Skip to main content

Εορτασμός Θεοφανείων στη Νεοχωρούδα του δήμου Ωραιοκάστρου

Η εκκλησία της Νεοχωρούδας μέχρι σήμερα αναβιώνει το έθιμο των Φώτων με τα πορτοκάλια. Είναι ένα έθιμο των αρχών του εικοστού αιώνα.

Με τα Θεοφάνεια, την ημέρα που εορτάζεται η βάπτιση του Ιησού Χριστού από τον Ιωάννη τον Πρόδρομο ή Βαπτιστή, φτάνει στο τέλος της η εορταστική περίοδος που ξεκίνησε με τη γιορτή των Χριστουγέννων και συνεχίζεται με αυτή της Πρωτοχρονιάς στη Νεοχωρούδα.

Όπως και στις άλλες γιορτές, έτσι και τα Θεοφάνεια (τα Φώτα) έχουν  τον δικό τους  εορτασμό και τα δικά τους  τοπικά για τη Νεοχωρούδα έθιμα αναφέρει σχετική ανακοίνωση. Μερικά έχουν τις ρίζες τους στην αρχαιότητα και άλλα είναι από την εποχή της τουρκοκρατίας. Ορισμένα από αυτά συνεχίζονται μέχρι σήμερα.

Την παραμονή των Θεοφανείων συνήθιζαν οι νοικοκυρές της Νεοχωρούδας να κάνουν σουσαμόπιτα, την «σουσάμνιτσα»  πίτα νηστίσιμη.

Η εκκλησία της Νεοχωρούδας μέχρι σήμερα αναβιώνει το έθιμο των Φώτων με τα πορτοκάλια. Είναι ένα έθιμο των αρχών του εικοστού αιώνα. Από τις παραμονές των Θεοφανείων με την βοήθεια εθελοντών στολίζεται ο ναός  με μεγάλα κλαδιά κυπαρισσιού και πορτοκάλια, και σε μερικά μέρη  σχηματίζεται ένας σταυρός.

Ένας μεγάλος σταυρός με κυπαρίσσια ,που συμβολίζουν την αιωνιότητα, δημιουργείται και στο κέντρο του Ναού. Πάνω στα κλαδιά κρέμονται πορτοκάλια, σύμβολο αειφορίας.

Μετά τη  Θεία Λειτουργία μοιράζονται έναντι εθελοντικού τιμήματος πορτοκάλια σε όλους. Το πορτοκάλι αυτό είναι η λεγόμενη «μπομπονιέρα για την Βάπτιση του Χριστού» και γίνεται δεκτό με ευχές για  πλούτο, υγεία, γονιμότητα και  αιώνια ζωή.  Τα πορτοκάλια είναι ευγενική προσφορά συγχωριανών ιδιοκτητών μάρκετ.

Στην εορταστική ατμόσφαιρα συνέβαλαν παλιά εκτός των άλλων και οι πολυπληθείς ομάδες ψαλτών που μοιρασμένοι σε δυο ψαλτήρια έδιναν τον εορταστικό τόνο.

Ο αγιασμός των υδάτων γινόταν  στη βρύση στην πλατεία, από παλιά , πριν ακόμη δημιουργηθούν οι δεξαμενές και το σιντριβάνι. Οι κάτοικοι έπαιρναν αγιασμένο νερό σε ένα μπουκαλάκι και όλο το χρόνο ράντιζαν τα ζώα και τα γεννήματα, το κρατούσαν για το σπίτι που θα έκτιζαν και το έδιναν στους αρρώστους για ίαση.

Από την παραμονή  και μετά άρχιζε ο ιερέας να ευλογεί τα σπίτια και τα ζωντανά των κατοίκων και να τα ραντίζει με τον αγιασμό . Ήταν μεγάλη απώλεια αν ένα σπίτι δεν ήταν αγιασμένο τα Θεοφάνεια.