Skip to main content

Με άδεια χέρια ο Αϊ-Βασίλης στη Θεσσαλονίκη το 2021

Προς το μέσον της δεκαετίας του 2020 η Θεσσαλονίκη μάλλον θα έχει… καθαρίσει με τα περισσότερα θέματα από τις ατζέντες των δεκαετιών 1980 και του 1990

Για τη Θεσσαλονίκη το 2021 θα είναι ένα ακόμη έτος αναμονής. Πολλά ενδιαφέροντα πράγματα –τα περισσότερα παλιά, κάτι λίγα καινούρια- βρίσκονται σε εξέλιξη, αλλά μάλλον κανένα δεν θα ολοκληρωθεί τους επόμενους 12 μήνες, ενώ μόνο μια μεγάλη έκπληξη θα αλλάξει το σκηνικό.

Μόνο να προχωρήσουν μπορούν, κάτι πολύ σημαντικό από μόνο του, αφού για να φτάσεις στο τέρμα θα πρέπει να ακολουθήσεις μια πορεία. Η αυτόματη μετάβαση από τον σχεδιασμό στο αποτέλεσμα δεν έχει ακόμη εφευρεθεί.

Προς το μέσον της δεκαετίας του 2020 η Θεσσαλονίκη μάλλον θα έχει… καθαρίσει με τα περισσότερα θέματα από τις ατζέντες των δεκαετιών του 1980 και του 1990, τουλάχιστον σε ότι αφορά τις υποδομές. Η ολοκλήρωση του μετρό, η αναβάθμιση του αεροδρομίου, η επέκταση της 6ης προβλήτας του λιμανιού παράλληλα με την οδική και σιδηροδρομική σύνδεση των κρηπιδωμάτων του με τις κεντρικές αρτηρίες, αλλά και την διαβαλκανική οργάνωση της ΟΛΘ ΑΕ, η αξιοποίηση των στρατοπέδων Παύλου Μελά και Κόδρα είναι ορισμένες βασικές εκκρεμότητες που έρχονται από… μακριά.

Δίπλα σε αυτά έχουμε τη φιλόδοξη ανάπλαση του Διεθνούς Εκθεσιακού Κέντρου στην «καρδιά» της πόλης, το απολύτως αναγκαίο logistic center στο στρατόπεδο Γκόνου, την πρωτοποριακή για τα ελληνικά δεδομένα υπερυψωμένη περιφερειακή οδό (fly over), το φουτουριστικό επιχειρηματικό πάρκο 4ης γενιάς για καινοτομικές επιχειρήσεις Thess Intec δίπλα στο αεροδρόμιο, τον πρώτο θύλακα της Αλεξάνδρειας Ζώνης Καινοτομίας στη Θέρμη, τη νέα Τούμπα, δηλαδή την ανάπλαση της περιοχής στην οποία βρίσκεται το γήπεδο του ΠΑΟΚ και την υποψία αξιοποίησης που υπάρχει για τα δύο Αλλατίνη σε Νέα Ελβετία και Ποσειδώνιο και το Παλατάκι, πάνω στη θάλασσα της Καλαμαριάς. Αλλά και οι μικρότερες, αλλά πάντως καθοριστικές για το κέντρο της Θεσσαλονίκης, παρεμβάσεις όπως είναι –για παράδειγμα- η ανακατασκευή της αγοράς Καπάνι και η μετατροπή της σε σύγχρονη αγορά τροφίμων, η κατασκευή ξενοδοχείου στη θέση του Όλυμπος - Νάουσα στην παλιά παραλία, η βελτίωση της εικόνας στο Καπάνι, οι παρεμβάσεις στην Αγίου Μηνά και στον πεζόδρομο της Δημητρίου Γούναρη.

