Την απόλυση 57 εργαζομένων αρχαιολόγων στο έργο της Ψηφιοποίησης των Κινητών Μνημείων της Διεύθυνσης Διαχείρισης του Εθνικού Αρχείων Μνημείων του ΥΠΠΟ καταγγέλλει ο Σύλλογος Εκτάκτων Αρχαιολόγων (ΣΕΚΑ) με ανακοίνωσή του.
Την περασμένη Παρασκευή, όπως αναφέρει ο Σύλλογος, οι 57 εργαζόμενοι του έργου της Ψηφιοποίησης σταμάτησαν να εργάζονται και να παρέχουν τις υπηρεσίες στις εφορείες αρχαιοτήτων και στα δημόσια μουσεία ανά τη χώρα, «με πρόσχημα την έκπτωση της ιδιωτικής αναδόχου εταιρείας που είχε αναλάβει να δημιουργήσει το πληροφοριακό σύστημα για το έργο. Παρά την άρνηση του ΥΠΠΟ να ανανεώσει τις συμβάσεις μας, δεν εγκαταλείπουμε τον αγώνα, παρά διεκδικούμε το δικαίωμα μας στην εργασία».
Στο πλαίσιο αυτό, οι εργαζόμενοι της Βορείου Ελλάδος καλούν σε συγκέντρωση διαμαρτυρίας αύριο στις 11.00 π.μ. μπροστά από το ανάκτορο του Γαλερίου, στη Θεσσαλονίκη «για την άδικη και αναίτια αποπομπή μας από την εργασία».
Ανάλογες συγκεντρώσεις θα πραγματοποιηθούν στην Αθήνα την Πάτρα και τα Γιάννενα.
Ακολουθεί η σχετική ανακοίνωση του ΣΕΚΑ:
Με ομόφωνη απόφαση της ηγεσίας του ΥΠΠΟΑ, οι 57 συνάδελφοι που εργάζονταν μέχρι πρότινος με αυτεπιστασία στο έργο ψηφιοποίησης κινητών μνημείων της ΔΔΕΑΜ, πετιούνται στην ανεργία, και ενώ είναι δυνατή η συνέχιση της εργασίας τους.
Η τωρινή υπουργός του ΥΠΠΟΑ, ζηλεύοντας τη δόξα της προηγούμενης η οποία είχε δηλώσει προκλητικά προς τους τότε απεργούς συναδέλφους μας ότι «πρέπει να ανακυκλώνεται η ανεργία», σε κομψή παραλλαγή της ίδιας θεώρησης, συμπλήρωσε προς τους συναδέλφους της ψηφιοποίησης ότι είναι «οι λιγότερο αδικημένοι συμβασιούχοι», και συνεπώς δεν θα πρέπει να έχουν και πολλά παράπονα μπροστά στην προοπτική της απόλυσής τους.
Το ΥΠΠΟΑ κηρύσσει την κάθαρση, ξεκινώντας με τον ακρωτηριασμό του υγιούς και παραγωγικού κομματιού του έργου, του κομματιού εκείνου που εργάστηκε σε δύσκολες συνθήκες σε όλες τις γωνιές της επικράτειας και παρουσίασε έργο που μετριέται σε δεκάδες χιλιάδες καταγραφές. Εκτεθειμένο τώρα από τον ανάδοχο, και πριν καλά-καλά τον κρίνει έκπτωτο, το ΥΠΠΟΑ αποφασίζει να διώξει πρώτα τους εργαζόμενους της αυτεπιστασίας...
Ο Σύλλογος Εκτάκτων Αρχαιολόγων έχει σταθερή θέση ενάντια στην εργολαβοποίηση του Πολιτισμού, θέση που δεν έχει να κάνει με το «αν ο εργολάβος είναι συνεπής ή όχι στις συμφωνίες του», αλλά με το ίδιο το γεγονός της παράδοσης σε επιχειρηματίες ιδιώτες του δημόσιου αγαθού της πολιτιστικής μας κληρονομιάς. Ακόμη κι αν ο ανάδοχος στο έργο της ψηφιοποίησης κινητών μνημείων της ΔΔΕΑΜ είχε πράξει τα συμπεφωνημένα με το ΥΠΠΟΑ και είχε να παρουσιάσει έργο, σε τίποτα αυτό δεν θα άλλαζε τη θέση μας ενάντια στην ιδιωτικοποίηση (και) του Πολιτισμού. Ας απολογηθεί το ΥΠΠΟΑ, αν θέλει, για τις συνεργασίες του.
