Την έντονη αντίδραση του σωματείου εργαζομένων στο Πόρτο Καρράς, που προσφάτως πέρασε από την οικογένεια Στέγγου στα χέρια της Belterra Investments συμφερόντων Ιβάν Σαββίδη, προκάλεσε η ανακοίνωση-καταγγελία της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Εργαζομένων στον Επισιτισμό-Τουρισμό (ΠΟΕΕΤ) με τίτλο «Πανδημία απολύσεων στο Πόρτο Καρράς», στην οποία υποστηρίζεται ότι ζητείται η απόλυση του συνόλου του προσωπικού του ξενοδοχειακού συγκροτήματος, λόγω σχεδιαζόμενης ανακαίνισης.
Σύμφωνα με πληροφορίες, λόγω της ανακαίνισης αυτής το ξενοδοχείο δεν θα λειτουργήσει φέτος και ενδεχομένως και του χρόνου.
Συγκεκριμένα, όπως κατήγγειλε η ΠΟΕΕΤ, ο νέος επενδυτής αξιώνει απόλυση του συνόλου του προσωπικού (σ.σ. περίπου 200 εργαζόμενοι) «και μάλιστα με υπεύθυνη δήλωση του εργαζόμενου ότι την επιθυμεί κιόλας», καθώς, σύμφωνα με την Ομοσπονδία, «η μονάδα δεν θα λειτουργήσει φέτος καθώς θα προβεί σε ριζική ανακαίνιση και δεν γνωρίζει αν θα ανοίξει και του χρόνου».
Επιπρόσθετα, καλούσε το Σωματείο και τους εργαζόμενους «να μην υπογράψουν τέτοιου είδους δηλώσεις καθώς βάζουν ταφόπλακα στα εργασιακά τους δικαιώματα και στην επαναπρόσληψη τους εφόσον ο νέος επενδυτής δεν δεσμεύεται να τους επαναπροσλάβει με την έναρξη λειτουργίας του Ξενοδοχείου».
Προειδοποιεί, δε, ότι «υπάρχει νομικό οπλοστάσιο για να αντιμετωπίσουμε αυτή την επίθεση και η Ομοσπονδία μας το διαθέτει και δηλώνει πως θα κάνει τα απαραίτητα για να διαφυλάξει τα δικαιώματα των εργαζομένων».
Η καταγγελία αυτή προκάλεσε την άμεση απάντηση του Σωματείου Εργαζομένων και Ξενοδοχοϋπαλλήλων και ειδικοτήτων Καζίνο Νέου Μαρμαρά «Κέλυφος», που απαντά αναλόγως με τίτλο «Πανδημία ψευδών ειδήσεων».
Το Σωματείο κατηγορεί αρχικά την ΠΟΕΕΤ ότι δεν προσπάθησε καν να ενημερωθεί για το ζήτημα. Όπως αναφέρει, με τη συμφωνία που επετεύχθη διαφυλάχθηκαν τα δικαιώματα και τα συμφέροντα των εργαζομένων, αφού το Σωματείο «πέτυχε διπλή νίκη: και να πάρουν οι εργαζόμενοι αποζημίωση και να εξασφαλίσουν τη μελλοντική θέση εργασίας τους». «Το σωματείο μας κατάφερε να υποχρεώσει την εταιρεία, παρά το γεγονός ότι θα λυθούν οι συμβάσεις των εργαζομένων που θα το ζητήσουν και θα τους καταβάλλει αποζημιώσεις, να επαναπροσλάβει το μεγαλύτερο μέρος αυτών, με την επαναλειτουργία του συγκροτήματος», εξηγεί.
Φωτογραφίζοντας την Ομοσπονδία, δηλώνει, μάλιστα, «ρητά και κατηγορηματικά» ότι «δεν έχει ανάγκη από κανέναν προστάτη, κανείς δεν γνωρίζει καλύτερα από το ίδιο και τους εργαζόμενους, που μετέχουν σε αυτό, τις συνθήκες που επικρατούν στο συγκρότημα και εν τέλει κανείς δεν νομιμοποιείται να κάνει δηλώσεις εξ ονόματι τάχα των εργαζομένων, ισχυριζόμενος ότι θα προασπίσει τα συμφέροντά τους καλύτερα από τους ίδιους».
Μιλώντας στη Voria.gr, ο εκπρόσωπος των εργαζομένων του Πόρτο Καρράς, Νίκος Κοντομιχάλης, είπε: «Είναι σπάνιο ένας επιχειρηματίας να κάνει δεκτά τα αιτήματα απόλυσης, να καταβάλει τις αποζημιώσεις και να δεσμεύεται ότι θα επαναπροσλάβει τουλάχιστον το 50% όσων απολύθηκαν. Ας μας πουν αυτοί που έβγαλαν την ανακοίνωση αν έχουν ξαναδεί τόσο καλή συμφωνία για εργαζόμενους που απολύονται».
