Skip to main content

Οι νάρκες του ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας

Η Capital Economics σε έκθεσή της επισημαίνει ότι οι νάρκες που αφήνει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ θα δυσκολέψουν την επίτευξη των δημοσιονομικών στόχων.

Οι πολιτικές νάρκες είναι ο πιο πολυσυζητημένος όρος αυτό το διάστημα. Έπρεπε όμως από καιρό να καταγγελθούν, με δυναμικό τρόπο, για να κατανοήσει ο λαός τις αήθεις μεθόδους που χρησιμοποιεί η Αριστερά προς βλάβη του συνόλου, προκειμένου να ωφεληθεί το κόμμα και η ιντελλιγκέντσιά του.

Ο τρόπος σκέψης των αριστερών, δεν έχει καμιά σχέση με τον αντίστοιχο των αστών. Όταν οι αστοί γονείς συμβουλεύουν το παιδί τους να ασχολείται μόνο με τα μαθήματά του στο σχολείο, μακριά από πολιτικές δραστηριότητες, οι αριστεροί γονείς το παίρνουν από χέρι για να το εγγράψουν σε κάποια κομματική οργάνωση.

Από μικρό το παιδί εμποτίζεται με μίσος κατά των επιτυχημένων και των αρίστων, κουβαλώντας σε όλη την ζωή του το σύμπλεγμα. Κι ακόμη χειρότερα, του δημιουργείται η αίσθηση ότι του ανήκει το κράτος, επειδή ο λαός είναι κυρίαρχος, και αυτό το δικαίωμα του το στερεί η μπουρζουαζία.

Θυμάστε την απαίτηση του γραμματέα της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ ότι του οφείλει η Ελλάδα σημαντική θέση, επειδή είχε παππού δικαστή στο βουνό; Δεν γνωρίζω ποιος ήταν ο παππούς του και τι είδους δραστηριότητες είχε στο βουνό, αλλά ο εν λόγω σύντροφος δεν φρόντισε να πληροφορηθεί ποιο ήταν το ήθος της πλειονότητας των λαϊκών δικαστών, ποιες οι γνώσεις τους, ποια η αντικειμενικότητά τους. Δεν χρειάζονταν προσόντα. Το κόμμα διόριζε τον πιο κατάλληλο, εμφορούμενο με μίσος κατά των Ελλήνων στρατιωτών και ανταρτών.

Η Capital Economics σε έκθεσή της, επισημαίνει ουσιαστικά ότι οι νάρκες που αφήνει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ θα δυσκολέψουν σε μεγάλο βαθμό την επίτευξη των δημοσιονομικών στόχων. Αν και υπάρχουν θετικές εξελίξεις στην ελληνική οικονομία και αρκετά οικονομικά στοιχεία είναι ενθαρρυντικά, η Capital Economics προειδοποιεί ότι η χώρα δεν έχει ακόμη ξεφύγει από τον κίνδυνο.

Οπως προβλέπει, η ανάπτυξη θα κινηθεί στο 1,2% στο σύνολο του 2019, πολύ χαμηλότερα από τις εκτιμήσεις της σημερινής κυβέρνησης. Παράλληλα, και για το επόμενο διάστημα τα πράγματα μόνο ρόδινα δεν είναι, όπως επισημαίνει, καθώς η Ελλάδα έχει μακρύ κατάλογο διαρθρωτικών προβλημάτων που πρέπει να αντιμετωπιστούν, συμπεριλαμβανομένου του αναποτελεσματικού φορολογικού και δικαστικού συστήματος και ενός τραπεζικού κλάδου που πνίγεται από τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια.

Πόσος κόπος και πόσα μέτρα θα χρειαστούν άραγε για να ανορθωθεί η μεσαία τάξη; Την κυνήγησαν, αφενός για ιδεοληπτικούς λόγους, αφού μας είχαν υποσχεθεί ότι θα ιδρύσουν "κοινωνικές επιχειρήσεις" [έτσι αποκαλούνται οι σοβιετικές κολεκτίβες] και μας προειδοποίησαν ότι ο επιχειρηματίας «δεν θα είναι αφεντικό του κεφαλιού του».

Αφετέρου οι αριστεροί αδυνατούν να αντιληφθούν ότι η κοινωνική στρωμάτωση δεν είναι μόνο εισοδηματική ή περιουσιακή, αλλά υπακούει και σε μορφωτικά, πολιτισμικά, οικογενειακά, ακόμη και βιωματικά κριτήρια. Διότι η μεσαία τάξη στην Ελλάδα αυτοπροσδιορίζεται από μια ποικιλία παραγόντων.

Προσβλέπει σε κάποια καταναλωτική ευχέρεια και σε ένα ικανοποιητικό επίπεδο ζωής, διαθέτει μορφωτική βάση, επιδιώκει την οικογενειακή ασφάλεια αλλά και την κοινωνική άνοδο, έχει τα μάτια στραμμένα στην Ευρώπη, αποστρέφεται τη βία, τις ακρότητες και τον διχασμό, φιλοδοξεί το καλύτερο για τα παιδιά της. Αυτές τις αξίες μισεί η Αριστερά, επειδή ελλείπει η… αγωνιστικότητα.

Και μόλις κατακτηθεί η εξουσία, σε μικρότερο ή και ύψιστο επίπεδο, τότε βγαίνουν στην επιφάνεια τα κότερα, οι προσλήψεις συζύγων αδελφών, παιδιών, συγγενών παντός βαθμού, αποδεικνύοντας ότι η εξουσία είναι ο τελικός στόχος, και όχι μέσον για υπηρέτηση του λαού. Είδαμε την έλλειψη δημοκρατικότητας στη λήψη αποφάσεων, αλλά και στη συμπεριφορά έναντι του λαού, όταν διαφωνεί μαζί τους. Είμαστε όχλος, κατάπτυστοι, ακροδεξιοί… Κι αυτά τα λένε άνθρωποι που εξ ιδεολογίας είναι εναντίον της Δημοκρατίας.