Σκηνικό μεγάλης ανασφάλειας καταγράφει πρόσφατη σφυγμομέτρηση του Ινστιτούτου δημοσκοπήσεων Forsa. Όπως διαβάζουμε στην έντυπη Handelsblatt, το 50% των Γερμανών απαντά ότι φοβάται πως ο πρόεδρος Πούτιν θα επιτεθεί σε χώρα του ΝΑΤΟ και έτσι θα μπορούσε να ξεσπάσει Γ΄ Παγκόσμιος Πόλεμος. Ενδεικτικά τον Μάρτιο που το Ινστιτούτο έκανε την ίδια σφυγμομέτρηση, το ποσοστό ήταν στο 70%.
Οι Γερμανοί έχουν καταληφθεί από τον φόβο επερχόμενου πολέμου και ετοιμάζονται γι αυτό το απευκταίο ενδεχόμενο. Διαβάζουμε: "Μια θυρίδα ήθελε να ανοίξει 45χρονη, που δεν θέλει να δει το όνομά της τυπωμένο στην εφημερίδα, σε μια τράπεζα και ζήτησε να ανταλλάξει το ποσό των 20.000 σε δολάρια. Ετοιμάζεται για την περίπτωση κλιμάκωσης του πολέμου στην Ουκρανία και νέας ρωσικής επίθεσης σε μιαν άλλη δυτική χώρα. Το έναυσμα δόθηκε ένα ζεστό βράδυ, όταν ανακάλυψε ότι δύο από τους φίλους της άνοιξαν πρόσφατα θυρίδες και αποθήκευσαν χιλιάδες δολάρια ΗΠΑ και ελβετικά φράγκα. Σε περίπτωση που έπρεπε να φύγουν, ήλπιζαν ότι με αυτά τα χρήματα θα μπορούσαν να ζήσουν για κάποιους μήνες στο εξωτερικό. 'Ένας από αυτούς έχει μάλιστα εδώ κι εβδομάδες έτοιμη τη βαλίτσα του. Τότε η 45χρονη για πρώτη φορά συνειδητοποίησε ότι δεν θα μπορούσε εύκολα να κάνει ανάληψη χρημάτων στο εξωτερικό με την πιστωτική της κάρτα, εάν ο πόλεμος στην Ουκρανία κλιμακωνόταν και θα έπρεπε να διαφύγει από τη Γερμανία. Γιατί σε περίπτωση που η τράπεζα, από όπου έβγαλε την πιστωτική, σταματούσε τις δραστηριότητές της, ούτε η κάρτα λειτουργεί. Μια εμπειρία που έζησαν πολλοί Ουκρανοί πρόσφυγες".
Δεν πρόκειται για μεμονωμένο περιστατικό, διαβεβαιώνει την εφημερίδα ο Ρίντιγκερ Σμιτ, εκπρόσωπος της Reisebank (ΣΣ. Η τράπεζα με έδρα την Φρανκφούρτη ειδικεύεται στις ανταλλαγές συναλλάγματος, συναλλαγές με πολύτιμα μέταλλα και ταξιδιωτικές πληρωμές). "Αυτές τις υπηρεσίες προσφέρουν πολλές συνεταιριστικές τράπεζες" διαβεβαιώνει. "Από την έναρξη του πολέμου στην Ουκρανία έχουμε καταγράψει σημαντική αύξηση της ζήτησης σε δολάρια ΗΠΑ, ελβετικά φράγκα, κορώνες Νορβηγίας και δολάρια Αυστραλίας και Καναδά. Και τα πέντε νομίσματα θεωρούνται ασφαλή νομίσματα σε περίπτωση διαφυγής". Ο Ρίντιγκερ Σμιτ επιβεβαιώνει ότι ο αριθμός των συναλλαγών και των νομισμάτων που παραγγέλθηκαν αποδεικνύουν ότι η ζήτηση δεν σχετίζεται με προετοιμασίες για κοινό ταξίδι.
