Skip to main content

Γερμανικός Τύπος: Η μεταφορά του ρωσικού πετρελαίου και το ελληνικό ναυτιλιακό λόμπι

Το ισχυρό ελληνικό ναυτιλιακό λόμπι, η επισιτιστική διπλωματία της Ρώμης στη Μεσόγειο στον γερμανικό Τύπο

Το μαγκαζίνο αποκαλύψεων Monitor του πρώτου καναλιού της γερμανικής δημόσιας τηλεόρασης ARD επανέρχεται στην απόφαση που έλαβε στα τέλη Μαΐου η ΕΕ για εμπάργκο ρωσικού πετρελαίου. Υπενθυμίζει μάλιστα τη φράση της προέδρου της Κομισιόν για "καταστροφικές κυρώσεις", που θα πλήξουν σκληρά τη Ρωσία. Ο στόχος να σταματήσουν οι μεταφορές πετρελαίου δια θαλάσσης, κάτι που κανονικά θα έπληττε κυρίως ευρωπαϊκές ναυτιλιακές εταιρείες, όχι άμεσα αλλά σε 6 μήνες. Στο διάστημα αυτό ο Πούτιν θα έχει αρκετό καιρό στη διάθεσή του για να πουλήσει το πετρέλαιο του σε άλλες χώρες. Ήδη τώρα το ¼ των ρωσικών εξαγωγών πετρελαίου πηγαίνει στην Κίνα. Και εδώ μπαίνει η Ελλάδα.                                                                                                     

Το ισχυρό λόμπι των ελληνικών ναυτιλιακών εταιρειών

"Για τις νέες συναλλαγές με την Ασία, ωστόσο, η Ρωσία εξαρτάται από τάνκερ από την Ευρώπη, ειδικά από την Ελλάδα" υπογραμμίζει ο αρθρογράφος. "Σχεδόν τίποτα στην παγκόσμια επιχείρηση πετρελαίου στην ανοιχτή θάλασσα δεν λειτουργεί χωρίς τα ελληνικά πετρελαιοφόρα. Σχεδόν το 27% του παγκόσμιου στόλου δεξαμενόπλοιων ανήκει σε ελληνικές ναυτιλιακές εταιρείες. Η σημασία των ελληνικών πετρελαιοφόρων για τις ρωσικές εξαγωγές πετρελαίου δια θαλάσσης μπορεί επίσης να αποδειχθεί από πιο πρόσφατα στοιχεία: Σύμφωνα με το Διεθνές Χρηματοπιστωτικό Ινστιτούτο (IIF), το ποσοστό του πετρελαίου από τη Ρωσία που μεταφέρεται από ελληνικά δεξαμενόπλοια έχει σχεδόν διπλασιαστεί τον περασμένο χρόνο. Εάν εξαφανίζονταν τα ελληνικά τάνκερ, δύσκολα θα ήταν δυνατό για τον Πούτιν να μεταφέρει τις παγκόσμιες εξαγωγές πετρελαίου του από την Ευρώπη σε άλλες χώρες, σύμφωνα με τον Σίμον Τζόνσον, καθηγητή του Ινστιτούτου Τεχνολογίας της Μασαχουσέτης". Οι συντελεστές του Monitor έχουν στη διάθεσή τους ένα αδημοσίευτο πρώτο προσχέδιο της πρότασης για εμπάργκο ρωσικού πετρελαίου από την ΕΕ με ημερομηνία αρχές Μαΐου. Σε αυτό προβλέπεται απαγόρευση σε τάνκερ από χώρες της ΕΕ να μεταφέρουν ρωσικό πετρέλαιο σε τρίτες χώρες ´με πλοία νηολογημένα υπό σημαία κράτους- μέλους ή ιδιοκτησία υπηκόου κράτους-μέλους´. Αλλά στο τελικό κείμενο αυτή η παράγραφος διαγράφηκε στη συνέχεια εντελώς.

"Αυτό είναι αποτέλεσμα του ισχυρού λόμπι των ελληνικών ναυτιλιακών εταιρειών", υποστηρίζουν οι δημοσιογράφοι του Monitor επικαλούμενοι την Μισέλ Βίζε-Μπόκλαμ, αναλύτρια στο ναυτιλιακό νηολόγιο του Λονδίνου Lloyd's. "Οι ελληνικές ναυτιλιακές εταιρείες λόγω του μεγάλου στόλου τους και επειδή δραστηριοποιούνται εδώ και πολύ καιρό, είναι πολύ ισχυρές και έχουν ισχυρή φωνή στη διεθνή ναυτιλιακή βιομηχανία. Αυτό τους επιτρέπει να επιβάλλουν τα συμφέροντά τους σε επίπεδο ΕΕ … οι Βρυξέλλες προσπαθούν να υποβαθμίσουν το θέμα. Όπως είπε η Επιτροπή στο Monitor, το πακέτο κυρώσεων περιέχει άλλη μια απαγόρευση. Θα απαγορευτεί σε ασφαλιστικές εταιρίες από χώρες της ΕΕ να ασφαλίζουν πλοία που μεταφέρουν ρωσικό πετρελαίου. Αυτό θα έκανε επίσης τις εξαγωγές ρωσικού πετρελαίου πιο δύσκολες. Αλλά υπάρχουν σοβαρές αμφιβολίες γι αυτό. Η απαγόρευση της ασφάλισης δεν θα εμποδίσει τον Πούτιν να συνεχίσει την πώληση του πετρελαίου του, πιστεύει ο Γιαν Μπλούμενταλ, επικεφαλής Γερμανίας των ασφαλίσεων στη Lloyd. Ο Πούτιν θα πουλάει το πετρέλαιό του στις ασιατικές αγορές και κατά συνέπεια η μεταφορά θα είναι ασφαλισμένη από ασιατικές ασφαλιστικές εταιρείες στις ασιατικές αγορές" καταλήγει το άρθρο.

