Skip to main content

Οι δύο επιλογές που έχει ο Ζέρβας για να διοικήσει τον δήμο Θεσσαλονίκης

Σε δύσκολη θέση η διοίκηση Ζέρβα μετά το βαθύ ρήγμα στο εσωτερικό της - Η αυτοπαγίδευση, οι συσχετισμοί στο δημοτικό συμβούλιο και η επόμενη μέρα.

Η πρώτη συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου Θεσσαλονίκης υπό την προεδρία του Πέτρου Λεκάκη είχε αρκετό ενδιαφέρον. Κατ' αρχάς επιβεβαίωσε όσα είχαμε πει σχετικά με τη δύσκολη θέση στην οποία έχει περιέλθει η διοίκηση του Κωνσταντίνου Ζέρβα μετά το βαθύ ρήγμα στο εσωτερικό της. Δεν θυμάμαι άλλη φορά δημοτική διοίκηση να έχει βρεθεί με την πλάτη στον τοίχο, έχοντας συμπληρώσει μόλις ενάμιση χρόνο θητείας.

Διαβάστε: Στην κόψη του ξυραφιού η διοίκηση Ζέρβα - Θρίλερ οι συνεδριάσεις στο δημοτικό

Βεβαίως αυτό, οφείλεται ως ένα βαθμό στους συσχετισμούς, όπως αυτοί διαμορφώθηκαν στο δημοτικό συμβούλιο εξ αιτίας της απλής αναλογικής. Όμως αυτή είναι η μισή αλήθεια. Η άλλη μισή είναι ότι κ. Ζέρβας, επιχείρησε να υπερβεί αυτό το σημαντικό μειονέκτημα, με τρόπο τελείως ανορθολογικό και εντέλει αναποτελεσματικό. Έχοντας μόλις επτά δικούς του δημοτικούς συμβούλους σε σύνολο 49, κι ενώ χρειαζόταν άλλους τουλάχιστον 18 για να συγκροτήσει πλειοψηφία, αντί να πάει σε μία συμφωνία με παρατάξεις της αντιπολίτευσης, στη βάση προγραμματικών συγκλήσεων, εκείνος επέλεξε να χτίσει πλειοψηφία, υφαρπάζοντας στελέχη άλλων παρατάξεων, προσφέροντάς τους αξιώματα, κατά βάση αμειβόμενα.

Η μέθοδος αυτή είναι ενδεχομένως η ενδεδειγμένη όταν σου λείπουν ένας με δύο για να εξασφαλίσεις πλειοψηφία. Όταν όμως σου λείπουν σχεδόν τριπλάσιοι απ' αυτούς που έχεις, τότε η τακτική του προσεταιρισμού στελεχών, στη βάση καθαρής πολιτικής συναλλαγής, πέρα από την όποια πολιτική ηθική τη χαρακτηρίζει, οδηγεί αργά ή γρήγορα, σε αυτοπαγίδευση. Σε αυτό το σημείο βρίσκεται τώρα ο κ. Ζέρβας.

Όπως φάνηκε στη συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου, η διοίκηση φαίνεται να διαθέτει ένα υπολογίσιμο πυρήνα ο οποίος αριθμεί από 19 έως 22 συμβούλους. Ο αριθμός αυτός, μπορεί να μην είναι αμελητέος, ωστόσο αποδεικνύεται ανεπαρκής στις περιπτώσεις που θα επιχειρεί να περάσει θέματα μείζονος σημασίας. Αυτό φάνηκε από την αποτυχία της να εγκριθεί η αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου της ΜΑΘ (Μητροπολιτική Αναπτυξιακή Θεσσαλονίκης), που χρειαζόταν 25 θετικές ψήφους, καθώς και από την οριακή έγκριση της τροποποίησης του τεχνικού προγράμματος η οποία επιτεύχθηκε χάρη στην ολιγόλεπτη απουσία της Κατερίνας Νοτοπούλου.

Υπό αυτά τα δεδομένα είναι προφανές ότι η διοίκηση του δήμου θα δυσκολευτεί αφάνταστα να προχωρήσει μεγάλες πολιτικές (εάν υποθέσουμε ότι υπάρχουν αυτές), χωρίς τη συναίνεση της αντιπολίτευσης. Από την άλλη, οι παρατάξεις της αντιπολίτευσης δεν έχουν κανένα λόγο να διευκολύνουν τον κ. Ζέρβα, παρέχοντάς του στήριξη, έστω και αλά καρτ, τη στιγμή που ο ίδιος επέλεξε να τις λεηλατήσει, αποσπώντας μεμονωμένα στελέχη τους.

Ο κ. Ζέρβας έχει πλέον δύο επιλογές. Η πρώτη είναι να συνεχίσει να πορεύεται με την πλάτη στον τοίχο, αρκούμενος σε μια απλή διαχείριση της καθημερινότητας ώσπου να βγει η τετραετία, ευχόμενος παράλληλα, να μην συμβεί και κανένα άλλο ατύχημα, σαν κι αυτό με τους εκτός λίστας εμβολιασμούς. Στο μεταξύ θα παραμένει διαρκώς ευάλωτος απέναντι σε κάθε απαίτηση των συνεργατών του, ακόμη και στην πλέον φαιδρή, όπως απέδειξε το πρόσφατο περιστατικό με την κατανομή των γραφείων μεταξύ των αντιδημάρχων.

Η δεύτερη επιλογή που έχει ο δήμαρχος είναι να αναφωνήσει Mea Culpa! Δηλαδή να αναγνωρίσει το λάθος που έκανε υφαρπάζοντας στελέχη άλλων παρατάξεων και να απευθυνθεί με ειλικρίνεια προς εκείνο το μέρος της αντιπολίτευσης με το οποίο θεωρεί ότι μπορεί να συμπλεύσει, επιδιώκοντας καθαρές προγραμματικές συμφωνίες. Θα ήταν ευχής έργο για την πόλη να επιλέξει το δεύτερο, αλλά από τα έως τώρα δείγματα γραφής του, δεν είναι το πιθανότερο, καθώς ο κ. Ζέρβας έχει την εδραία, πλην όμως απολύτως εσφαλμένη πεποίθηση ότι είναι δήμαρχος του 67%, διαγράφοντας εντελώς από το μνήμη του το μόλις 15% του πρώτου γύρου.