Skip to main content

Το project των μαζικών εμβολιασμών οδηγός για τον εκσυγχρονισμό του κράτους

Δεν πρέπει να πάει χαμένη όλη αυτή η συσσωρευμένη εμπειρία που αποκτήθηκε από το γιγαντιαίο εμβολιαστικό πρόγραμμα που εξελίσσεται.

Ποιο είναι ένα από τα μεγάλα στοιχήματα του Μεγάρου Μαξίμου σε αυτή τη φάση; Να μην πάει χαμένη όλη αυτή η συσσωρευμένη εμπειρία που αποκτήθηκε από το γιγαντιαίο εμβολιαστικό πρόγραμμα που εξελίσσεται. Και παράλληλα να λειτουργήσει ως παρακαταθήκη για τον γενικό εκσυγχρονισμό του ελληνικού κράτους. Η Ελλάδα, στο παρελθόν, έχασε ανάλογες μεγάλες ευκαιρίες. Η πιο χαρακτηριστική περίπτωση; Αυτή της κληρονομιάς που χάθηκε από τη διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004. Ασύλληπτες υποδομές αφέθηκαν στην τύχη τους, νόμοι μπήκαν σε ύπνωση, αλλά και πρότυπες συμπεριφορές ξεχάστηκαν.  

Αυτό λοιπόν δεν πρέπει να επαναληφθεί. Γι αυτό και όπως μαθαίνει ο «Τειρεσίας» η εμπειρία από το πρόγραμμα εμβολιασμού, αυτή τη φορά, θα χρησιμοποιηθεί σε πολλές και διαφορετικές εκφάνσεις της καθημερινότητας των πολιτών, προκειμένου να την βελτιώσει. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, αυτό που μετράει είναι η περιπτωσιολογία. Γιατί αποδεικνύει εμπράκτως πως όντως κάτι ετοιμάζεται.  

Έτσι, η εμπειρία του εμβολιασμού θα αξιοποιηθεί κατ αρχήν από τον ΕΦΚΑ για την γρήγορη απονομή συντάξεων. Επίσης θα αξιοποιηθεί, μεταξύ άλλων, στο κομμάτι της προληπτικής ιατρικής. Τι προβλέπεται να γίνει; Όπως σήμερα έρχεται στο κινητό μας ότι την τάδε μέρα, την τάδε ώρα, στο τάδε σημείο θα γίνει η πρώτη ή η δεύτερη δόση του εμβολίου μας, στο μέλλον θα παίρνουμε ειδοποιήσεις παραδείγματος χάριν για τις εξετάσεις αίματος που πρέπει να κάνουμε ή τις καρδιαγγειακές μας εξετάσεις ή το τεστ ΠΑΠ, κλπ, κλπ, ανάλογα με το φύλλο, την ηλικία και το ιατρικό μας ιστορικό. Θα λαμβάνεται υπόψη ακόμα και η γεωγραφική περιοχή καταγωγή μας.  

Ακούγεται απίστευτο, αλλά είναι αληθινό και θα γίνει ρεαλιστικό σε βάθος μερικών μηνών. Κι αυτό θα αποδείξει στην πράξη πως όταν υπάρχει η διάθεση, τότε όλα μπορούν να γίνουν. Γιατί μια από τις βασικές δικαιολογίες για την μεγάλη ευκαιρία του 2004 που πήγε χαμένη ήταν ότι δεν ήμασταν έτοιμοι. Ποτέ, ωστόσο, δεν απαντήθηκε το ερώτημα: Πώς όταν χρειάστηκε, κατά τη διάρκεια των Αγώνων, ήμασταν έτοιμοι και μετά χαθήκαμε στον δρόμο;  

Το πιθανότερο είναι πως δεν υπήρχε καμία διάθεση για να γίνει οτιδήποτε. Και κάπως έτσι, η χώρα επέστρεψε και πάλι χρόνια πίσω. Οι δε υποδομές των Ολυμπιακών Αγώνων εξακολουθούν παροπλισμένες να χορταριάζουν και να παραμένουν ανενεργές.