Δωρεάν ξεναγήσεις για όσους πολίτες επιθυμούν να μάθουν την ιστορία της Ε' Δημοτικής Κοινότητας μέσα από βίλλες και μνημεία της περιοχής, που άλλοτε λεγόταν «συνοικία των εξοχών».
Σύντομη ιστορία της συνοικίας των εξοχών
Η συνοικία των Εξοχών ή η Λεωφόρος των Πύργων (σημερινές λεωφόροι Βασιλίσσης Όλγας και Βασιλέως Γεωργίου), δημιουργήθηκαν μετά το 1885 σαν δεύτερος τόπος κατοικίας και αποτέλεσε έως τα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια μια από τις σημαντικότερες και χαρακτηριστικότερες αστικές ενότητες της Θεσσαλονίκης.
Αφετηρία για τη συγκρότησή της στάθηκε η κατεδάφιση του παραθαλάσσιου και μέρους του πεδινού τμήματος του ανατολικού τείχους του ιστορικού πυρήνα της πόλης, γεγονός που επέτρεψε σε πρώτη φάση τη χάραξη της Λεωφόρου Χαμιδιέ , από το όνομα του Σουλτάνου Αβδούλ Χαμίτ του Β’ (σημ. Λεωφ. Εθν. Αμύνης) και μεταγενέστερα την επέκταση στον ευρύτερο ανατολικό περιαστικό χώρο.
Έλληνες και ξένοι αρχιτέκτονες, σαν τον Βιταλιάνο Ποζέλι, τον Πιέρο Αριγκόνι και τον Ξενοφώντα Παιονίδη, σπουδαγμένοι στην Ευρώπη και την Κωνσταντινούπολη, έχτισαν εδώ πολυτελείς βίλες για πλούσιους Εβραίους, Έλληνες, Τούρκους, Ντονμέδες (Εβραίοι που έγιναν Μωαμεθανοί) και Φραγκολεβαντίνους. Κτίζουν τις επαύλεις τους στα διεθνή πρότυπα του εκλεκτισμού και υιοθετούν διαφορετικά χαρακτηριστικά που συμβολίζουν την εθνικότητα και τη θρησκεία τους. Τα κριτήρια ήταν καθαρά οικονομικά και κοινωνικά, σε αντίθεση με το κέντρο της πόλης, που υπήρχε διαχωρισμός ανά εθνικότητα όπως στις συνοικίες των χριστιανών, των Εβραίων και των μουσουλμάνων. Εκεί στεγάστηκαν όλα τα προξενεία ως τον Μεσοπόλεμο, εκεί ζούσαν και οι μεγαλοαστοί της Θεσσαλονίκης (βιομήχανοι καπνέμποροι και επιχειρηματίες).
Η συνοικία ήταν τόπος μιας πολυεθνικής πολυπολιτισμικής δυτικόφιλης και «ανατολίτικης» ταυτόχρονα Θεσσαλονίκης από το τέλος του προπερασμένου αιώνα ως τον Μεσοπόλεμο.
Δείτε το πρόγραμμα των ξεναγήσεων εδώ.