Ένα από τα θέματα τα οποία απασχολούν την πόλη τον τελευταίο καιρό είναι και η κατάσταση η οποία επικρατεί στο Διεθνές Πανεπιστήμιο Ελλάδας (ΔΙΠΑΕ) και συγκεκριμένα, η αναστάτωση που έχει προκληθεί μετά την πρόταση – εισήγηση προς το υπουργείο Παιδείας, της Διοικούσας Επιτροπής του Ιδρύματος η οποία προβλέπει συγχωνεύσεις κάποιων τμημάτων του πανεπιστημίου, μετεγκατάσταση ορισμένων από τη Θεσσαλονίκη στις Σέρρες, καθώς και την κατάργηση ενός (του Τμήματος Μηχανικών Περιβάλλοντος). Ζητήματα τέτοιας εμβέλειας, τα οποία επηρεάζουν τη ζωή χιλιάδων πολιτών είναι λογικό να απασχολούν και τους φορείς της πόλης, συμπεριλαμβανομένων και των δημοτικών διοικήσεων, όπως και των δημοτικών συμβουλίων.
Ωστόσο, κάνει εντύπωση η ευκολία με την οποία δημοτικά συμβούλια υπεισέρχονται στην ουσία του ζητήματος, χωρίς ασφαλώς να διαθέτουν επαρκή γνώση. Υπό αυτήν την έννοια, το να διατυπώσει κανείς μια απλή, γενικόλογη παραίνεση ζητώντας για παράδειγμα να γίνει ευρύς διάλογος πριν από τη λήψη των τελικών αποφάσεων ή να ληφθεί μέριμνα ώστε να μην υπάρξουν μεγάλες ανατροπές στη ζωή των ενεργεία φοιτητών, είναι κάτι εύλογο και καλώς θα γινόταν. Όμως, δεν περιορίζονται μόνον σε αυτό.
Διαβάζω, για παράδειγμα, στο χθεσινό ψήφισμα του δημοτικού συμβουλίου Θεσσαλονίκης να ζητείται, μεταξύ άλλων, "να μην προχωρήσει καμία συγχώνευση, μεταφορά ή κατάργηση Τμήματος του ΔΙΠΑΕ", καθώς και "να κατοχυρωθούν τα επαγγελματικά δικαιώματα των αποφοίτων, με πλήρη αντίστοιχα εργασιακά δικαιώματα, με μοναδική προϋπόθεση το πτυχίο και την πρακτική άσκηση ενταγμένη σε αυτό".
Ανάλογες θέσεις, αν και κάπως πιο πολιτικά διατυπωμένες, περιλαμβάνει και το ψήφισμα του δήμου Δέλτα, όπου εδρεύει το σύνολο σχεδόν των εν Θεσσαλονίκη Τμημάτων του ΔΙΠΑΕ. Και διερωτώμαι: διαθέτουν τα μέλη των δημοτικών συμβουλίων τέτοια βαθιά γνώση επί του θέματος ώστε να θεωρούν εαυτούς ικανούς να διατυπώσουν με τόση παρρησία, τέτοιου είδους απόψεις;
Και τι θα γίνει εάν ο δήμος Σερρών, για παράδειγμα, εκδώσει ψήφισμα με το οποίο να τάσσεται υπέρ της μετεγκατάστασης των Τμημάτων του ΔΙΠΑΕ στην περιοχή του, επικαλούμενος και αυτός αντίστοιχα... ακαδημαϊκά κριτήρια; Ποιανού η άποψη θα πρέπει τότε να υπερισχύσει; Εν ολίγοις, ο ακαδημαϊκός χάρτης της χώρας, γιατί περί αυτού πρόκειται, είναι θέμα το οποίο θα αποφασίζεται από τους δήμους ή από τους τοπικούς βουλευτές, όπως γινόταν έως τώρα; Στην καθαρά ρουσφετολογική αντίληψη "κάθε πόλη και στάδιο, κάθε χωριό και γυμναστήριο" εξ αιτίας της οποίας κάθε πόλη άνω των 15.000 κατοίκων απέκτησε κάποια στιγμή και ένα Τμήμα ΑΕΙ ή των πρώην ΤΕΙ;
Δεν είμαι σε θέση να πω εάν η πρόταση της Διοικούσας Επιτροπής του ΔΙΠΑΕ είναι ορθή ή εσφαλμένη. Δεν διαθέτω τις απαιτούμενες γνώσεις. Σίγουρα δεν προέκυψε μέσα από τις αναγκαίες διαδικασίες διαλόγου, στους κόλπους της ακαδημαϊκής κοινότητας κι αυτό δημιουργεί προϋποθέσεις αμφισβήτησης της ορθότητάς της. Όμως, η ανάγκη να επαναχαραχθεί ο ακαδημαϊκός χάρτης της χώρας, ο οποίος θρυμματίστηκε εν μία νυκτί με την διαβόητη μεταρρύθμιση Γαβρόγλου, είναι αδήριτη. Αλλά, τον τελικό λόγο για το πως θα πρέπει να διαμορφωθεί θα τον έχει η ακαδημαϊκή κοινότητα, σε συνεννόηση με τα συντεταγμένα όργανα της Πολιτείας. Δεν μπορεί να τον έχουν οι βουλευτές, οι δήμαρχοι, τα Επιμελητήρια, οι σύλλογοι ιδιοκτητών ακινήτων, οι εστιάτορες και πάει λέγοντας, όπως γινόταν έως τώρα, με τα γνωστά αποτελέσματα.