Πόσο καιρό έχει που «φωνάζω» για την αδειοδότηση; Πόσο καιρό έχει που κρούω τον κώδωνα του κινδύνου; Δυστυχώς οι μέρες πέρασαν, ο κόσμος δεν συμπαραστάθηκε στην προσπάθεια για να συγκεντρωθούν χρήματα και πλέον ο Ηρακλής κινδυνεύει να μην πάρει το πιστοποιητικό συμμετοχής στο νέο πρωτάθλημα.
Όχι κινδυνολόγος δεν είμαι, απλή καταγραφή κάνουμε. Τώρα που υπάρχουν ακόμα δέκα μέρες για να προλάβει, τώρα θα τα ξαναπώ. Εδώ που έφτασε το θέμα θα είναι κρίμα πραγματικά, για να μην πω άλλη λέξη, αν ο Ηρακλής υποβιβαστεί στα χαρτιά.
Γνωρίζετε πόσα χρήματα περίπου χρειάζονται για την αδειοδότηση; Περίπου 300.000 ευρώ. Αν ο Ηρακλής δεν πάρει το πιστοποιητικό τότε θα είναι όλοι στον σύλλογο άξιοι της μοίρας τους.
Μπορεί ο Ηρακλής να μην έχει Παππά ή Νοτιά που ένα πρωί θα στείλουν 4,5 εκατ. ευρώ, αλλά αν δεν μπορεί να βρει 300.000 ευρώ τότε τι να πω. Όσο και να προσπαθεί ο Γιάννης Τάκης με τους συνεργάτες του είναι δύσκολο να συγκεντρώσουν το συγκεκριμένο ποσό, καθώς όλες οι «κάνουλες» έχουν στερέψει, έσοδα από εισιτήρια δεν ήρθαν και δεν υπάρχει κάποιος που θα βάλει το χέρι στην τσέπη.
Η έκκληση προς τον Ευάγγελο Μυτιληναίο αυτή την φορά δεν είχε αποτέλεσμα και πλέον άπαντες στην ομάδα είναι… τρεχάτε ποδαράκια μου. Από την πρώτη στιγμή ανέφερα πως θα δεν είναι εύκολη υπόθεση η αδειοδότηση και πως χρειάζεται να προσφέρουν όλοι. Αυτό το «όλοι» δεν έγινε ποτέ πράξη, με αποκορύφωμα τα 1.055 εισιτήρια που κόπηκαν στο παιχνίδι με τον Πανιώνιο.
Αν στο Καυτανζόγλειο με τον Αστέρα Τρίπολης, την Ξάνθη, τον Παναθηναϊκό και τον Πανιώνιο είχαν κοπεί χιλιάδες εισιτήρια, τότε ίσως να μην έγραφα ένα τέτοιο κείμενο. Πλέον απομένουν δέκα μέρες αγωνίας και άγχους. Δεν είναι μόνο το ότι ορισμένοι περιμένουν το χρώμα του χρήματος για να υπογράψουν, αλλά να μην ξεχνάτε πως υπάρχουν ομάδες που περιμένουν στη γωνία. Ομάδες, που αγωνιστικά δεν καταφέρνουν να παραμείνουν στην κατηγορία και θα ψάξουν να βρουν άλλους τρόπους…