Η καρατόμηση της διοίκησης του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδας και μάλιστα με τον τρόπο που έγινε, παραπέμπει σε άλλες εποχές και σε πρακτικές οι οποίες συνετέλεσαν στη θεσμική, κοινωνική και εν τέλει οικονομική υποβάθμιση της χώρας. Επιπλέον, αντίκειται ευθέως σε όσα περί αξιοκρατίας, αποκομματικοποίησης, αριστείας διακηρύσσει η κυβέρνηση καθώς και προς το εν γένει μεταρρυθμιστικό προφίλ που φέρεται να πρεσβεύει ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης.
Η υπουργός Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη υπέπεσε σε δύο πολύ σοβαρά λάθη: το πρώτο αφορούσε τον λόγο και το δεύτερο τον τρόπο της απομάκρυνσης του καλλιτεχνικού διευθυντή του ΚΘΒΕ Γιάννη Αναστασάκη και του πρόεδρου του Άρη Στυλιανού.
- Η υπουργός δεν μπήκε καν στον κόπο να αξιολογήσει τις επιδόσεις της αποπεμθφείσας διοίκησης του ΚΘΒΕ, ώστε, εφόσον τις έκρινε ανεπαρκείς να προχωρήσει εν συνεχεία στην απομάκρυνσή της.
Κατά την τετραετή θητεία της, η οποία έληγε μάλιστα στο τέλος Δεκεμβρίου, η προηγούμενη διοίκηση έχει να επιδείξει σημαντικά επιτεύγματα. Τακτοποίησε τα οικονομικά του ΚΘΒΕ, εξοφλώντας προηγούμενα χρέη άνω των 8 εκατ. ευρώ. Ανέβασε σπουδαίες παραγωγές όπως το κορυφαίο κατά τη γνώμη μου «Φέστεν – Οικογενειακή Γιορτή», αλλά και το «Επτά επί Θήβας», τη «Μεγάλη Πλατεία» η οποία παίζεται φέτος κ.ο.κ. Επέδειξε εξωστρέφεια, βγάζοντας το θέατρο και εκτός κέντρου, με συνεργασίες με περιφερειακούς δήμους, ενώ συγχρόνως ανέπτυξε διεθνείς πρωτοβουλίες όπως το Διεθνές Φεστιβάλ Δάσους κ.ο.κ. Απόρροια όλων αυτών ήταν και η αλματώδης αύξηση του αριθμού των εισιτηρίων κατά περίπου 50% και η συνεπακόλουθη αύξηση των εισπράξεων κατά σχεδόν 40%.
- Ακόμη, όμως, και εάν όλα αυτά φάνταζαν πενιχρά στα μάτια της υπουργού, δεν δικαιολογούν επ' ουδενί τον απαράδεκτο και προσβλητικό τρόπο της αποπομπής τους. Το λιγότερο το οποίο όφειλε να πράξει η κ. Μενδώνη ήταν να καλέσει τους κ. Αναστασάκη και Στυλιανού, να τους ενημερώσει για την πρόθεσή της να διορίσει νέα διοίκηση και να τους ζητήσεις τις παραιτήσεις τους. Είχε την ευκαιρία να το κάνει καθώς στο διάστημα που είναι υπουργός ανέβηκε τρεις φορές στη Θεσσαλονίκη, αποφεύγοντας ωστόσο να συναντήσει τη διοίκηση του δεύτερου μεγαλύτερου θεατρικού οργανισμού της χώρας, παρότι εκείνοι είχαν επανειλημμένως ζητήσει συνάντηση μαζί της.
Αντ' αυτού η κ. Μενδώνη, ανήμερα της έναρξης του 60ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου, εξέδωσε μια λιτή ανακοίνωση, δημοσιοποιώντας τα ονόματα της νέας διοίκησης του ΚΘΒΕ, αποφεύγοντας ακόμη και ένα τυπικό «ευχαριστώ» προς την προηγούμενη, η οποία πληροφορήθηκε την καρατόμησή της από τους δημοσιογράφους.
Το χειρότερο όλων είναι ότι η συμπεριφορά της κ. Μενδώνη δεν αποτελεί μεμονωμένη περίπτωση. Τείνει δυστυχώς να εξελιχθεί σε κανόνα. Κατά τη συγκρότηση της κυβέρνησής του, με την αξιοποίηση εξωκοινοβουλευτικών στελεχών, αρκετά εκ των οποίων δεν ανήκαν καν στη Νέα Δημοκρατία, ο πρωθυπουργός επιχείρησε να δώσει ένα διαφορετικό στίγμα. Να εισάγει μια άλλου τύπου πολιτική κουλτούρα.
Πολύ γρήγορα, όμως, όλα αυτά εγκαταλείφθηκαν. Με εξαίρεση τις εταιρείες οι οποίες υπόκεινται απ' ευθείας στο Υπερταμείο, το οποίο είχε τον πρώτο λόγο στην επιλογή των διοικήσεών τους, σε όλους τους υπόλοιπους κρατικούς φορείς και οργανισμούς, είδαμε να θριαμβεύει ο κομματισμός και η λογική των «ημετέρων».
Το επιχείρημα ότι «και οι προηγούμενοι τα ίδια έκαναν» περισσότερο εκθέτει όσους το επικαλούνται παρά δικαιολογεί αυτές τις ξεπερασμένες και εν πολλοίς καταστροφικές πρακτικές οι οποίες καθίστανται απεχθέστερες όταν εφαρμόζονται σε φορείς που αφορούν τον Πολιτισμό.