Επισιτιστική διπλωματία στη Μεσόγειο

Η επισιτισιτκή κρίση λόγω του ρωσικού πολέμου στην Ουκρανία παίρνει καθημερινά νέες διαστάσεις. Οι διαπραγματεύσεις Ρωσίας-Τουρκίας για την άρση του μπλοκαρίσματος 22 εκατομμυρίων τόνων σιτηρών από τα ουκρανικά λιμάνια απέτυχαν. Η Ιταλία διοργάνωσε με δική της πρωτοβουλία μια διαδικτυακή ημέρα μεσογειακού διαλόγου σε υπουργικό επίπεδο για την επισιτιστική ασφάλεια. Τους λόγους περιέγραψε ο ίδιος ο υπουργός Εξωτερικών Λουίτζι ντι Μάιο λέγοντας ότι ο πόλεμος για τα σιτηρά απειλεί τη σταθερότητα στην Αφρική, κι αν η ήπειρος πεινάσει, θα προκληθεί ένας φαύλος κύκλος διενέξεων, πραξικοπημάτων και μαζικής μετανάστευσης και θα δοθεί νέα πνοή στην τρομοκρατία. 

„Η Ιταλία ανησυχεί πολύ για μια νέα αύξηση των μεταναστευτικών ροών από την Αφρική προς την Ευρώπη, επειδή η κύρια διαδρομή οδηγεί μέσω της Μεσoγείου και επομένως στις ακτές της" επισημαίνει η Welt στο σημερινό της φύλλο. "Και στη χώρα οι μνήμες της προσφυγικής κρίσης είναι ακόμα νωπές από το 2014, όταν έφταναν κάθε χρόνο μέχρι και 180.000 μετανάστες. Εκείνη την εποχή η Ιταλία ένιωθε εγκαταλελειμμένη από τις χώρες-εταίρους της ΕΕ σ' αυτή την κατάσταση, η οποία αναδείχθηκε ως το μεγαλύτερο πρόβλημα στην εθνική της πολιτική. Ο λαός παραπονιόταν για την κακή διαχείριση της κρίσης και τα λαϊκιστικά κόμματα τροφοδότησαν αντιευρωπαϊκά ανακλαστικά και έτσι συγκέντρωναν ψήφους". Ο αρθρογράφος της εφημερίδας υπενθυμίζει ότι η Ρώμη φιλοξενεί όχι μόνο τη FAO, τον Οργανισμό Τροφίμων και Γεωργίας αλλά και το Παγκόσμιο Επισιτιστικό Πρόγραμμα και το Διεθνές Ταμείο Γεωργικής Ανάπτυξης, και τα δύο οργανώσεις των ΗΕ. 

Mediterráneo

Στην σύντομη περιπλάνηση στο γερμανικό τύπο τέλος ένα σύντομο αφιέρωμα σε ένα είδωλο ενός έθνους, τον Ισπανό Μπομπ Ντίλαν, τον Ζοάν Μανουέλ Σεράτ, που ύμνησε τη Μεσόγειο και αποχαιρετά με μια τελευταία τουρνέ την ενεργή μουσική σκηνή. "Για τους Ισπανούς ο Καταλανός τραγουδοποιός είναι τόσο σημαντικός, όσο ο Ντίλαν για τον κόσμο" σημειώνει ο Γερμανός αρθρογράφος. "Ήταν μπροστά από την εποχή του από πολλές απόψεις. Ήδη από το 1973, τραγουδούσε για την κλιματική αλλαγή και έναν μετα-αποκαλυπτικό κόσμο στο τραγούδι «Pare». Σήμερα ακούγεται σαν να έχουν ήδη εκπληρωθεί πολλά από τα προαισθήματά του. Ο Σεράτ έχει επανειλημμένα λάβει πολιτική θέση: Η κριτική του στον Πινοσέτ του χάρισε την απαγόρευση εισόδου στη Χιλή τη δεκαετία του 1980. Ένα ένταλμα σύλληψης από τον Φράνκο τον ανάγκασε να εξοριστεί στο Μεξικό το 1975 ... Αλλά τώρα ήρθε το τέλος. Τον περασμένο Δεκέμβριο ανακοίνωσε την αποχαιρετιστήρια τουρνέ. Ήθελε, όπως είπε, να αποχαιρετίσει τον εαυτό του, πριν το κάνει ένα ιός, το κοινό ή απλά η ηλικία. Υπάρχουν ακόμα πολλά να τραγουδήσουμε για κάποιον σαν αυτόν" εκφράζει την νοσταλγία του ήδη από τώρα ο αρθρογράφος. "Όταν φύγει από τη σκηνή, μένουν τουλάχιστον τα τραγούδια του. Δείχνουν ότι η μουσική μπορεί πραγματικά να το κάνει αυτό, να δημιουργεί ταυτότητα χωρίς να αποκλείει. Αυτή η μαγεία αναβόσβησε στην πόλη Μούρθια είκοσι λεπτά πριν το τέλος της συναυλίας: Ο Σερράτ τραγούδησε το «Mediterráneo», την ωδή του στη Μεσόγειο. Με αυτό το τραγούδι έδωσε στην Ισπανία έναν ανεπίσημο ύμνο, που αγκαλιάζει τους πάντες. Και ίσως αυτό είναι περισσότερο από όσα έχει κάνει ο Ντίλαν για τον κόσμο".

Ειρήνη Αναστασοπούλου

Πηγή: Deutsche Welle