Τι καταφέρνεις ονομάζοντας ένα απλό βοήθημα «13η σύνταξη»; Να στρέψεις εναντίον σου ακόμα κι αυτούς που θα το πάρουν! Πρόκειται για παλιά διαπίστωση, που την «έζησαν στο πετσί τους» διάφοροι υπουργοί Οικονομικών, κατά καιρούς. Και μαζί και οι κυβερνήσεις στις οποιες συμμετείχαν.
Φαίνεται λοιπόν ότι ήρθε και η ώρα του Ευκλειδη Τσακαλώτου και των σημερινών ενοίκων του Μεγάρου Μαξίμου να διαπιστώσουν το νόημα του κανόνα, στην πράξη. Που θεωρούν ότι βρήκαν το «άγιο δισκοπότηρο», απ´ όπου θα πίνουν ξανά το νερό της εξουσίας. Αλλά, φεύ. Και θα επρεπε να το έχουν ήδη καταλάβει από την έως τώρα εμπειρία τους.
Για παραδειγμα, θα έπρεπε να είχαν πάρει το μάθημα τους, όταν είδαν ότι ναι μεν πάγωσαν τις μειώσεις στις συντάξεις, αρχές του χρόνου, φέτος, όμως οι συνταξιούχοι δεν έτρεξαν ομαδικά στον ΣΥΡΙΖΑ, για να πυκνώσουν τις τάξεις των ψηφοφόρων του. Τουλάχιστον αυτό δείχνουν οι δημοσκοπήσεις που είδαν έκτοτε το φως της δημοσιότητας. Αντιθέτως η διαφορά με την πρώτη Νεα Δημοκρατια αντί να μειώνεται, αυξάνει. Και στο Μαξίμου αναρωτιούνται: Μα τι συμβαίνει;
Είναι απλό. Ας τους πει καποιος ότι από τη στιγμή που το εκλογικό σώμα προγράψει μια κυβέρνηση, τότε δέχεται ασμένως ό,τι του προσφέρει, θεωρώντας ότι το δικαιούται, αλλά έχει αποφασίσει να ψηφίσει «τον επομενο», γιατί προσδοκά νεα οφέλη από αυτόν. Και κ'απως έτσι, ενώ τα κάθε είδους πακέτα παροχών μεγαλώνουν, τα κυβερνητικά ποσοστά συρρικνώνονται. Πρόκειται για απαράβατο κανόνα, που μέχρι στιγμής δεν έχει βρει καμία εξαίρεση. Έτσι είναι η (πολιτική) ζωή, οπως θα έλεγαν και οι Γάλλοι...