Skip to main content

Δράμα: Πώς το μεράκι και η αγάπη για τον τόπο κάνουν θαύματα - Μία παρέα 20ρηδων απαντά

Πώς μία παρέα 20άρηδων με όραμα την ανάδειξη του χωριού τους κατάφερε να στήσει εθελοντικά μία λαογραφική έκθεση στη Μικρόπολη Δράμας

Έως πού μπορεί να οδηγήσει η τρέλα των 20 σε συνδυασμό με την αγάπη για τον τόπο και την ανάγκη ανάδειξής του; Μία παρέα 20 ατόμων από τη Μικρόπολη Δράμας έδωσε την απάντηση.

Ήταν αρχές του 2017 όταν μία παρέα 20 περίπου παιδιών από το χωριό ηλικίας 15 με 22 ετών, αλλά κυρίως φοιτητές και φαντάροι, άφηναν τη Θεσσαλονίκη και γυρνούσαν σχεδόν δύο φορές την εβδομάδα στο χωριό τους για δουν το όνειρό τους, μία λαογραφική έκθεση που οι ίδιοι άρχισαν να στήνουν εθελοντικά, να παίρνει σάρκα και οστά.

«Ήταν η άγνοια κινδύνου των 20 που μας ώθησε να δημιουργήσουμε αυτήν την ιδέα αλλά και προφανώς η αγάπη μας για το χωριό μας. Θέλαμε όλο και περισσότερος κόσμος να γνωρίζει την παράδοση του τόπου μας. Ξέραμε ότι Μικρόπολη δεν έχει να ζηλέψει και πολλά πράγματα από άλλες περιοχές και θέλαμε να το αναδείξουμε», αναφέρει στη Voria.gr ένας εκ των πρώτων εμπνευστών της ιδέας, ο Κωνσταντίνος Χριστόπουλος.

Τις μισές ημέρες της εβδομάδας ο Κωνσταντίνος ήταν στη Θεσσαλονίκη για να σπουδάσει Marketing αλλά τις άλλες μισές το αίμα... τον τραβούσε πίσω, στο αγαπημένο του χωριό.

Η παρέα των 20 ατόμων έγινε σήμερα, πέντε χρόνια μετά, παρέα... 90 ατόμων καθώς ιδρύθηκε σύλλογος με καταστατικό και κοινό όραμα. Στις αρχές του Σεπτεμβρίου, μάλιστα, η έκθεση θα ανοίξει τις πόρτες της για όσους ενδιαφέρονται να ενημερωθούν για την παράδοση του χωριού αυτού που απέχει περί τα 30 χιλιόμετα από την πόλη της Δράμας.

Το εντυπωσιακό με την πρωτοβουλία αυτή είναι πως μία παρέα φοιτητών που δούλεψε εθελοντικά κατάφερε να τρέξει ένα τέτοιο εγχείρημα που θα αποτελέσει πόλο έλξης για τουρίστες αλλά και λάτρεις της λαογραφίας.

Όπως εξηγεί ο Κωνσταντίντος, που είναι σήμερα 25 ετών, δεν υπήρχε κάποιος χρηματοδότης αλλά οι δωρεές των ατόμων του χωριού, Δραμινών της Διασποράς, αλλά και εράνων που έκαναν οι ίδιοι, οδήγησαν στο να μπουν τα θεμέλια μίας τέτοιας ιδέας. Μάλιστα, μία εταιρεία, βλέποντας το έργο, θέλησε να δωρίσει ένα ευκαταφρόνητο ποσό. Ετσι, όποιος το επιθυμούσε, μπορούσε να καταθέσει χρήματα σε έναν τραπεζικό λογαριασμό.

«Το κτήριο ανήκε στην εκκλησία αλλά από την αρχή ο παπάς του χωριού, που μας γνώριζε από μικρά παιδιά, πίστεψε στο εγχείρημά μας και μας παραχώρησε τον χώρο για 20 έτη», αναφέρει ο ίδιος, κάνοντας μία αναφορά για τις παλαιότερες χρήσεις του ιστορικού κτηρίου, που ήταν η Αστυνομία και το μέρος όπου στεγάζοταν η κοινότητα.

Πώς θα είναι η λαογραφική έκθεση

Η έκθεση θα αναπαριστά ένα παλιό σπίτι, με σαλόνι, μία κουζίνα, μία αίθουσα με αργαλειό και μία αίθουσα ραπτικής. Μάλιστα, υπάρχει και ένας χώρος με φωτογραφίες του χωριού, που ορισμένες δεν έχουν ξαναβγεί, μία αίθουσα καπνικών μηχανημάτων καθώς και ένα διαδραστικό παιχνίδι για τα παιδιά ούτως ώστε να γνωρίσουν πώς ζούσαν τα άτομα παλαιότερα. Το παιχνίδι, μάλιστα, αποτελεί και την πτυχιακή μίας κοπέλας που συμμετείχε εξ αρχής στο εγχείρημα για τη σχολή της, τη Μουσειολογία.

Για τον Κωνσταντίνο το χωριό θα μπορούσε να γίνει ένας εναλλακτικός πόλος έλξης, δίπλα στο Μενοίκιο Όρος. Μάλιστα, λόγω αυτής της πεποίθησης ο Σύλλογός τους είχε διοργανώσει παλαιότερα δεντροφυτεύσεις, εθελοντικές αιμοδοσίες, ενώ καλούσε και σχολεία της περιοχής για να τους ενημερώσει για το χωριό.

Μάλιστα, συμπληρώνει πως μέσα από τη λαογραφική έκθεση η Επιτροπή Νεων θέλει να προβάλλει και να αναδείξει όλες αυτές τις γενιές που πέρασαν, που έζησαν στο χωριό, που δούλεψαν με πολύ πολύ κόπο τη Μικροπολιώτικη γη, μεγάλωσαν οικογένειες, σπούδασαν και πάντρεψαν παιδιά, αγάπησαν τον τόπο τους, τον στήριξαν και έμειναν εκεί ως το τέλος της ζωής τους.

Ο Κωνσταντίνος καταλήγει λέγοντας πως όλο αυτό ήταν μία γλυκιά τρέλα: «Αν μου έλεγες σήμερα να κάνουμε κάτι αντίστοιχο, θα συμφωνούσα αλλά θα ήθελα να δω πιο εμπεριστατωμένα το πλάνο και τη χρηματοδότητη. Για αυτό έχει σημασία το ότι ξεκίνησε τότε, που είχαμε ακόμα άγνοια του τι κάνουμε».