Αναλυτικά η ανακοίνωση του Σωματείου «Κέλυφος»:
«ΠΑΝΔΗΜΙΑ ΨΕΥΔΩΝ ΕΙΔΗΣΕΩΝ
Είναι πραγματικά εντυπωσιακός ο τρόπος που η Ομοσπονδία ξενοδοχοϋπαλλήλων παρεμβαίνει στη λήψη αποφάσεων επιχειρησιακού σωματείου. Και αυτό διότι θα έπρεπε, στοιχειωδώς, πριν κάνει οποιαδήποτε δήλωση και πριν πάρει οποιαδήποτε θέση, να ζητήσει να ενημερωθεί από το σωματείο μας για το τι ακριβώς συνέβη στο συγκρότημα ΠΟΡΤΟ ΚΑΡΡΑΣ και για τον τρόπο που το σωματείο μας με τις ενέργειές του, διαφύλαξε τα δικαιώματα και τα συμφέροντα των συναδέλφων. Προκειμένου λοιπόν να αποκατασταθεί η αλήθεια, ενημερώνουμε νια τα εξής:
Η εταιρεία, μη λειτουργώντας για λόγους ανακαίνισης το συγκρότημα, θα κρατούσε επί δύο ολόκληρα έτη ομήρους τους εργαζόμενους, αφού ούτε θα τους απασχολούσε ούτε θα είχε υποχρέωση να τους καταβάλλει τον μισθό τους ή να τους απολύσει και να τους χορηγήσει τη νόμιμη αποζημίωση.
Το σωματείο μας, μέσα από δύσκολες διαπραγματεύσεις, κατάφερε να πείσει την εταιρεία να καταβάλλει σε όσους συναδέλφους το επιθυμούν αποζημιώσεις, που σε διαφορετική περίπτωση δεν θα τις κατέβαλε, αφού αποτελούν ένα ιδιαίτερα μεγάλο κόστος για την ίδια και μάλιστα για την περίοδο που διανύουμε.
Κυρίως όμως το σωματείο μας κατάφερε να υποχρεώσει την εταιρεία, παρά το γεγονός ότι θα λυθούν οι συμβάσεις των εργαζομένων που θα το ζητήσουν και θα τους καταβάλλει αποζημιώσεις, να επαναπροσλάβει το μεγαλύτερο μέρος αυτών, με την επαναλειτουργία του συγκροτήματος.
Όλα τα ανωτέρω αποτελούν επιτυχία του σωματείου μας, το οποίο στάθηκε δίπλα στους συναδέλφους, κατάλαβε, πέρα και έξω από αγκυλώσεις, παρωπίδες, τσιτάτα και «μασημένα» ξανά και ξανά ξύλινα λόγια, ποιο είναι το συμφέρον τους και πέτυχε διπλή νίκη: και να πάρουν οι εργαζόμενοι αποζημίωση και να εξασφαλίσουν τη μελλοντική θέση εργασίας τους.
Πραγματικά αδυνατούμε να παρακολουθήσουμε οποιαδήποτε άλλη «οπτική» των πραγμάτων και δεν μπαίνουμε καν στη διαδικασία να ερευνήσουμε τους λόγους, για τους οποίους κάποιοι αντιδρούν στην προάσπιση των συμφερόντων των εργαζομένων.
Το σωματείο μας είναι δυνατό, αναγνωρίζεται από τους συναδέλφους, έχει την αμέριστη στήριξη και συμπαράστασή τους και είναι περήφανο για τη νίκη, την επιτυχία και για όσα κστάφερε να εξασφαλίσει στους εργαζομένους σε μία περίοδο που το συγκρότημα δεν θα λειτουργεί και τα πράγματα φαίνονται εξαιρετικά δυσοίωνα για την οικονομική επιβίωσή τους.
Το σωματείο μας παλεύει αγωνιστικά και συνδικαλιστικά, γνωρίζοντας πολύ καλά ποια είναι τα συμφέροντα των εργαζομένων. Η ομοσπονδία θυμήθηκε ξαφνικά και όψιμα τα νομικά οπλοστάσια (ποια άραγε;). Πού ήταν αυτά τα νομικά οπλοστάσια τα χρόνια που μας θέριζαν εκατό-εκατό, κάθε Δεκέμβρη; Και τι άλλαξε στο οπλοστάσιό της απο τότε; Τα συμπεράσματα είναι αυτονόητα.
Το σωματείο δηλώνει ρητά και κατηγορηματικά ότι δεν έχει ανάγκη από κανέναν προστάτη, κανείς δεν γνωρίζει καλύτερα από το ίδιο και τους εργαζόμενους, που μετέχουν σε αυτό, τις συνθήκες που επικρατούν στο συγκρότημα και εν τέλει κανείς δεν νομιμοποιείται να κάνει δηλώσεις εξ ονόματι τάχα των εργαζομένων, ισχυριζόμενος ότι θα προασπίσει τα συμφέροντά τους καλύτερα από τους ίδιους.
Αυτά, για να βάζουμε τα πράγματα στη θέση τους».