Αν με κάποιο μαγικό τρόπο μεταφερθούμε στο μέλλον, όταν όλα αυτά θα έχουν ολοκληρωθεί και θα είναι πλήρως λειτουργικά, τότε θα μπορούμε να δούμε μια άλλη Θεσσαλονίκη. Μία πόλη με αναβαθμισμένο κοινωνικό περιβάλλον και έντονη οικονομική ανάπτυξη, που θα εκφράζεται τόσο στο εμπόριο, τον τουρισμό και την εν γένει παροχή υπηρεσιών, αλλά και στην έρευνα και τεχνολογία, τη μεταποίηση και ευρύτερα την παραγωγή. Όλα αυτά θα συμβάλλουν στην  ένταξη της πόλης σε τουριστικούς και άλλους διεθνείς χάρτες, κάτι που θα ενισχύσει την αναγνωρισιμότητά της και θα αυξήσει την επισκεψιμότητά της. Διότι η εξωστρέφεια και ο κοσμοπολιτισμός είναι έννοιες κλειδιά για τη Θεσσαλονίκη, που υπήρξε δεύτερη πόλη δύο μεγάλων αυτοκρατοριών, αλλά τα τελευταία 110 χρόνια είναι απλώς η δεύτερη πόλη μιας μικρής και με υπερσυγκεντρωτικό διοικητικό και αναπτυξιακό μοντέλο χώρας. Μία συμπρωτεύουσα, μια πρωτεύουσα των προσφύγων, μια φραπεδούπολη που τα τελευταία 30 χρόνια λιμνάζει στα ίδια και στα ίδια και βουλιάζει στην υποβάθμιση, ξεκινώντας από την οικονομία της.

Ιδιαίτερα η δρομολόγηση των συρμών στις ράγες του μετρό θα αλλάξει τη λειτουργικότητα της πόλης, που διαθέτει ένα πανέμορφο, ιστορικό, χαρακτηριστικό, αλλά και ασφυκτικό κέντρο. Το νέο αεροδρόμιο και το νέο λιμάνι θα αυξήσουν τη διακίνηση προϊόντων και ανθρώπων, συμβάλλοντας στο να ανοίξουν οι δουλειές, να γίνουν περισσότερες επενδύσεις, να δημιουργηθούν θέσεις εργασίας και να καταγραφεί αύξηση του πλούτου.   
        
Μέχρι να φτάσουμε σε αυτό το σημείο ενώπιον μας υπάρχει το 2021, κατά τη διάρκεια του οποίου πρωτίστως ελπίζουμε να απαλλαγούμε από την πανδημία του κορωνοϊού. Για να ακολουθήσει το 2022, έως ότου από το 2023 και μετά να αρχίσει το τοπίο να αλλάζει ουσιωδώς. Με τα σημερινά δεδομένα, το 2021 δεν θα σημάνει κάτι διαφορετικό για τη Θεσσαλονίκη. Αν και οι άνθρωποι παίζουν πάντοτε πρωταγωνιστικό ρόλο, οι θητείες των διοικήσεων βασικών τοπικών δομών (αυτοδιοίκηση, παραγωγικού φορείς, επιστημονικοί φορείς, πανεπιστήμια) βρίσκονται στο μέσον τους, κάτι που σημαίνει ότι, πλέον, γνωρίζουμε τα όρια και τις δυνατότητές τους. Κάπως έτσι θα θεωρηθεί έκπληξη το να καταγραφούν τους επόμενους μήνες… εκπλήξεις. Μάλλον θα πάμε στην αναμονή και τη συντήρηση, κάτι που ίσως τελικά στην παρούσα φάση και συγκυρία να μην είναι κακό σενάριο.

ΥΓ. Αν ήμασταν λίγο πιο ονειροπόλοι και αν μιλούσαμε για αρκετά χρόνια μπροστά, ενδεχομένως δεκαετίες, το φιλόδοξο σχέδιο που θα αλλάξει προς το καλύτερο τη Θεσσαλονίκη και θα της δώσει πραγματικό χαρακτήρα, είναι η συνολική αξιοποίηση του θαλασσίου μετώπου, ιδανικά από το Καλοχώρι μέχρι το Αγγελοχώρι, περί τα 52 χλμ. Αλλά, μέρες που είναι, ας προσγειώσουμε τη φαντασία μας>