Η καρδιά της Voria.gr χτυπά σήμερα στο Βέλγιο και ο Νίκος Μανάρας, Partner at Acumen Public Affairs, που ζει στις Βρυξέλλες, περιγράφει την καθημερινότητα εκεί εν μέσω κορωνοϊού.
«Μπορεί να είμαι ήδη… εμβολιασμένος, γράφτηκα εθελοντής σε μια κλινική δοκιμή για εμβόλιο γερμανικής εταιρείας»
Συνιδιοκτήτης στη συμβουλευτική εταιρεία Acumen Public Affairs και με εξειδίκευση στον τομέα της πολιτικής της υγείας και του φαρμάκου, ο Νίκος Μανάρας από τη Χαλκίδα, με Διεθνείς και Ευρωπαϊκές Σπουδές στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας και μεταπτυχιακούς τίτλους στο Λονδίνο και τη Λουβένη, ζει και εργάζεται στην καρδιά της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στις Βρυξέλλες, εδώ και 16 χρόνια. Είναι παντρεμένος κι έχει δύο μικρά παιδιά, 7 και 4 ετών.
Μιλώντας στη Voria.gr λέει ότι «οι κυριότερες αλλαγές τον τελευταίο χρόνο έχουν να κάνουν με την καθημερινότητα, τόσο με την εργασία όσο και με την οικογενειακή ζωή. Ξαφνικά, από τη μια μέρα στην άλλη βρεθήκαμε στον ίδιο χώρο τέσσερις άνθρωποι και στην αρχή με πολύ περιορισμένες κινήσεις έξω από το σπίτι. Ξαφνικά έπρεπε να ανακαλύψουμε καινούργιες ισορροπίες, αν σκεφτεί κανείς πως και οι δύο γονείς εργάζονται και μάλιστα περισσότερο από το γνωστό 9 με 5, και τα σχολεία κλειστά».
«Τον Ιούνιο πέρσι», όπως συμπληρώνει, «επιστρέψαμε με ένα υβριδικό μοντέλο στη δουλειά, τα σχολεία άνοιξαν για κάποιες μέρες την εβδομάδα. Στη συνέχεια, κι ενώ η κεντρική βελγική στρατηγική ήταν ανοιχτά τα σχολεία από τον Σεπτέμβριο, εμείς εργασιακά πλέον επιστρέψαμε ολοκληρωτικά στα σπίτια. Kι αυτό γιατί τον Οκτώβριο, στο δεύτερο κύμα, υπήρχαν περισσότερα από 25.000 κρούσματα ημερησίως, για μια χώρα που έχει σχεδόν τον ίδιο πληθυσμό με την Ελλάδα».
Ο χώρος της εργασίας γνώρισε μια νέα… γεωγραφία. Σύμφωνα με τον κ. Μανάρα, «ο τρόπος της δουλειάς μας άλλαξε εντελώς. Έπρεπε να βρούμε πώς δουλεύουμε με τους συναδέλφους, πώς “μανατζάρουμε” ομάδες. Είναι άλλο πράγμα να δουλεύεις στο γραφείο, αφού τους βλέπεις και ανά πάσα στιγμή μπορείς να τους μιλήσεις, κι άλλο αυτό να το κάνεις τελείως διαδικτυακά».
Την ίδια ώρα, η σχολική ζωή άλλαξε. Όπως «εξομολογείται» ο κ. Μανάρας, «μάθαμε να κάνουμε “home schooling” για τα παιδιά, για όσο χρόνο χρειαζόταν. Ήταν πολλά τα πράγματα που έπρεπε να μάθουμε να κάνουμε και τα οποία εφαρμόζουμε και τώρα».
«Από τον Οκτώβριο», όπως υπενθυμίζει ο κ. Μανάρας, «έκλεισε η εστίαση, έκλεισαν όλα τα μαγαζιά, έκλεισαν τα πάντα με εξαίρεση τα καταστήματα τροφίμων και τα delivery. Τον Δεκέμβριο πήγαμε στα καταστήματα με click away και τον Φεβρουάριο άνοιξαν και τα κομμωτήρια. Έτσι μπήκαμε σε μια φάση σταδιακής χαλάρωσης των μέτρων. Όμως επειδή τα κρούσματα άρχισαν να τραβούν την ανηφόρα, φτάσαμε στον Απρίλιο με ένα μυστήριο σύστημα με… ραντεβού στα μαγαζιά, που είναι αστείο σχετικά. Βλέπεις από την πόρτα εάν υπάρχει άλλος και μπαίνεις ή δεν μπαίνεις -δηλαδή ένα υποτυπώδες click away σύστημα. Επίσης εξακολουθούν να είναι κλειστά η εστίαση, τα γυμναστήρια. Η μεγάλη συζήτηση είναι τι θα γίνει από τον Μάιο».
Και ο ίδιος προσθέτει: «Υπάρχει κι ένα σύστημα απαγόρευσης της νυχτερινής κυκλοφορίας, το οποίο όμως δεν έχει την ίδια ισχύ σε όλη την επικράτεια του Βελγίου, λόγω της ιδιαιτερότητας του διοικητικού συστήματος. Πάντως, ξεκάθαρα διανύουμε το τρίτο κύμα της πανδημίας και οι εντατικές εμφανίζουν ποσοστά πληρότητας που άγγιξαν ακόμη και το 98%».
Σε ερώτηση για το εάν θα εμβολιαστεί και πότε, η απάντηση του κ. Μανάρα είναι αφοπλιστική: «Φυσικά και θα κάνω το εμβόλιο. Υπάρχει μια μικρή πιθανότητα όμως να είμαι ήδη… εμβολιασμένος, γιατί γράφτηκα εθελοντής σε μια κλινική δοκιμή για το εμβόλιο της εταιρείας CureVac. Υπάρχει μια πιθανότητα 50% να είναι placebo ή εμβόλιο, το οποίο όμως δεν το γνωρίζω, μέχρι να με καλέσει η βελγική κυβέρνηση να κάνω το εμβόλιο. Τότε είναι υποχρεωμένοι να μου πουν εάν είμαι εμβολιασμένος ή δεν είμαι».
Όταν ρωτήθηκε ο κ. Μανάρας σχετικά το τι φοβάται για την επόμενη μέρα απάντησε: «Ο μεγαλύτερος φόβος είναι οι απότομες μεταλλάξεις του ιού, που αποτέλεσμα θα έχουν να καταστήσουν τα υπάρχοντα εμβόλια άχρηστα: αν και κάτι τέτοιο είναι λίγο δύσκολο να συμβεί, παρ' όλα αυτά είναι κάτι που αποτελεί φόβο, γιατί θα μας στείλει ξανά στην αρχή και νομίζω οι επιπτώσεις θα ήταν δραματικές από κάθε άποψη (κοινωνική, οικονομική, κλπ.).».