Του Φάνη Ουγγρίνη
Παρουσιάστηκε λοιπόν μέσα στο κατακαλόκαιρο για διαβούλευση το σχέδιο βιώσιμης αστικής κινητικότητας (ΣΒΑΚ), που υπόσχεται ν' αλλάξει τη Θεσσαλονίκη, ειδικά αν τελικά υιοθετηθεί στην τρίτη εκδοχή του.
Η Τσιμισκή και η Ερμού μετατρέπονται σε οδούς ήπιας κυκλοφορίας εις βάρος της ήδη κορεσμένης Εγνατίας (η οποία στενεύει και κατά δύο λωρίδες, σύμφωνα με το σχέδιο), παραμένει άγνωστο πόσες θέσεις στάθμευσης κατοίκων χάνονται στην περιοχή, η παλιά παραλία παραμένει ανοικτή κατά μόνο μια λωρίδα για τα αυτοκίνητα επεκτεινόμενη με ένα εύθραυστο ξύλινο ντεκ, ενώ αναφέρεται η δημιουργία κάποιων περιφερειακών κέντρων στις παρυφές του Δήμου, τα οποία είναι άγνωστο πώς θα αναλαβουν δραστηριότητες που σήμερα συγκεντρώνονται στην Πυρίκαυστο. Φυσικά βρίσκουμε και προτάσεις για νέες συνδετήριες λεωφορειογραμμές, ενω παραδόξως δεν υπάρχει οποιαδήποτε αναφορά σε τραμ. Όλη αυτή η...μαγικη εικόνα παρουσιάζεται στο κοινό χωρίς την στοιχειώδη προΰπαρξη μίας σοβαρής κυκλοφοριακής μελέτης, η οποία θα ενσωματώνει στοιχεία από την επιβατική κίνηση του μετρό, καθώς το ταλαίπωρο αυτό μέσο απλώς δε λειτουργεί ακόμη.
Εκτός από σημείο για αναψυχή, για ψώνια ή για επαγγελματικές συναντήσεις, το ιστορικό κέντρο είναι και σημείο υποχρεωτικής διέλευσης για αμέτρητους κατοίκους που κινούνται καθημερινά στον άξονα Ανατολή-Δύση, άρα όποια απόφαση αφορά την κίνηση διαμέσου αυτού αποτελεί ζήτημα υπερτοπικό, που αναπόφευκτα απαιτεί διαδημοτική διαβούλευση. Επίσης, ο σχεδιασμός που παρουσιάστηκε δείχνει να αδιαφορεί για ενσωμάτωση δράσεων υπό συζήτηση στα πλαίσια της ενοποίησης του παραλιακού μετώπου, ενός μεγάλου έργου που φυσικά αφορά και τον δήμο Θεσσαλονίκης. Στη συνέχεια, τίποτε από αυτά δε μπορεί να ισχύσει χωρίς προηγούμενη συνεργασία με τους φορείς αστικών συγκοινωνιών, οι οποίες σήμερα βρίσκονται σε φάση θεαματικών αλλαγών, αλλαγών που θα εξαρτηθούν όχι μόνο από την πρόοδο του μετρό, μα και από την αναπόφευκτη ιδιωτικοποίηση των γραμμών λεωφορείων. Τέλος, η όλη πρωτοβουλία ως έχει διώχνει κι άλλους Θεσσαλονικείς από την περιοχή, θυσιάζοντας άσκοπα τον ωραίο τωρινό χαρακτήρα της, που αρκετά επιτυχημένα συνδυάζει την κατοικία με την επιχειρηματικότητα.
Θα ήθελα πολύ να δω τραμ που θα εξυπηρετεί το παραλιακό μέτωπο, την Τούμπα και τις δυτικές συνοικίες, ηλεκτροκίνητα λεωφορεία στις βασικές αρτηρίες, πεζοδρόμηση της παλιάς παραλίας με υπόγειο δρόμο από κάτω της, και φυσικά αμφίδρομη κυκλοφορία στην Τσιμισκή διαθέσιμη μόνο στα ΜΜΜ. Ωστόσο, μέχρι να δούμε αυτά τα...θαύματα ας κοιτάξουμε να πάψουν οι πλατείες μας να είναι άχαροι κυκλοφοριακοι κόμβοι, να καθιερώσουμε λειτουργικούς ποδηλατόδρομος, να υλοποιήσουμε ωραίους ιστορικούς περιπάτους, να επέμβουμε στις όψεις των πολυκατοικιών, να αποκτήσουμε πεζοδρόμια δίχως περίπτερα, ΚΑΦΑΟ και άσχετες κολώνες, να χαρούμε τις αρετές μιας smart city, να εξασφαλίσουμε παντού αξιοπρεπείς ταχύτητες κυκλοφορίας, να απαλλαγούμε επιτέλους από το ρεζιλίκι των χιλιάδων κεραιών στις ταράτσες! Υπάρχουν μπόλικα να γίνουν πριν φτάσουμε να κλείσουμε την Τσιμισκή και το ιστορικό κέντρο.
Η τρίτη στρατηγική του ΣΒΑΚ, όπως περιγράφεται, είναι πρόχειρη, εμμονική, κοντόφθαλμη, στενόμυαλη, στερείται οράματος, είναι συνολικά απαράδεκτη. Κάνει μόνο ζημιά, ειδικά συνδυασμένη με το δρομολογημένο χωροταξικό για τους Λαχανόκηπους. Είναι ηθική υποχρέωση του απερχόμενου δημάρχου και όλου του Συμβουλίου να την βάλουν στο συρτάρι, και να επιτρέψουν στον επόμενο δήμαρχο να αναλάβει τη σχετική πρωτοβουλία.