Θα κλείσει κανονικά η τέταρτη αξιολόγηση; Κι αν ναι, η Ελλάδα θα διασφαλίσει την καθαρή έξοδο που επιδιώκει η κυβέρνησή της; Τα δύο αυτά ερωτήματα στοιχειώνουν, το τελευταίο διάστημα την κυβέρνηση και κυρίως το πρωθυπουργικό της γραφείο. Εξ ου και η πίεση που ασκείται στους εμπλεκόμενους υπουργούς να τελειώνουν με την υπόθεση των προαπαιτούμενων που τους αναλογούν. Ωστόσο, τα μηνύματα που έρχονται από το εξωτερικό κινούνται σε ένα μάλλον διαφορετικό μήκος κύματος.
Τι λένε; Ότι για να κλείσει το μνημόνιο, θα πρέπει η Αθήνα να δεχθεί κάποιας μορφής προληπτική γραμμή πίστωσης, για λόγους ασφαλείας. Αλλιώς το Βερολίνο κυρίως (και δευτερευόντως η Φρανκφούρτη) δεν θα επιτρέψει σε αυτή τη φάση απολύτως καμιάς μορφής «έξοδο». Συνεπώς, το παιχνίδι είναι πολύ απλό στους όρους του και πολύ προβλέψιμο.
Ήδη, στο παρασκήνιο αναζητείται η φόρμουλα (ονομασίας και λειτουργίας) αυτής της γραμμής. Σύμφωνα με μια εκδοχή θα έχει τη μορφή ενός «λογαριασμού», αλλά δεν έχουμε μάθει ακόμα πως θα λειτουργεί. Ίσως επειδή δεν έχει ξεκαθαρίσει ακόμα, αφού η Αθήνα αντιστέκεται σθεναρά σε μια τέτοια εξέλιξη που το πιθανότερο είναι ότι θα της θολώσει το βασικό πολιτικό της αφήγημα, που δεν είναι άλλο από την «καθαρή έξοδο» της χώρας από τα μνημόνια.
Άρα, υπ' αυτούς τους όρους δεν μπορεί να πάει σε κάλπες, όποτε κι αν τελικώς τις αποφασίσει...