Του Φάνη Ουγγρίνη*
Δεν μιλάμε καν για τους υπόλοιπους Έλληνες ή έστω τους κατοίκους της Κεντρικής Μακεδονίας. Για τους περισσότερους Θεσσαλονικείς, το Καλοχώρι, η οικονομική δραστηριότητα του και ο υδροβιότοπος του αποτελούν ζητήματα εντελώς άγνωστα. Λιγοστοί είναι όσοι άλλοτε περνούσαν τα απομεσήμερα τους στο περιβόητο Μπαγκλαντές κι όσοι επισκέπτονται με τις οικογένειές τους ό,τι απέμεινε από τους κάποτε διάσημους βάλτους, για να παρατηρήσουν τα φλαμίνγκο, τους πελεκάνους και άλλα -πιό ακριβοθώρητα- θαλασσοπούλια. Ακόμη λιγότεροι γνωρίζουν πως τα εκατοντάδες εργοστάσια και αποθήκες που προσπερνούν ταξιδεύοντας στην εθνική οδό συνθέτουν μια "Άτυπη Βιομηχανική Συγκέντρωση" (ΑΒΣ, ίσως τη μεγαλύτερη στη χώρα)• μια ντε φάκτο βιομηχανική περιοχή σε κομβικό γεωγραφικό σημείο, της οποίας το νομικό καθεστώς τελεί υπό αβεβαιότητα, καθώς δεν έχουν προβλεφθεί ούτε οι ανάλογες χρήσεις γης, ούτε οι αναγκαίες για τη λειτουργία της υποδομές.
Φυσικά μόνο όσοι επισκέπτονται υποχρεωτικά το μέρος έχουν άποψη για την τριτοκοσμική κατάσταση που επικρατεί εκεί, δίπλα στο λιμάνι και λίγα χιλιόμετρα από το κέντρο της πόλης. Ασυντήρητοι στενοί δρόμοι δίχως σύστημα απορροής, κατ'όνομα αγροτικοί, που πλημμυρίζουν με την πρώτη βροχούλα, κόλαση για τα φορτηγά. Ανεπαρκής δημόσιος φωτισμός, ό,τι πρέπει για τις συμμορίες κλοπής μετάλλων λυμαίνονται την περιοχή. Απαρχαιωμένα ηλεκτρικά, αποχετευτικά και τηλεφωνικά δίκτυα, ανίκανα να υποστηρίξουν την ανάπτυξη των επιχειρήσεων. Και σε όλα τα παραπάνω προβλήματα ήρθαν να προστεθούν οι προβλέψεις της νομοθεσίας πάνω στις αξιοποιήσεις παλιών αγροτεμαχίων και στην επιτρεπόμενη εγκατάσταση μεταποιητικών μονάδων, θέτοντας σε αμφισβήτηση το οικονομικό μέλλον όχι μόνο του Καλοχωρίου μα -δε θα ήταν υπερβολή αν λέγαμε- όλης της Θεσσαλονίκης. Αναλογιστείτε κάτι απλό: ποιός θα τολμούσε να επενδύσει κάπου όπου θα μπορούσε να χάσει την άδεια λειτουργίας του, πολύ πριν αποσβέσει τις δαπάνες του;
Μετά από τυπική προεργασία πολλών μηνών, την Πέμπτη η Περιφέρεια ανακοίνωσε επίσημα ότι προχωρά στη μετατροπή της ΑΒΣ σε κανονικό βιομηχανικό πάρκο, εκτελώντας σταδιακά όλες τις συνοδές ενέργειες. Σαν έργο μπορεί να μην ακούγεται αρκετά εντυπωσιακό (όπως ίσως το fly over), μα η πραγματικότητα είναι διαφορετική. Η στρατηγική πρωτοβουλία της ΠΚΜ και την τοπική προστασία του περιβάλλοντος θα υποστηρίξει, και τις σημερινές ταλαιπωρίες όσων εργάζονται εκεί θα εξαφανίσει, και την παραγωγικότητα των μονάδων θα ανεβάσει, και τις αξίες ακινήτων θα αυξήσει, και την άγνωστη λιμνοθάλασσα του Καλοχωρίου θα φέρει πιο κοντά σε ντόπιους και επισκέπτες, και προφανώς νέες παραγωγικές επενδύσεις θα προσελκύσει, δεδομένου ότι στη ΒΙΠΕ Σίνδου δεν υπάρχουν διαθέσιμα οικόπεδα εδώ και καιρό.
Το έργο τούτο, σε συνδυασμό με το ενιαίο παραλιακό μέτωπο, τη σιδηροδρομική και οδική σύνδεση του Προβλήτα 6, και τις εξυγιανσεις στην εκβολή του Δενδροποτάμου, δύναται να μεταμορφώσει αυτό το τόσο περιθωριοποιημένο τμήμα της πολύπαθης Δυτικής πλευράς. Λογικά, σειρά θα πρέπει να πάρουν οι Λαχανόκηποι, η τεράστια εκτός σχεδίου ζώνη μέσα στον αστικό ιστό, χαλαρά δέκα λεπτά περπάτημα απ'το Βαρδάρη. Η συγκεκριμένη έκταση στην είσοδο του Δήμου Θεσσαλονίκης μπορεί και πρέπει να αντανακλά το αύριο όλου του τόπου μας, καλύπτοντας ιδιαίτερα τις εξειδικευμένες ανάγκες ξένων κέντρων καινοτομίας. Οι προγραμματικές ενέργειες της προηγούμενης δημοτικής αρχής δε θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν αρκούντως τολμηρές, σε αντίθεση με όσα παρουσιάστηκαν στον πρόσφατο αρχιτεκτονικό διαγωνισμό της Alumyl για την ίδια περιοχή. Οι αρμόδιοι του ΔΘ καλούνται να προσπαθήσουν περισσότερο.
* Ο Φάνης Ουγγρίνης είναι σύμβουλος επιχειρήσεων
