Skip to main content

Ευθυμίου: Επείγον κοινωνικό ζήτημα τα ασυνόδευτα ανήλικα

Οι ευρωπαϊκές χώρες κλείνουν τα μάτια στο μοίρασμα των ευθυνών ως προς τα ασυνόδευτα ανήλικα, τόνισε η βουλευτής Α΄ Θεσσαλονίκης της ΝΔ.

«Το θέμα των ασυνόδευτων ανηλίκων είναι ένα επείγον κοινωνικό και ανθρωπιστικό ζήτημα, το οποίο δοκιμάζει τις αντοχές όχι μόνο των μεταναστευτικών και δικαιωματικών πολιτικών, αλλά την ίδια την ικανότητα μιας δημοκρατίας να αφουγκράζεται και να συνδράμει αυτούς που το επιζητούν και το έχουν περισσότερο ανάγκη», τόνισε η βουλευτής Α΄ Θεσσαλονίκης της ΝΔ, Άννα Ευθυμίου, κατά την τοποθέτησή της στην Επιτροπή Ισότητας και Νεολαίας της Βουλής.

Καταθέτοντας την προσωπική της εμπειρία από την επίσκεψη που είχε πραγματοποιήσει στο άτυπο camp της Ειδομένης, η Άννα Ευθυμίου σημείωσε ότι «οι συνθήκες εκεί ήταν πραγματικά πολύ δύσκολες, αντίξοες και τραυματικές για την ιδιοσυγκρασία των παιδιών. Ακόμα πιο τραυματική και κακουργηματική είναι η εκμετάλλευση που έπεται στη συνέχεια. Οι στιγμές που έζησα με αυτά τα παιδιά, είτε ήταν σε οικογένειες, είτε ήταν ασυνόδευτα, δεν θα φύγουν ποτέ από τη μνήμη και την ψυχή μου».

Αναφερόμενη στην πολιτική της κυβέρνησης, η βουλευτής επισήμανε πως είναι ιδιαίτερα σημαντικό το γεγονός ότι ο Πρωθυπουργός έστρεψε το ενδιαφέρον του στα ασυνόδευτα ανήλικα και θέσπισε ξεχωριστή Γραμματεία για τις δράσεις που αφορούν αυτά τα παιδιά. «Ωστόσο δεν φτάνει να έχουμε μόνο εμείς τις καλές προθέσεις, διότι το μεταναστευτικό είναι ένα πρόβλημα ευρωπαϊκό. Την ίδια ώρα που η Κομισιόν πιέζει για να υπάρξουν χώρες που θα δεχτούν τα ασυνόδευτα παιδιά, οι ευρωπαϊκές χώρες κλείνουν τα μάτια στο μοίρασμα των ευθυνών ως προς τα ασυνόδευτα ανήλικα. Αυτό είναι ένα πολύ σημαντικό κομμάτι που θεωρώ ότι εμποδίζει και τις ενέργειες που θέλει να κάνει η Ελληνική Πολιτεία», υπογράμμισε η Άννα Ευθυμίου.

Κλείνοντας την τοποθέτησή της, η βουλευτής έθεσε στην Επιτροπή ερωτήματα αναφορικά με τις ενέργειες που γίνονται για τη μείωση των καθυστερήσεων στα κέντρα πρώτης υποδοχής, τις προσπάθειες ώστε τα υπόλοιπα ευρωπαϊκά κράτη να γίνουν πιο δεκτικά στην υποδοχή των παιδιών, καθώς και για την προοπτική υποστήριξης αυτών των παιδιών στον τομέα της εκπαίδευσης.