Skip to main content

Θεσσαλονίκη: Ένα πρόβλημα στο 5ο διαμέρισμα αποκαλύπτει την αλήθεια για το κυκλοφοριακό

Στη Θεσσαλονίκη εδώ και δεκαετίες όλοι συμφωνούν ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα στην καθημερινή λειτουργία της πόλης είναι το κυκλοφοριακό

Σε όλες τις πόλεις υπάρχουν οι προβεβλημένες περιοχές, που συχνά γίνονται σημείο αναφοράς. Όπως υπάρχουν οι υποβαθμισμένες περιοχές, που τροφοδοτούν συζητήσεις γύρω από προβλήματα κοινωνικής και περιβαλλοντικής φύσεως. Υπάρχουν, επίσης, και οι «ενδιάμεσες» περιοχές, που είναι οι περισσότερες, αλλά το ενδιαφέρον του δημόσιου διαλόγου γι' αυτές είναι σχετικά περιορισμένο. Χωρίς να διαθέτουν λάμψη ικανή και τις εντάξουν σε εκπομπές lifestyle, αλλά ούτε τόσο μεγάλα προβλήματα, που να τις εξασφαλίζουν με την πρώτη βροχή  θέση σε ένα τηλεοπτικό δελτίο ειδήσεων πανελλαδικής εμβέλειας, οι περιοχές αυτές έχουν ιδιαιτερότητες. Κυρίως, το ότι η λειτουργικότητά τους καθορίζεται εν πολλοίς από τη μεγάλη πυκνότητα των κτιρίων και του πληθυσμού που φιλοξενούν. Ένα περιβάλλον που από μόνο του αποτελεί βάση για σοβαρά ζητήματα, τα οποία επειδή δεν εντάσσονται απευθείας στον ποινικό κώδικα ή δεν χαρακτηρίζονται ακριβώς ως περιβαλλοντικά εγκλήματα, απλώς «χωνεύονται» από την καθημερινότητα των κατοίκων και των τοπικών αρχών.  

Στη Θεσσαλονίκη –για παράδειγμα- εδώ και δεκαετίες όλοι συμφωνούν ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα στην καθημερινή λειτουργία της πόλης είναι το κυκλοφοριακό. Στην πραγματικότητα μάλλον πρόκειται για την εξαιρετικά επιβαρυντική απουσία χώρων στάθμευσης, που εκτονώνεται στους δρόμους και μεταφράζεται σε πρόβλημα μετακινήσεων, άρα κυκλοφοριακό. Όταν, λοιπόν, γίνεται μία συζήτηση αυτού του χαρακτήρα, συνήθως επικεντρώνεται στους μεγάλους κεντρικούς δρόμους (Τσιμισκή, Εγνατία, λεωφόρος Νίκης) και τις παραφυάδες τους. Για πολλούς λόγους το αυξημένο ενδιαφέρον για το κέντρο της Θεσσαλονίκη είναι δικαιολογημένο, αφού πρόκειται για το σημείο αναφοράς και τη βιτρίνα της πόλης, όπου περνούν καθημερινά όχι μόνο οι μισοί Θεσσαλονικείς, αλλά και όλοι οι επισκέπτες της πόλης, ανεξαρτήτως του αν ο λόγος της επίσκεψης τους είναι επαγγελματικός ή τουριστικός. Επίσης, όταν η συζήτηση φτάνει στην κυκλοφορία των αυτοκινήτων στην εξίσωση μπαίνει η Περιφερειακή Οδός, η οποία όντως «σηκώνει» πολύ μεγάλο μέρος του φόρτου. Σε τέτοιο βαθμό ώστε να λέμε σήμερα ότι χωρίς την Περιφερειακή η Θεσσαλονίκη δεν... υπάρχει.