SZ: Downing Under
Κορυφαίος τίτλος αναλυτικού άρθρου στην Süddeutsche Zeitung για την αντίστροφη μέτρηση του Μπόρις Τζόνσον στην εξουσία που παρακολουθήσαμε αυτές τις μέρες. "Εδώ και εβδομάδες αναρωτιέται ο κόσμος, πώς ήταν δυνατόν ένας βουτηγμένος στα σκάνδαλα πρωθυπουργός να παραμένει στην εξουσία" γράφει ο συντάκτης, "Μέχρι τώρα η απάντηση ήταν συγκλονιστικά απλή: επειδή το ήθελε ο ίδιος. Τώρα όμως προφανώς το κόμμα του δεν θέλει". Στο κεντρικό σχόλιο της εφημερίδας ο αρθρογράφος Στέφαν Κορνέλιους τον αποκαλεί "καταστροφέα". "Η ιστορική του προσφορά στο Ηνωμένο Βασίλειο ήταν η ανταρσία, η εξέγερση. Το αποκορύφωμα της λαϊκιστικής, εγωμανικής σόλο πορείας του ήταν το δημοψήφισμα για το Brexit, το οποίο χρησιμοποίησε για να αναβαθμίσει το προφίλ του μέσα στο κόμμα και σαν όπλο διαίρεσης."
Ο αρθρογράφος της Welt δεν κουράζεται να μετρά σκάνδαλα. Partygate, Patersongate, Pinschergate, κάθε εβδομάδα βγαίνει και ένα καινούργιο, και είναι μόνο μερικά από αυτά και πολλά άλλα που ίσως κανείς να μην ξέρει ακόμη. Στο άρθρο του εμβαθύνει στο Brexit και παρατηρεί: "Είναι τραγικό το γεγονός ότι η σχέση μεταξύ Βρετανών και Ευρωπαίων έχει πέσει θύμα του φαύλου Brexit του Τζόνσον. Η εμπιστοσύνη στον Βρετανό πρωθυπουργό στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες είναι μηδενική επειδή είναι πολιτικάντης. Με το νόμο, που κατέθεσε τον προηγούμενο μήνα για το αμφιλεγόμενο Πρωτόκολλο της Βόρειας Ιρλανδίας, σχεδιάζει να παραβιάσει μια διεθνή συμφωνία, την οποία ο ίδιος διαπραγματεύτηκε και υπέγραψε. Κι αυτό είναι ένα παράδειγμα για το πώς ο Τζόνσον δεν παίρνει και τόσο στα σοβαρά δεσμεύσεις και κανόνες, αν του προκαλούν μεγάλο πρόβλημα".
Ταξινομία και περιβάλλον
Είναι μια επένδυση στην πυρηνική ενέργεια ή στα ορυκτά καύσιμα φιλική προς το περιβάλλον, έστω και μεταβατικά; Θετικά απάντησε η ΕΕ, κι αυτό δεν φαίνεται να είναι αποδεκτό από όλους του σχολιαστές του γερμανικού τύπου.
Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο
Στην Allgemeine Zeitung που εκδίδεται στο Μάιντς ο αρθρογράφος υποστηρίζει ότι υπάρχουν πολλά επιχειρήματα εναντίον της αναγέννησης της πυρηνικής ενέργειας. "Η καύσιμη ύλη, δηλαδή το ουράνιο, θα πρέπει να εισάγεται σε μεγάλο βαθμό ίσως ακόμη από τη Ρωσία. Το 40% του πυρηνικού καυσίμου που χρησιμοποιείται στους ευρωπαϊκούς πυρηνικούς αντιδραστήρες προέρχεται από την αυτοκρατορία του Πούτιν. Γι αυτό και η απόφαση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για την πυρηνική ενέργεια ενοχλεί και αποτελεί έκφραση διαφορετικών πολιτικών συμφερόντων. Με το αέριο είναι διαφορετικά. Οι σύγχρονοι σταθμοί ηλεκτροπαραγωγής με φυσικό αέριο είναι πολύτιμοι για τη σταθεροποίηση του δικτύου και μπορούν να λειτουργήσουν με πράσινο υδρογόνο χωρίς μεγάλη προσπάθεια. Γι αυτό δικαίως πήραν την φιλική προς το περιβάλλον σφραγίδα".
