Πέθανε σε ηλικία 77 ετών ο ζωγράφος και σκηνοθέτης Κυριάκος Κατζουράκης. Η κηδεία του θα πραγματοποιηθεί την Δευτέρα, 25 Οκτωβρίου, στις 15:00 στο Α' νεκροταφείο Αθηνών.
Όπως αναφέρει σε ανάρτησή του στα social media ο γιος του Άρης, η οικογένεια του εκλιπόντος επιθυμεί αντί στεφάνων να δοθούν δωρεές είτε στο «Χαμόγελο του Παιδιού», είτε στην Κιβωτό του Κόσμου.
Τα συλλυπητήρια για το θάνατο του καλλιτέχνη εξέφρασε και η υπουργός Πολιτισμού και Αθλητισμού Λίνα Μενδώνη, η οποία δήλωσε «Με τον πλούτο που διέκρινε το έργο του, την ευρυμάθειά του και τις ισχυρές απόψεις του, ο Κυριάκος Κατζουράκης υπήρξε από τους καλλιτέχνες που επηρέασαν σημαντικά το σύγχρονο ελληνικό πολιτισμό. Από τις εικαστικές τέχνες, στη σκηνογραφία και την ενδυματολογία και από τη σκηνοθεσία στη διδασκαλία, ο Κυριάκος Κατζουράκης είχε μία διακριτή ταυτότητα και λόγο. Έχοντας σπουδάσει ζωγραφική κοντά στον Γιάννη Μόραλη και δουλεύοντας με τον Θόδωρο Αγγελόπουλο, τον Παντελή Βούλγαρο και τον Δήμο Θέο στον κινηματογράφο, εξερεύνησε τις διαφορετικές εκφάνσεις τις ελληνικότητας και εμβάθυνε σε αυτήν. Εκφράζω τα θερμά μου συλλυπητήρια στην οικογένεια και στους οικείους του»
Από την πλευρά του ο υφυπουργός Πολιτισμού και Αθλητισμού Νικόλας Γιατρομανωλάκης έκανε την ακόλουθη δήλωση: «Πολυσχιδής, πολυτάλαντος, διανοούμενος, πολιτικός, με έντονη κοινωνική ευαισθησία και μια συνεχή και συνεπή παρουσία στο χώρο τόσο των εικαστικών και της φωτογραφίας όσο και του κινηματογράφου αλλά και της συγγραφής, ο Κυριάκος Κατζουράκης άφησε το στίγμα του σε όλες τις μορφές τέχνης με τις οποίες καταπιάστηκε και ουσιαστικά κατέλυσε τα στεγανά μεταξύ των τεχνών. Ο ίδιος είχε πει «Μου αρέσει που γράφω: ζωγράφος – σκηνοθέτης. Και τα δύο σημαίνουν εικαστικός.»
Στο επίκεντρο του έργου του υπήρξε πάντα ο άνθρωπος, η σωματικότητα, το πάσχον σώμα, το ερωτικό σώμα, η ανθρώπινη μορφή σε όλες της τις διαστάσεις και καταστάσεις, αλλά και η μνήμη. Θα τον θυμόμαστε σαν μια μορφή στο μνημειώδες Τέμπλο του.
Θερμά συλλυπητήρια στους φίλους και στους οικείους του».
Ο Κυριάκος Κατζουράκης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1944. Σπούδασε ζωγραφική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας με τον Γιάννη Μόραλη και σκηνογραφία με τον Βασίλη Βασιλειάδη (1963-1968). Το 1966 παρουσίασε την πρώτη του ατομική έκθεση στην γκαλερί Κεραία (Αθήνα) και το 1969 κέρδισε το Βραβείο Παρθένη για τη ζωγραφική του. Από το 1972 μέχρι το 1986 έζησε στο Λονδίνο και έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στην χαρακτική (1973-1975: St. Martins School of Art και Croydon College of Art).
Το 1979 ο Κυριάκος Κατζουράκης αντιπροσώπευσε την Ελλάδα στη Biennale Sao Paulo και το 1980 στην 11η Biennale του Παρισιού, το 1982 στα Europalia (Αμβέρσα), στην έκθεση «Peinture Grecque 1968-1988» (Βρυξέλλες 1988) κά. Το 2013 το Μουσείο Μπενάκη οργάνωσε αναδρομική του έκθεση. Έργα του βρίσκονται σε δημόσιες και ιδιωτικές συλλογές στην Ελλάδα και το εξωτερικό.
Στον κινηματογράφο συμμετείχε το 1968 ως ηθοποιός στην βραβευμένη ταινία του Δήμου Θέου Κιέριον που αναφερόταν στην «υπόθεση Πολκ». Έχει φιλοτεχνήσει τα κοστούμια για την ταινία Μέρες του ‘36 του Θ. Αγγελόπουλου (1971) και τα σκηνικά για Το Προξενιό της 'Αννας του Π. Βούλγαρη (1972). Σκηνογράφησε επίσης πολλές θεατρικές παραστάσεις.
Από το 2000 ασχολήθηκε ενεργά με τον κινηματογράφο, δημιουργώντας ταινίες μικρού και μεγάλου μήκους. Η ταινία του Ο Δρόμος προς τη Δύση (2003) τιμήθηκε με το 1ο Κρατικό Βραβείο Καλύτερου Ντοκιμαντέρ και με το Βραβείο FIPRESCI. Βραβεία απέσπασε επίσης η ταινία του Γλυκιά Μνήμη (2005).
Ο Κυριάκος Κατζουράκης υπήρξε ιδρυτικό μέλος της ομάδας «Νέοι Έλληνες Ρεαλιστές» (1969-1973), μαζί με τους Βαλαβανίδη, Δίγκα, Μπότσογλου και Ψυχοπαίδη, ομάδα η οποία έδρασε επί δικτατορίας στοχεύοντας στην κριτική των πολιτικών και κοινωνικών γεγονότων της περιόδου.
Το 1990 ίδρυσε την «Ομάδα Τέχνης», με στόχο την έρευνα στις σχέσεις μεταξύ των τεχνών (ζωγραφική, θέατρο, μουσική, φωτογραφία, κινηματογράφος...), με παράλληλη δημιουργία έργων στο χώρο. Ακόμη ήταν ιδρυτικό μέλος της Ένωσης Καλλιτεχνών «Europa 24» (1991-1998). Υπήρξε επίσης καλλιτεχνικός διευθυντής του Εικαστικού Εργαστηρίου του Αιγάλεω (1997-2003). Το 2005 εξελέγη τακτικός καθηγητής στη Σχολή Καλών Τεχνών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, όπου δίδαξε μέχρι το 2011.