Skip to main content

ΔΑ: Οι ΗΠΑ δεν προστατεύουν τους πολίτες από τη βία των όπλων

Οι ΗΠΑ έχουν αποτύχει όσον αφορά την προστασία των πολιτών της και οι κοινότητες τίθενται σε κίνδυνο από τη βία των όπλων, τονίζει η ΔΑ.

«Κρίση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων» χαρακτηρίζει η Διεθνής Αμνηστία την οπλοκατοχή στις ΗΠΑ. Σε νέα έκθεσή της για το θέμα, η Διεθνής Αμνηστία τονίζει μάλιστα ότι η άρνηση της αμερικανικής κυβέρνησης να περάσει νόμο για τον έλεγχο της οπλοκατοχής συνιστά παραβίαση στο δικαίωμα που έχουν οι πολίτες στη ζωή.  

«Οι ΗΠΑ έχουν αποτύχει όσον αφορά την προστασία των πολιτών της και οι κοινότητες τίθενται σε κίνδυνο από τη βία των όπλων, παραβιάζοντας τον διεθνή νόμο για τα ανθρώπινα δικαιώματα», αναφέρεται στην έκθεση. «Το δικαίωμα στη ζωή χωρίς βία, διακρίσεις και φόβο έχει αντικατασταθεί από μία αίσθηση δικαιώματος να κατέχει κανείς πρακτικά απεριόριστη ποικιλία φονικών όπλων», προστίθεται στην έκθεση της Διεθνούς Αμνηστίας.  

Για να αντιμετωπιστεί η κρίση των ανθρωποκτονιών αυτοκτονιών και των τραυματισμών από όπλα, η οποία έχει ως αποτέλεσμα τον θάνατο περίπου 38.000 ανθρώπων και τον τραυματισμό 116.000 κάθε χρόνο, η Διεθνής Αμνηστία προτείνει μία σειρά από μέτρα. Μεταξύ αυτών περιλαμβάνεται ο πλήρης έλεγχος του προφίλ και του ιστορικού του αγοραστή, έγκυρη άδεια αλλά όχι σε νεαρούς κάτω των 21 ετών, απαγόρευση συγκεκριμένων όπλων στρατιωτικού τύπου, καθώς και τη δημιουργία ενός ψηφιοποιημένου εθνικού μητρώου όπλων.

Η Διεθνής Αμνηστία προτείνει επίσης την ψήφιση νόμου από το Κογκρέσο, βάσει του οποίου η οπλοκατοχή σε δημόσιους χώρους θα απαγορεύεται, «εκτός εάν υπάρχει αξιόπιστη αιτιολόγηση» για το αντίθετο.  

Σε ορισμένες περιπτώσεις, σχολιάζει η «Guardian», η Διεθνής Αμνηστία πηγαίνει ένα βήμα παραπέρα ακόμη και από την πολιτική των Δημοκρατικών. Ειδική μνεία γίνεται για τους ανθρώπους που κατάφεραν να επιβιώσουν έπειτα από βίαιη επίθεση με όπλο, επισημαίνοντας ότι οι ΗΠΑ πρέπει να εγγυηθούν σε αυτούς τους ανθρώπους το δικαίωμα πρόσβασης σε όλες τις υγειονομικές υπηρεσίες, καθώς και να εξασφαλίσουν ότι τα έξοδα της αποκατάστασης της υγείας τους δεν θα προκαλέσουν στα θύματα και τις οικογένειές τους «καταστροφικές οικονομικές επιβαρύνσεις».