Όμως το ΥΠΠΟΑ, αντί να δει τις (εγγενείς κατά τα άλλα) αδυναμίες και αντιφάσεις του, προχωρά ανερυθρίαστα σε μαζική απόλυση εργαζομένων, και με μια του κίνηση «πετυχαίνει» τους ακόλουθους στόχους του:
πλήττει καίρια τον θεσμό της αυτεπιστασίας, απομακρύνοντας σε μια βραδιά πάνω από το 25%(!) των συναδέλφων αρχαιολόγων που εργάζονται υπό το καθεστώς αυτό στο υπουργείο Πολιτισμού. Το γεγονός από μόνο του αποτελεί ποιοτικό, ουσιαστικό πλήγμα τόσο στην αρχαιολογία, όσο και στην ίδια την αυτεπιστασία. Το ΥΠΠΟΑ διατείνεται ότι θέλει να διώξει τους κακούς ιδιώτες και να κάνει κάθαρση (φέρνοντας νέους, ...καλούς ιδιώτες), ωστόσο το πρώτο πράγμα που σε κάθε περίπτωση κάνει είναι να χτυπήσει το κομμάτι της ταυτότητας του έργου που αναφέρεται στο δημόσιο...
διαλύει πλήρως το σώμα της ψηφιοποίησης, το οποίο χάνει τη δυνατότητα να υφίσταται πλέον ως τέτοιο. Ήδη ο αριθμός των συναδέλφων στην ψηφιοποίηση έχει μειωθεί σημαντικά από την αρχή του έργου (από τους 90 συμβασιούχους αρχαιολόγους που ξεκίνησαν στην ψηφιοποίηση κινητών μνημείων με το καθεστώς της αυτεπιστασίας, άντεξαν στην ψυχοφθόρα διαδικασία των μηνιαίων συμβάσεων και της μόνιμης εργασιακής αβεβαιότητας οι 57, μέχρι τώρα), και τώρα το ΥΠΠΟΑ πετάει στον κάλαθο την συσσωρευμένη εμπειρία των εξειδικευμένων συναδέλφων. Θεωρούμε ότι η ψηφιακή καταγραφή κινητών και ακινήτων μνημείων θα έπρεπε να νοείται μόνιμη υποχρέωση της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας και να διασφαλίζεται σε μόνιμη βάση από μόνιμο προσωπικό. Τώρα εκδιώκεται ακόμη και το έκτακτο...
καταργεί το δικαίωμα στους συναδέλφους να δουν το αποτέλεσμα της πολύμηνης εργασίας τους. Ένας νέος Πολέμων γεννιέται, ξανά με ευθύνη του ΥΠΠΟΑ. Οι ψηφιακές καταγραφές δεδομένων όχι μόνο μπορούν, αλλά και πρέπει να συνεχιστούν, και παράλληλα να καταστεί δυνατή η μετάπτωση των δεδομένων που ήδη υπάρχουν και μπορούν να προστίθενται σε ένα λειτουργικό σύστημα που να είναι πράγματι ...λειτουργικό. Το ΥΠΠΟΑ που επέλεξε τους δημιουργούς του λειτουργικού συστήματος είναι εκείνο που φέρει την ευθύνη να παρουσιάσει ένα σύστημα στο οποίο η βάση δεδομένων να μπορεί, ακριβώς, να υποδέχεται και να αξιοποιεί τα δεδομένα. Προτιμά όμως να τοποθετήσει στην προκρούστεια κλίνη την ψηφιοποίηση, και, για δεύτερη τουλάχιστον φορά σε έργο ψηφιοποίησης κινητών μνημείων, αδυνατεί να παρουσιάσει το αποτέλεσμα μιας πολύχρονης προσπάθειας.
Προφανώς, εκείνο που νοσεί πριν και πίσω από κάθε ιδιώτη ανάδοχο, «συνεπή ή όχι», είναι το ίδιο το ΥΠΠΟΑ και η κυβερνητική πολιτική, η οποία τίποτα δεν έχει να ζηλέψει από εκείνη των προκατόχων της, με τη διαφορά μάλιστα ότι ασκείται στο όνομα της «αριστεράς», κομίζοντας μόνο φθορά και ζημιά στην έννοια. Το ΥΠΠΟΑ κατηγορεί τους εργαζόμενους (για την εργασιακή αποκατάσταση των οποίων, στο σύνολό τους, θα όφειλε αδιαλείπτως να μεριμνά) ότι πέφτουν θύματα πολιτικών παιχνιδιών σε βάρος τους, τα οποία ανέχονται προκειμένου να εξασφαλίζουν την εργασία τους. Θεωρούμε θράσος από την πλευρά του υπουργείου, το οποίο αφενός επιλέγει-χρίζει τους συνεργάτες του και τους προϊσταμένους σε όλες τις υπηρεσίες, αφετέρου επιλέγει-χρίζει τους ιδιώτες αναδόχους, να κατηγορεί τους εργαζομένους για ...πολιτικά παιχνίδια. Θεωρούμε θράσος, το ΥΠΠΟΑ που έχει τους περισσότερους εργασιακούς ομήρους από κάθε άλλο υπουργείο, να κατηγορεί τους ανέργους ή εργαζόμενους συμβασιούχους του για την ομηρία τους!
Ο Σύλλογος Εκτάκτων Αρχαιολόγων στέκεται στο πλευρό των 57 συναδέλφων της ΔΔΕΑΜ, όπως στέκεται και στο πλευρό κάθε συναδέλφου, κάθε εργαζόμενου που διεκδικεί αυτό που θα όφειλε να νοείται αυτονόητο, το δικαίωμά του στην εργασία.