Τις ιδιαίτερες επιφυλάξεις της εκφράζει η περιφερειακή παράταξη «Κοιτάμε Μπροστά» του Χρήστου Γιαννούλη για το έργο στεγανοποίησης του Εδεσσαίου ποταμού, συνολικού μήκους 900 μέτρων που ξεκίνησαν χθες και θα ολοκληρωθούν σε 30 εβδομάδες.
Τα έργα κρίθηκαν απαραίτητα γιατί τα νερά του ποταμού φτάνουν στα υπόγεια των παρακείμενων πολυκατοικιών και δημιουργούν προβλήματα στα θεμέλιά τους, ενώ έχουν καταστραφεί και τα συρματοκιβώτια (σαρζανέτια) που είχαν χρησιμοποιηθεί για τη σταθεροποίηση της κοίτης.
Τα έργα τοποθέτησης τσιμέντου και πετρών αποφασίστηκαν να γίνονται μόνο κατά τη διάρκεια τριών ημερών κάθε βδομάδας, ώστε τις υπόλοιπες μέρες να υπάρχουν νερά στον καταρράκτη και να μην επηρεαστεί υπέρμετρα το τουριστικό ρεύμα στην πόλη. Το έργο δημοπρατήθηκε τον προηγούμενο Μάρτιο, αλλά παρουσιάστηκαν διάφορα προβλήματα και καθυστέρησε η έναρξή του. Τα νερά θα παρακάμπτονται σε άλλο ποτάμι για να εκτονώνεται η πίεση του νερού και να καταλήγει στην τεχνητή λίμνη.
Σύμφωνα με την παράταξη Γιαννούλη υπάρχουν και αντίθετες επιστημονικές απόψεις, οι οποίες υποστηρίζουν ότι οι καθιζήσεις που παρατηρούνται στην Έδεσσα οφείλονται στη μείωση του κορεσμού των πετρωμάτων από την υγρασία του ποταμού και τη συνακόλουθη μείωση της συμπαγούς τους σύστασης.
Ένα από τα χαρακτηριστικά του τοπικού πετρώματος (τραβερτίνη) είναι ότι, εφόσον υπάρχει συνεχής ροή νερού, το πέτρωμα ή ο βράχος κτίζεται (σταλακτίτες-σταλαγμίτες κ.λπ.). Σε περίπτωση κάποιας ρωγμής ή σπασίματος, το σπάσιμο επουλώνεται με νέα εναπόθεση αλάτων, όπως ακριβώς επουλώνεται μια πληγή σε έναν ζωντανό οργανισμό. Τα νερά της Έδεσσας είναι υπέρ-κεκορεσμένα με ανθρακικό ασβέστιο (CaCO2) που έχει αποτέλεσμα το κτίσιμο του πετρώματος.
«Μια συντήρηση ήπιας μορφής κατά καιρούς θεωρείται υπεραρκετή ώστε να σωθούν και τα 80 περίπου δένδρα του ποταμού, που θα καταστρέψει η προτεινόμενη παρέμβαση!», αναφέρει χαρακτηριστικά η παράταξη «Κοιτάμε Μπροστά».
Μάλιστα στην επερώτηση που κατέθεσε στη διοίκηση της περιφέρειας η παράταξη «Κοιτάμε Μπροστά», διερωτάται εάν αρκούν οι επικαλούμενοι λόγοι για τη μετατροπή ενός ποταμού ζωντανού με χλωρίδα και πανίδα σε ένα τσιμεντένιο κανάλι τύπου Ιλισού, Κηφισού. «Πως εξασφαλίζεται ότι σε ένα επόμενο στάδιο δεν θα μετατραπεί σε υπόγειο οχετό, όπως τα δύο προαναφερθέντα ποτάμια της Αθήνας;», αναφέρεται χαρακτηριστικά.