Κορυφής του Βουκουρεστίου και μετά το προφητικό τηλεγράφημα Μιλοβάνοβιτς, η ελληνική κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα όχι μόνο διολίσθησε στις θέσεις των Σκοπιανών, αλλά έχει και το πολιτικό θράσος να παρουσιάζει τη Συμφωνία των Πρεσπών ως δήθεν διπλωματική νίκη της Αθήνας».