Σε στάση αναμονής βρίσκονται οι τευτλοπαραγωγοί καθώς περιμένουν, μέσα στην εβδομάδα, να υλοποιηθεί η υπόσχεση της διοίκησης της Ελληνικής Βιομηχανίας Ζάχαρης, δηλαδή να πληρωθούν για τα τεύτλα που καλλιέργησαν ώστε να «περάσουν καλές γιορτές», όπως τους έχουν επανειλημμένως διαβεβαιώσει αλλά και δημόσια δηλώσει οι επικεφαλής της ΕΒΖ.
Εν τω μεταξύ, η υπόθεση του διαγωνισμού πώλησης των θυγατρικών της Σερβίας, που προκάλεσε τόσες αντιδράσεις στην ΕΒΖ, έχει σιωπηρά κλείσει και σύμφωνα με πληροφορίες, το σενάριο που φαίνεται να επιστρέφει στο τραπέζι, είναι και πάλι της αναζήτησης στρατηγικού επενδυτή για τον Όμιλο, μητρική και θυγατρικές.
Το «καλές γιορτές» λοιπόν για τους παραγωγούς σε όρους ευρώ, συνεπάγεται την καταβολή σε αυτούς συνολικού ποσού 10,2 εκατ. ευρώ, ποσό που περιμένουν να διαθέσει η πιστώτρια Τράπεζα Πειραιώς, αντί ποσότητας ζάχαρης 16.000 τόνων, που δεσμεύτηκε για το σκοπό αυτό από τη φετινή παραγωγή. Αυτό που ζητούνε όσοι παραγωγοί έχουν μείνει στη συγκεκριμένη καλλιέργεια και κοντά στην Εταιρεία, είναι εγγυημένη καταβολή των πληρωμών τους από την πιστώτρια Τράπεζα, δήλωσε ο πρόεδρος των τευτλοκαλλιεργητών Κεντρικής Μακεδονίας κ. Παύλος Μπογιαννίδης.
Εάν κοινή βούληση της κυβέρνησης, του βασικού μετόχου της ΕΒΖ (εκκαθαριστής της πρώην ΑΤΕ) και της πιστώτριας Τράπεζας είναι να παραμείνει σε λειτουργία η Εταιρεία και, πολύ περισσότερο, σε παραγωγική λειτουργία, τότε χρειάζεται οπωσδήποτε τον αγροτικό κόσμο για να στηριχθεί η τευτλοκαλλιέργεια, σε μία νέα περίοδο μάλιστα, κατάργησης των ποσοστώσεων στην Αγορά Ζάχαρης στην ΕΕ.
Όμως σε μία ενιαύσια καλλιέργεια, που έχει απέναντί της άλλες ανταγωνιστικές (κυρίως το βαμβάκι), η σύντομη καταβολή των χρημάτων που οφείλονται στους παραγωγούς, είναι κρίσιμος παράγοντας για την επιλογή της, όταν μάλιστα τα τελευταία τέσσερα χρόνια οι καθυστερήσεις στις πληρωμές είχαν γίνει καθεστώς και κάποιες φορές χρειάστηκαν πολιτικές παρεμβάσεις για να καταβληθούν τα οφειλόμενα.
Οι μεγάλες περιπέτειες της ΕΒΖ, τα τελευταία 5-6 χρόνια, είχαν σαν αποτέλεσμα τη συρρίκνωση του αριθμού των τευτλοκαλλιεργητών και τον περιορισμό των εκτάσεων που οδηγούνται στην καλλιέργεια τεύτλων. Κάποτε περισσότεροι από 8.000 αγρότες ασχολούνταν με την τευτλοκαλλιέργεια, όταν πλέον έχουν μείνει «πιστοί» περί τις 2.000.
Φέτος, καλλιεργήθηκαν με τεύτλα περί τις 65.000 στρέμματα και έδωσαν κοντά στις 36.000 τόνους ζάχαρης. Τα νούμερα αυτά είναι πολύ χαμηλά και επηρεάζουν αρνητικά το κόστος παραγωγής. Η Εταιρεία, προσπάθησε φέτος, όπως και την προηγούμενη χρονιά, να προσελκύσει περισσότερους καλλιεργητές, θέτοντας ως στόχο τις 120.000 στρέμματα, στόχος που δεν επιτεύχθηκε παρότι η συνδεδεμένη ενίσχυση δίνει επιπλέον στον παραγωγό 72 ευρώ/στρέμμα, ενίσχυση που προβλέπεται μέχρι το 2020 και στο πλαίσιο της ΚΑΠ.
Σε όλους τους σχεδιασμούς που αφορούν την καλλιέργεια τεύτλων, θα πρέπει να ληφθεί φυσικά υπόψη η άρση των ποσοστώσεων, κάτι που φυσικά ευνοεί τις χώρες – μεγάλους παραγωγούς , αλλά θα πρέπει να ληφθούν υπόψη και οι μεταβολές που φέρνει η κλιματική αλλαγή, μεταβολές που σε μεγάλο βαθμό είναι δύσκολο ακόμη να σταθμιστούν. Σημειώνεται ωστόσο ότι η τευτλοκαλλιέργεια, στην Ελλάδα, μέχρι και σήμερα, ήταν μια πιο δαπανηρή υπόθεση καθώς για κλιματικούς λόγους απαιτείται η άρδευση των χωραφιών, όταν στη κεντρική και βόρεια Ευρώπη, αυτό το σημαντικό κόστος εξαιρούνταν από τον λογαριασμό.