Πόσες φορές δεν έχουμε βρεθεί ως γονείς σε σκηνές όπως αυτή που ακολουθεί:
Η Αλκμήνη κάθεται κουλουριασμένη στο κρεβάτι της με ένα περιοδικό όταν ακούει τον ήχο από τα βήματα της μαμάς της που ανεβαίνει γρήγορα τη σκάλα. Η μαμά περπατούσε με αυτό το ρυθμό μόνο όταν κάτι δεν πήγαινε καλά. Για μια στιγμή η Αλκμήνη είχε την ελπίδα πως θα σταματούσε στην πόρτα του αδερφού της αλλά που τέτοια τύχη! Έκλεισε τα μάτια της τσαντίστηκε και ετοιμάστηκε να τα ακούσει από τη μαμά της.
Η μαμά έφτασε στο δωμάτιο πήρε μια ανάσα βαθιά και είπε:
«Αλκμήνη νιώθω απογοητευμένη που δεν καθαρίζεις το δωμάτιό σου όταν έρχεται η σειρά σου, γιατί τότε πρέπει να το στρίμωξω κι αυτό μέσα στη μέρα μου και είναι κουραστικό. Χρειάζομαι να το ακολουθήσεις αυτό που είπαμε !».
Η Αλκμήνη άνοιξε τα μάτια της κάθισε με μια φωνή μπερδεμένη και είπε «Εντάξει μαμά!».
Συνήθως οι μαμάδες μπορεί να είναι τρυφερές και συμπονετικές, αλλά καθώς μεγαλώνουν τα παιδιά βάζουν πολλούς κανόνες στο σπίτι, και όταν αυτοί οι κανόνες δεν τηρηθούν, μοιάζουν περισσότερο σαν στρατηγοί που διατάζουν!