Skip to main content

Οι στρατηγικοί κακοπληρωτές και το τέλος της κοροϊδίας

Αυτή φαίνεται ότι είναι η πρώτη και η τελευταία φορά που θα τους δοθεί η ευκαιρία να κάνουν μια πραγματική, συνολική, ρύθμιση οφειλών.

Πόσο μεγάλη είναι η ευκαιρία που δίνεται σε χρεωμένες επιχειρήσεις και ελεύθερους επαγγελματίες, να ρυθμίσουν τις οφειλές τους, με το νέο νόμο που ετοιμάζει η κυβέρνηση; Ποτέ δεν θα το μάθουμε, αν δεν σπεύσουν να την αξιοποιήσουν. Προσοχή! Να σπεύσουν να το κάνουν πραγματικά και όχι για τα μάτια του κόσμου.

Γιατί, μέχρι τώρα συνέβαινε το εξής: Οι περισσότεροι έκαναν αίτηση, έμπαιναν, πλήρωναν μια – δύο δόσεις και μετά «γειά σας». Τι κατάφερναν κατ’ αυτόν τον τρόπο; Κέρδιζαν χρόνο (και συνήθως χρήμα). Γιατί πονηρώς σκεπτόμενοι έλεγαν «ας απαλλαγούμε τώρα από την πίεση της εφορίας και των ταμείων και μετά βλέπουμε». Τι «βλέπουμε»; Την επόμενη ρύθμιση χρεών, μέχρι να έρθει η μεθεπόμενη.

Ωστόσο, αν σκοπεύουν και τώρα να κάνουν το ίδιο, καλό θα είναι να έχουν υπόψη τους το εξής: Αυτή, ενδεχομένως, να είναι η πρώτη και η τελευταία φορά, που θα τους δοθεί η ευκαιρία να κάνουν μια πραγματική, συνολική, ρύθμιση οφειλών. Δηλαδή, να μπουν σε ένα πρόγραμμα αποπληρωμής των δανείων στις τράπεζες, των χρωστούμενων στην εφορία και των υπολοίπων στα ασφαλιστικά ταμεία. Να συμφωνήσουν μια μηνιαία δόση και να αρχίσουν να αποπληρώνουν τις υποχρεώσεις τους, μπας και απαλλαγούν μια για πάντα – σε βάθος χρόνου – από τον εφιάλτη.

Για να γίνουν όλα τα παραπάνω, όμως, θα πρέπει να υπάρχει μια σοβαρή προυπόθεση: να το θέλουν κιόλας. Πραγματικά. Γιατί, αν δεν το θέλουν δεν πρόκειται να γίνει τίποτα. Σε αυτή την περίπτωση, μάλιστα, δεν αποκλείεται, αυτή τη φορά, να δουν να συμβαίνει ό,τι φοβούνται πραγματικά. Δηλαδή, τις περιουσίες τους να δημεύονται και τα σπίτια τους να χάνονται. Γιατί, αυτή τη φορά, τη ρύθμιση θα την επιτηρούν οι δανειστές. Που σημαίνει ότι δεν θα αστειεύονται.

Αλλά ακόμα κι έτσι να μην ήταν, μήπως όλοι οι ενδιαφερόμενοι, θα έπρεπε επιτέλους να σκεφθούν ότι έφτασε η ώρα να πληρώσουν; Ειδικά όσοι έχουν και δεν το κάνουν, θα πρέπει να αντιμετωπιστούν όχι απλώς ως κακοπληρωτές, αλλά ως υποκείμενα του κοινού ποινικού δικαίου. Γιατί δεν γίνεται εφ όρου ζωής να κρύβεσαι πίσω απ όσους ατύχησαν και δεν μπορούν και να κοροιδεύεις την κοινωνία. Ειδικά αν αυτή η τελευταία, μετά από τόσους κόπους, βάσανα και λιτότητα, αποφασίζει επιτέλους να οργανωθεί…