Ενώ, λοιπόν, όλα αυτά ισχύουν πολύ μικρό είναι το ενδιαφέρον που καταγράφεται για τη δραματική κατάσταση που επικρατεί στους δρόμους του 5ου Διαμερίσματος του δήμου Θεσσαλονίκης, που ξεκινάει από το Δημαρχείο και φτάνει στις παρυφές της Πυλαίας. Η προσπάθεια να μετακινηθεί κανείς τις απογευματινές ώρες σε ένα νοητό τετράγωνο που ορίζεται χονδρικά από την οδό Λαμπράκη στο Βορρά, τη Νέα Παραλία στο Νότο, την οδό  3ης Σεπτεμβρίου στα δυτικά και το άγαλμα του Παπανδρέου στα ανατολικά πιθανότατα θα αποδειχθεί δυσκολότερη από το να διασχίσεις την Τσιμισκή το πρωί ή τη Νίκης νωρίς το απόγευμα. Ιδιαίτερα στους μικρότερους δρόμους αυτής της περιοχής η κατάσταση βρίσκεται εκτός ελέγχου. Εάν κινηθεί κανείς μέσω της Δελφών και της Μακεδονίας ή των κάθετων αξόνων της Μαρτίου, της Πέτρου Συνδίκα, της Μπότσαρη και της Καλλιδοπούλου διαπιστώνει ότι τα μόνα σημεία στα οποία δεν υπάρχουν διπλοπαρκαρισμένα αυτοκίνητα είναι εκείνα της Μπότσαρη, που στη διαχωριστική γραμμή έχουν τοποθετηθεί πορτοκαλί πασαλάκια, μέσω των οποίων αποκλείεται πρακτικά η παράνομη στάθμευση. Εκφράσεις όπως «Ο εφιάλτης στον δρόμο με τα... διπλο-τριπλοπαρκαρισμένα» και «Μαρτίου μαρτύριον» που κυκλοφορούν στην περιοχή είναι ενδεικτικές του σκωπτικού τρόπου με τον οποίο οι κάτοικοι αντιπαρέρχονται της καταστάσεως. Πολύ περισσότερο που πρόκειται για περιοχή με περιορισμένη αστυνόμευση στους δρόμους. Η μεν Δημοτική Αστυνομία, όταν εμφανίζεται, ασχολείται κυρίως με όσους έχουν παρκάρει σε νόμιμες θέσεις, αλλά δεν έχουν πληρώσει το παρκόμετρο, η δε τροχαία είναι απλώς διερχόμενη.

Η απελπιστική κατάσταση που επικρατεί στους δρόμους του 5ου Διαμερίσματος του δήμου Θεσσαλονίκης, στην κεντροανατολική περιοχή της πόλης, μάλλον οδηγεί στο συμπέρασμα ότι το γενικότερο κυκλοφοριακό πρόβλημα της Θεσσαλονίκης είναι ανίατο και για αυτό μόνιμο. Σε ένα χρόνο από σήμερα θα μπαίνουμε στην τελική ευθεία των αυτοδιοικητικών εκλογών, ήδη γίνονται ζυμώσεις. Απ' ότι ακούγεται για μία ακόμη φορά οι υποψήφιοι για τη θέση του πρώτου πολίτη στη Θεσσαλονίκη θα είναι αρκετοί, συμπεριλαμβανομένου του σημερινού δημάρχου Κωνσταντίνου Ζέρβα. Και προφανώς όλοι τους έχουν καλές προθέσεις. Μια παράκληση θα μπορούσε να είναι κατά τη διάρκεια της προεκλογικής συζήτησης και αντιπαράθεσης να εξαιρέσουν το θέμα αυτό από την ατζέντα. Ούτε καν να το θίξουν. Πρόκειται για πρόβλημα που κανείς δεν θέλει να λύσει. Ίσως και κανείς να μην μπορεί να λύσει... Οι πολίτες γνωρίζουν καλά αυτή την αλήθεια, αυτή την πραγματικότητα. Αλλά ποιος υποψήφιος δήμαρχος θα παραδεχθεί ότι δεν θέλει ή ότι δεν μπορεί;