Αλλά και ο αρθρογράφος της Südkurier δεν φείδεται κριτικής προκειμένου να στηλιτεύσει τις αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. "Δεν ήταν και η καλύτερη στιγμή" συμπεραίνει. "Με την απόφαση αυτή επικράτησε η Γαλλία, που στηρίζει απτόητη τους πυρηνικούς σταθμούς της, στο εξής με τις ευλογίες της Ευρώπης και την προοπτική επενδύσεων δισεκατομμυρίων. Αλλά ειδικά ο πόλεμος στην Ουκρανία θα πρέπει να μας διδάξει το αντίθετο… Αυτοί που υμνούν την πυρηνική ενέργεια θα πρέπει να ρίξουν το βλέμμα τους στις εμπόλεμες περιοχές, όπου το πυροβολικό του Πούτιν επελαύνει στους πυρηνικούς αντιδραστήρες της Ουκρανίας. Οι ευρωβουλευτές θα πρέπει να γνωρίζουν αυτούς τους κινδύνους και να τους επαναξιολογήσουν υπό το φως των επιπτώσεων του πολέμου. Αλλά έκαναν μια διαφορετική επιλογή. Μελλοντικά θα λείπουν επενδύσεις που χρειάζονται επειγόντως στην ηλιακή και αιολική ενέργεια".
Η "Ακρόπολη" του Γιώργου Παγουλάτου στο Χαρτούμ
Επιστρέφουμε στην πρώτη εφημερίδα, την Süddeutsche Zeitung, που μας μεταφέρει στο Χαρτούμ, την πρωτεύουσα του Σουδάν, και έναν Έλληνα που δεν ζει πια. Πρόκειται για τον Γιώργο Παγουλάτο. Μαζί με τα αδέλφια του, Θανάση και Γεράσιμο, διαχειρίζονταν το ξενοδοχείο Ακρόπολη. "Η ζωή του αντανακλά την πρόσφατη ιστορία του Σουδάν. Κι αυτό δείχνει ότι η μετανάστευση κάποτε είχε διαφορετική κατεύθυνση, δηλαδή από την Ευρώπη στην Αφρική" σημειώνει η αρθρογράφος. "Την εποχή εκείνη πολλοί εξαθλιωμένοι Έλληνες έφευγαν για την Αίγυπτο και το Σουδάν. Ο Παγουλάτος μεγάλωσε στο Χαρτούμ και ανέλαβε από τους γονείς του το ξενοδοχείο το 1967, όταν σέρβιρε ακόμα αλκοόλ και λέγεται ότι ήταν κάτι σαν νυχτερινό κέντρο". Η αρθρογράφος σκύβει όλο νοσταλγία στην ιστορία που αναδύεται από το πέρασμα όλων αυτών των χρόνων, πρώτη ύλη για μια ταινία. "Το ξενοδοχείο στέκεται ακόμη εκεί, αλλά όχι η χώρα του τότε. Ο Παγουλάτος και η "Ακρόπολη" βίωσαν πραξικοπήματα και την ισλαμική επανάσταση, η μπίρα χύνονταν στον Νείλο που κυλούσε μερικές εκατοντάδες μέτρα πιο κάτω. Το ξενοδοχείο επιβίωσε από κρατικοποιήσεις και αμέτρητες οικονομικές κρίσεις. Ο Οσάμα μπιν Λάντεν μετακόμισε σε συνοικίες της πόλης, οι ισλαμιστές ανατίναξαν το κτήριο, αλλά τα αδέλφια το ξανάχτισαν απέναντι και επί δεκαετίες στέκονταν στη ρεσεψιόν ή κάθονταν στο μικρό γραφείο τους κάνοντας το Ακρόπολη ένα ξενοδοχείο που αγαπήθηκε τόσο πολύ από τους επισκέπτες του, όσο κανένα άλλο στην Αφρική".
Ειρήνη Αναστασοπούλου
Πηγή: Deutsche Welle