Skip to main content

Κυπριακό: Τα συμπεράσματα από την Πενταμερή και ο κίνδυνος... αναγνωρίσεων

Τα βασικά συμπεράσματα που προκύπτουν από τις μαρτυρίες όσων είχαν ενεργό ρόλο στην άτυπη πενταμερή για το Κυπριακό στη Γενεύη.

Ποιος είναι ο ασφαλέστερος τρόπος για να εξάγεις συμπεράσματα για ένα, οποιοδήποτε, γεγονός; Να αφήσεις πρώτα ικανό χρόνο να μεσολαβήσει από τότε, ώστε να μπορείς να το κρίνεις όσο το δυνατόν πιο αντικειμενικά, πιο ψυχρά. Ο κανόνας βρίσκει εφαρμογή και στην περίπτωση της τελευταίας πενταμερούς για το Κυπριακό, που αφορά άμεσα την Ελλάδα, για προφανείς λόγους.

Λοιπόν, όπως προκύπτει από τις μαρτυρίες όσων είχαν ενεργό ρόλο στο event, το πρώτο συμπέρασμα που επιβεβαιώθηκε είναι ότι οι Τούρκοι έχουν όντως το χειρότερο σενάριο στο πίσω μέρος του μυαλού τους για το μέλλον του νησιού. Δηλαδή, θα «επενδύσουν» στην διχοτόμηση του, εκτός κι αν... Το πιθανότερο δε, είναι πως στο σύστημα Ερντογάν φαίνεται να θεωρούν ότι στην παρούσα φάση αυτό μπορεί και να είναι το βολικότερο «εθνικιστικό όχημα» που θα τους βγάλει από τη πολύ δύσκολη θέση στην οποία έχουν περιέλθει πολιτικά στο εσωτερικό της χώρας, αν χρειαστεί. Το ακόμα πιο ανησυχητικό; Αν μιλήσει κανείς και με τη Λευκωσία, θα ακούσει τους ίδιους φόβους, «θα βγει» η ίδια ανησυχία.

Στα αξιοσημείωτα αυτών των συζητήσεων; Η στάση του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ. Βαθύς γνώστης του κυπριακού, ο Γκουτέρες, κατά τη διάρκεια της πενταμερούς δεν χαρίστηκε σε καμία απ΄ τις δυο πλευρές. Προσοχή: Ούτε στην τουρκική. Κι αυτό είναι σαφώς ένα βήμα προόδου, για όσους έχουν παρακολουθήσει στο παρελθόν αναλόγου περιεχομένου συναντήσεις.

Το θέμα πλέον είναι πώς θα κινηθεί η Άγκυρα από εδώ και στο εξής, λαμβάνοντας υπόψη κι όλα τα παραπάνω. Το πιθανότερο σενάριο; Η Τουρκία θα επιχειρήσει να παρουσιάσει μια υποτίθεται θετική ατζέντα μέχρι τον Ιούνιο, οπότε και είναι προγραμματισμένη η επόμενη Σύνοδος Κορυφής της ΕΕ. Και μετά, θα εξελιχθεί και πάλι σε απρόβλεπτο παράγοντα, αφού προηγουμένως και πέραν όλων των άλλων, θα έχει διασφαλίσει μια νέα γενναία οικονομική βοήθεια από τις Βρυξέλλες. Πού τόσο την έχει ανάγκη.

Την ίδια ώρα, σε ό,τι αφορά και πάλι στο κυπριακό, ο κίνδυνος των αναγνωρίσεων της κατεχόμενης Κύπρου από τρίτους πρόθυμους (όπως το Πακιστάν, το Αζερμπαϊτζάν, η Λιβύη κα) είναι εδώ, αν και όχι τόσο πιθανός, όσο στις αρχές της Μ. Εβδομάδας. Ωστόσο, θα είναι πάντα ένα όπλο στη φαρέτρα της Αγκυρας, που θα μπορεί να το επιλέξει για να κάνει κακό. Κι αυτή είναι πάντα μια παράμετρος που λαμβάνει υπόψη της η Αθήνα, στους διάφορους σχεδιασμούς που κάνει, σε όλα τα επίπεδα...