Το Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο Θεσσαλονίκης ποτέ δεν αδιαφόρησε για τα εθνικά θέματα. Με κάθε ευκαιρία τα μέλη του στήριξαν ενεργά τις προσπάθειες της χώρας, ακόμη και σε περιόδους που η κυβερνητική πολιτική λειτουργούσε σαφώς κατά των συμφερόντων μελών του.
Χαρακτηριστική είναι η υπόθεση των αρχών του καλοκαιριού του 1917, όταν ομόφωνα τα μέλη της τότε διοίκησης του ΕΒΕΘ έκαναν ομόφωνα αποδεκτή την πρόταση του προεδρεύοντος τότε αντιπροέδρου Γιακώβ Καζές για τη δημιουργία επιτροπής «προς συλλογήν εράνων υπέρ του Εθνικού Αγώνος παρά των εμπόρων μελών του Εμπορικού Επιμελητηρίου», τα οποία εκλήθησαν να εισφέρουν βοήθεια κατά βούληση.
Στη συνεδρίαση της 27ης Ιουλίου 1917, στην οποία και πάλι προέδρευε ο Καζές, το Επιμελητήριο αποφάσισε την αποστολή συγχαρητηρίου τηλεγραφήματος προς τον Ελευθέριο Βενιζέλο «επί τη αναλήψει της Πρωθυπουργίας», κάτι που είχε συμβεί στις 14 Ιουνίου, ως συνέχεια του κινήματος της Εθνικής Άμυνας. Επίσης, στην ίδια συνεδρίαση διατυπώνεται η εκτίμηση ότι «ο έρανος υπέρ του εθνικού αγώνος συλλέγεται υπό αισιωτέρους οιωνούς», παρά το ότι ταυτόχρονα «λυπείται όμως ότι Τράπεζες της πόλεως μας ηρνήθησαν να προσφέρουν». Τα χρήματα που απέδωσε ο έρανος υπέρ του Εθνικού Αγώνος είναι συνολικά 118.994 δρχ. –ποσό εξόχως σεβαστό για τα δεδομένα της εποχής- και για τον τρόπο διάθεσής τους αποφασίστηκε να ρωτηθεί ο Πρόεδρος της Κυβερνήσεως, ο πρωθυπουργός Ελευθέριος Βενιζέλος.
Την ίδια ώρα, όμως, η καθημερινότητα και οι δουλειές συνεχίζονται, σε μια οικονομία που αγωνίζεται να αναπτυχθεί. Έτσι στην ίδια συνεδρίαση της 27ης Ιουλίου 1917 μετέχουν έμποροι αποικιακών ειδών, οι οποίοι αναφέρουν ότι «το Κράτος σκοπεί εις μονοπώλησιν των αποικιακών προϊόντων», με αποτέλεσμα το ΔΣ συμμεριζόμενο το πρόβλημα να αποφασίσει να στείλει τηλεγράφημα διαμαρτυρίας.
Αξίζει να σημειωθεί –ώστε να αντιληφθούμε όλοι το πόσο διαφορετικές ήταν οι συνθήκες στη Θεσσαλονίκη και την Ελλάδα έναν αιώνα πριν- ότι παρόμοια παράπονα με τους εμπόρους αποικιακών ειδών είχαν εκφράσει στην προηγούμενη συνεδρίαση της διοίκησης του ΕΒΕΘ –μόλις τέσσερις ημέρες πριν, στις 23 Ιουλίου 1917- οι έμποροι εξαγωγείς ακατέργαστων δερμάτων, διαμαρτυρόμενοι για την απόφαση του κράτους να απαγορεύσει τις εξαγωγές! Σε μια εποχή όπως η σημερινή, κατά την οποία η έννοιες της εξωστρέφειας και των εξαγωγών κυριαρχούν στις συζητήσεις για την ανάπτυξη της οικονομίας όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά σχεδόν σε όλες τις χώρες του κόσμου, μια απαγορευτική για την εξαγωγική δραστηριότητα κυβερνητική απόφαση φαντάζει αδιανόητη.
